ദേവനന്ദ 6 [വില്ലി]

Posted by

മുഖത്തേക്ക് കൂടി നോക്കാൻ മുതിർന്നില്ല.

ഓർഡർ കൊടുത്തു അല്പസമയം ഞാൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്നു . പ്രണയവും പ്രണയിക്കപ്പെടുന്നവളും എന്നും വാക്കുകൾ കൊണ്ടുള്ള വർണകൾക്കും അപുറം ആണ്   . ..  അത് വിവരിക്കാൻ എത്ര വാക്കുകൾ കൂട്ടിവച്ചാലും മതിയാവില്ലെന്നു ചിലപ്പോളൊക്കെ  തോന്നിപോകും…. അവളെന്നെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.  മനപ്പൂർവം എന്നപോലെ….

ഇടക്കെപ്പോളോ എന്നിലൂടെ ഒന്ന് കണ്ണു പായിച്ച അവൾ കാണുന്നത് അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന എന്നേ ആണ്…

” എന്താ?  “

”  ആ താലി എവിടെ ?  “

കഴുത്തിലണിഞ്ഞവളെന്നും സൂക്ഷിച്ച താലി ഇന്നവളിൽ കാണാതിരുന്നത് ഞാൻ എപ്പോളോ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.

” അതോ…..  അത് ഞാൻ അഴിച്ചു വച്ചു..  ഇനിയും അത് ഇട്ടുകൊണ്ട് നടക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ലല്ലോ…  “

അവൾ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാതെ പറഞ്ഞു തീർത്തു..  അവളുടെ വാക്കിൽ എന്തൊക്കെയോ  തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ച പോലെയൊരു തോന്നൽ എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടു…

” നന്ദുവേട്ടൻ ആ ഫോട്ടോ എന്ത് ചെയ്തു ?

” നശിപ്പിച്ചിട്ടില്ല. . “

” അത് കളഞ്ഞേക്കു….. ഇനി അതിന്റെയും ആവശ്യമില്ലല്ലോ.. “

ഒരു ഭാവങ്ങളുമില്ലതേ ദേവു അത്കൂടി  പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ഇതോടു കൂടി എല്ലാം അവസാനിച്ചതായി തോന്നി.. അവൾ പറഞ്ഞതത്രയും   ഉള്ളിൽ തട്ടി പറഞ്ഞതാവരുതേ എന്ന്   ഞാൻ മനസിൽ പ്രാർഥിച്ചു….

” താൻ ഹാപ്പി ആണോ ?  “

ചായ ഊതി കുടിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞത് മനസിലാകാത്ത പോലെ അവളെന്നേ ഒന്ന് നോക്കി..

മ്മ്….. ”  അതെ എന്നായർത്ഥത്തിലൊരു മൂളൽ മാത്രം മറുപടിയായി തന്നു അവൾ ചായ ഊതി കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഇഷ്ടമാണെന്നുള്ള അവളുടെയൊരൊറ്റ വാക്കിൽ എന്റെ സന്തോഷമെല്ലാം പിഴിഞ്ഞെടുത്തിട്ടിന്നവൾ പറയുന്നു അവൾ സന്ദോഷവതി ആണെന്ന്….

” എനിക്കറിയില്ല നന്ദുവേട്ടാ ..   നിങ്ങളുടെ അമ്മയും ചേച്ചിയും എന്നേ എന്തിനാണിത്ര അധികവും സ്നേഹിക്കുന്നതെന്നു… എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും എന്നേ കൈ വിടാത്ത അവർക്ക് ഞാൻ എന്താ തിരികെ കൊടുക്കുക?  എന്റെ കയ്യിൽ ഒന്നുമില്ലല്ലോ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *