Posted by ഞാൻ കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് അമ്മയുടെ കവിളിൽ അമർത്തി ഉമ്മ വെച്ച് ചെറുതായി കടിച്ചു.ഇനി ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങൾ ജീവിതത്തിലുണ്ടാവുമോന്ന് യാതൊരു നിശ്ചയവും ഇല്ലാ.
“കാര്യം പറയാൻണ്ട് ഇവിടെ കെടന്ന് മോങ്ങിയ മോന്തക്ക് ഞാനൊന്ന് തരും !
ലച്ചു എന്റെ നേരെ കയ്യോങ്ങി..
“അമ്മേനോട് പറയെടാ… ”
പിന്നെ എന്റെ നെറുകിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ പറയാം. പക്ഷെ എന്നെ തല്ലിയാലും കൊന്നാലും കൊഴപ്പല്ല പക്ഷെ എന്നോട് മിണ്ടാതിരിക്കൂലാന്ന് ലച്ചു വാക്ക് തരണം.. ”
“ഓ ശരി. പക്ഷെ ചട്ടുകം പഴുപ്പിച്ച്
ഞാൻ ചന്തിക്ക് വെക്കും.
വല്ല കുരുത്തക്കേടും ഒപ്പിച്ചോ നാറി നീ….
ലച്ചു എന്റെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി കണ്ണിലേക്കു നോക്കി.
ഞാൻ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. ലച്ചു എന്നേം വലിച്ച് റൂമിലേക്ക് പോയി കട്ടിലിൽ ചാരി ഇരുന്ന് കാല് നീട്ടി. എന്നിട്ടെന്നേ മടിയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു. പണ്ട് മുതലേ ഉള്ള ശീലം ആണത്. ആ മടിയിൽ കിടന്നാണ് ഞാൻ എന്റെ പരാതികളും പ്രശ്നങ്ങളും ലച്ചുവിനോട് പറയാറ്.എല്ലാത്തിനും ഉടനടി പരിഹാരവും കിട്ടാറുണ്ട്. ഇത് പക്ഷെ…
ഞാൻ മടിയിലേക്ക് കിടന്നെങ്കിലും ഒരു വാക്ക് പോലും എന്റെ തൊണ്ടയിൽ നിന്ന് ഉയർന്നില്ല.എത്ര ധൈര്യം നടിച്ചിട്ടും എനിക്ക് ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ പോലും പറ്റീല. അങ്ങനെ പെട്ട് കിടക്കുമ്പോഴാണ് ഉമ്മറവാതിലിൽ മുട്ട് കേട്ടത്.
“ഇതാരപ്പാ… ”
ലച്ചു എന്റെ തല പിടിച്ച് മാറ്റി സാരിതലപ്പ് കയ്യിൽ ചുറ്റി എണീറ്റു പോയി..
“ആ അമ്മു.. അകത്തോട്ടു വാടീ പെണ്ണെ… നിനക്കീവഴി ഒക്കെ അറിയോ ?
“കണ്ണാ മേമ വന്നിരിക്കുന്നെടാ…
ലച്ചു എന്നോടായി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
ആാാ…
ഞാനൊന്ന് മൂളിയതേ ഒള്ളൂ.ആ കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയിലും ഞാൻ വിയർത്തിരുന്നു.ആരുടെ അമ്മേനെ കെട്ടിക്കാനാണാവോ ഈ നശിച്ച മഴ.. !
നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ പൂച്ചകുഞ്ഞിനെപ്പോലെ അമ്മു അമ്മയുടെ പിന്നാലെ റൂമിലേക്ക് വന്നു. അതോട് കൂടെ എന്റെ ഹൃദയം പടപടാ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യമായിട്ട് സ്റ്റേജിൽ കേറുന്ന കുട്ടിയുടെ മനസികാവാസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു ഞാൻ സ്വന്തം അമ്മയെ ആണോ നീ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നെ എന്ന് ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചെങ്കിലും അതൊന്നും എന്റെ പ്രശ്നത്തിന് പരിഹാരമായില്ല..
“വാ മോളെ. ഇവിടെ ഇരിക്ക്..
നീങ്ങി കിടക്ക് ചെക്കാ… ”
ലച്ചൂ ചിരിയോടെ എന്നെ തള്ളി നീക്കി കൊണ്ട് അമ്മുവിനെ പിടിച്ചു കട്ടിലിൽ ഇരുത്തി.