മാധവന്: എന്റെ കൂട്ടുകാരന് പാണ്ഡ്യന് വിളിച്ചപ്പോള് പോപാവാതിരിക്കാന് പറ്റിയില്ല
അഷിത: കൂട്ടുകാരനാണോ ഞാനാണോ വലുത്
തന്റെ ഇടതുഭാഗം നിന്ന് ചോറുവിളമ്പുന്ന അഷിതയുടെ മുലയുടെ ഭാഗത്തേക്ക് കൈമുട്ട് മുട്ടിച്ചുകൊണ്ട്
മാധവന്: അത് ചോദിക്കാനുണ്ടോ.. നീ തന്നെ
അപ്പോളേക്കും അഷിത തന്റെ അരഭാഗം മാധവന്റെ ഇടത്തെ തോളിലേക്ക് ചാരി നില്ക്കുകയായിരുന്നു. അത് മാധവനിലും അഷിതയിലും സ്പര്ശന സുഖമുളവാക്കി. അപ്പോളേക്കും അടുക്കളയില്നിന്ന് കയ്യില് കറിപാത്രവുമായി വന്നുകൊണ്ട് ഭാരതി: മോളെ, ആ ഉപ്പേരി പാത്രം എടുത്ത് കൊടുക്ക്
ഇതുകേട്ട് ഞെട്ടലോടെ മാറുന്ന അഷിത വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഞെട്ടലോടെ ചോറില് കൈകുത്തിയിളക്കുന്ന മാധവന്റെ പാത്രത്തിലേക്ക് കറിയൊഴിച്ചുകൊടുക്കുന്ന ഭാരതി. ധൃതിയില് മാധവന് അതു കഴിക്കാന് തുടങ്ങി. ഭാരതി അയാള്ക്കൊപ്പം അവിടെയിരുന്നു. അപ്പോളേക്കും അഷിത ഉപ്പേരി പാത്രം കൊണ്ടുവന്നു. അത് മാധവന് മുമ്പില് വെച്ചു. അവള് വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. ഭാരതി കണ്ടോ എന്ന ഭയം അവളിലുണ്ടായെന്ന് മാധവന് മനസിലായി. എന്തായാലും തന്നെ പോലെ തന്നെ അഷിതയും ഇളകി നില്ക്കുകയാണ്.
ഭാരതിയോടായി മാധവന്: മഹേഷ് വിളിക്കാറില്ലേ…?
ഭാരതി: ങാ. വിളിച്ചിരുന്നു. ഇപ്പൊ അടുത്തകാലത്തൊന്നും ലീവ് കിട്ടില്ലാന്ന പറഞ്ഞത്.. നാട്ടില് ഒരു ജോലി കിട്ടിയാല് നന്നായിരുന്നു.
മാധവന്: ഇവിടെ നിന്നിട്ട് എന്താവാനാ..ഇവിടെയുള്ളവര്ക്കുതന്നെ പണിയില്ല. പിന്നെയല്ലേ.. പുറത്ത് നിന്ന് വന്നവര്ക്ക്.
ഭാരതി: അതും ശരിയാ..
മാധവന് വേഗം ചോറു കഴിച്ചു കൈകഴുകാന് എഴുന്നേറ്റു. അതുകണ്ട് ഭാരതി: മോളെ.. അമ്മാവന് കഴിച്ച പാത്രമെടുത്ത് വെക്ക്
ഇതുകേട്ട് അടുക്കയില് നിന്ന് വന്ന് പാത്രമെടുക്കുന്ന അഷിത ഇടം കണ്ണിട്ട് മാധവനെ നോക്കി അടുക്കളയിലേക്ക് പോവുന്ന അഷിത. ഇതുകണ്ട് ഭാരതിയെ നോക്കി മാധവന്: ടവ്വല് എവിടെടീ…
ഭാരതി: അവിടെയില്ലല്ലേ.. ഹോ അലക്കിയതൊന്നും ഉണങ്ങാത്തതുകൊണ്ട് അടിക്കളയില് ഇട്ടിരിക്കുകയാ
എന്ന് പറഞ്ഞ് എഴുന്നേല്ക്കുന്ന ഭാരതിയോട്
മാധവന്: ഞാനെടുത്തോളാം.
എന്നു പറഞ്ഞ് അടുക്കളയിലേക്ക് പോവുന്ന മാധവന്. വാഷ്പേസിന്റെ മുന്നില്നിന്ന് തന്റെ എച്ചില് പാത്രം കഴുകുന്ന അഷിതയുടെ പിന്നിലൂടെ ചെന്ന് തടിച്ചുരുണ്ട അവളുടെ ചന്തിയില് പിടിക്കുന്ന മാധവന്.