അയാള് ഇടതുകൈകൊണ്ട് അഷിതയുടെ പൂറില് തലോടുകയും അഷിത വലതുകൈകൊണ്ട് മാധവന്റെ കുണ്ണയില് പിടിക്കുകയുമായിരുന്നു. മാധവന് കൈകള് മുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി ചുരിദാറിന്റെ ചരടില് പിടിക്കവെ കനമുള്ള എന്തോ ഒന്ന് കയ്യില് തടഞ്ഞു. ഞെട്ടലോടെ അതില് പിടിച്ചുകൊണ്ട് മാധവന്: അരഞ്ഞാണം.. എന്തേ ഇത് ഇന്നലെ കണ്ടില്ല
അഷിത: ഞാന് ഇട്ടില്ല. ഇന്ന് വീട്ടിലേക്ക് വരികയല്ലേ… അതോണ്ട് ഇട്ടതാ..
പെട്ടെന്ന് ഒരു വളവില്നിന്ന് എതിരെ വരുന്ന വാഹനം കണ്ട് മാധവന് കൈയെടുത്ത് സ്റ്റയറിംഗില്പിടിച്ച് ഒടിച്ചു.
മാധവന്: നീ ആ ചുരിദാറിന്റെ കെട്ടഴിക്ക്
അഷിത: ആരെങ്കിലും കാണും.
കാറോടിച്ചുകൊണ്ട് മാധവന്: ന്നാ വീട്ടില് ചെന്നിട്ടാവാം.
അഷിത: അയ്യോ അമ്മാവാ. അത് പറ്റില്ല. അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ടാവും.
മാധവന്: അത് സാരമില്ലേടി. നീ കതക് തുറന്നിട്ടാല് മതി.
ഭയത്തോടെ അഷിത: അമ്മാവാ.. അത് നടക്കില്ല. എന്റെ വീട്ടില് രണ്ടു മുറിയേയുള്ളൂ. അമ്മാവന്റെയും മഹേഷേട്ടന്റെയും വീട്ടിലെ സൗകര്യം എന്റെ വീട്ടിലില്ല. ഞങ്ങള് പാവങ്ങളാ
മാധവന്: നിന്റെ ശരീരം ധനികയാണ്. എനിക്ക് അത് മതി. പിന്നെ നിന്റെ സ്നേഹവും.
അഷിത: ഉം അമ്മാവാ.. അമ്മാവനറിയോ.. ഇന്ന് എത്ര പേര് എന്നെ അമ്പലത്തില്നിന്ന് നോക്കുന്നുണ്ടെന്ന്.. അതില് ചെറിയ പിള്ളേര് മുതല് വലിയ കിളവന്മാര് വരെ പെടും.
മാധവന്: അവരെ കുറ്റം പറയാന് പറ്റോ…? നിനക്കെല്ലാം വലുതാണ്. ചുണ്ട്, കണ്ണ്, ചന്തി, മുല, തുട, വയറ്, പൂറ്
അഷിത: ച്ഛീ എന്താ ഈ പറയുന്നേ…
മാധവന്: പറയുന്നതാണോ തെറ്റ്. നിന്നെ കണ്ടാല് കിട്ടാന് ആഗ്രഹിക്കാത്തവര് ആരാ..?
അഷിത: അത് ശരിയാ.. പക്ഷെ.. ഭാഗ്യം കിട്ടിയത് ഈ കിളവനാണെന്ന് മാത്രം
എന്നു പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന അഷിത. മാധവനും ചിരിച്ചു. എത്ര പണം കൊടുത്തിട്ടാണ് ഇവള് തനിക്ക് വഴങ്ങിയതെന്ന് മാധവന് ചിരിയിലൂടെ ഒന്നാലോചിച്ചു. അന്ന് അവരെ സഹായിച്ചില്ലെങ്കില് ഈ പറയുന്ന ഇവള് തന്നെ ഇതുപോലെ സ്വീകരിക്കുകയില്ലായിരുന്നു. തന്റെ കളിയുടെ സുഖം മറ്റൊരു കാര്യം. എന്നാലും തന്നിലേക്ക് ആകര്ഷിപ്പിച്ചത് ആ സഹായം തന്നെയാണ്. അത് മുതലാക്കണം. മാധവന് തീരുമാനിച്ചു. കാറ് റോഡരികില് വിചനമായ ഒരു സ്ഥലത്ത് കൊണ്ടുപോയി നിര്ത്തിയ മാധവനെ നോക്കി സംശയത്തോടെ
അഷിത: എന്താ ഇവിടെ…
മാധവന്: നീ ആ പാന്റ് അഴിക്ക്
അഷിത: ആരെങ്കിലും വന്നാലോ…?