Posted by “ബ്ലഡ്…. ” രമ്യയിൽ ഒരു ചെറിയ നിലവിളിയുടെ ആന്തൽ.
“പേടിക്കണ്ട… മോളീ രാത്രിയിൽ കന്യകയല്ലാതായിരിക്കുന്നു…. ” വിജയൻ പിള്ള രമ്യയുടെ ചുണ്ടുകളിൽ അമർത്തിയൊരു ചുംബനം കൊടുത്തു. അവളിൽ ഉയർന്നു വന്ന നിലവിളിയുടെ ധ്വനി നേർത്ത് ഇല്ലാതെയായി. ഒരു പതിനെട്ടുകാരിയുടെ എല്ലാ വികാരവും രമ്യയിൽ പൂത്തുലഞ്ഞു.
”മോൾടെ പൂറിൻ്റെ വേദനയെല്ലാം മാറും. മോൾക്ക് സമ്മതമാണെങ്കിൽ നാളെ കൊച്ചച്ഛൻ ഉറയിട്ടിട്ട് മോളെ കേറ്റി സുഖിപ്പിച്ചു തരും… ” വിജയൻ പിള്ള പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞത് കോരിത്തരിപ്പോടെയാണ് രമ്യ കേട്ടു നിന്നത്.
പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ ആ കിടക്കയിലേക്ക് നോക്കി. തല രാത്രിയിൽ പിന്നെയൊന്നും കൊച്ചച്ചൻ ചെയ്തില്ലെങ്കിലും ഉറക്കമില്ലാതെ തിരിഞ്ഞു മറിഞ്ഞു കിടന്ന് അലങ്കോലമായിരിക്കുകയാണ് കിടക്ക. രമ്യ ഒരു നവവധുവിനെ പോലെ ആ കിടക്കയിലേക്ക് നോക്കി നിന്നപ്പോൾ പുറത്തെ റോഡിൽ നിന്നും വിജയൻ പിള്ളയുടെ ആക്ടീവ മുറ്റത്തേക്ക് ഇരമ്പി വന്നു നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം അവൾ കേട്ടു.
രമ്യയുടെ മനസ്സിൽ ഒരു വലിയ മഞ്ഞിൻ കണം വന്നു വീണു.
(അവസാനിച്ചു)