അതുശരിയാണെന്ന് അഷിതയ്ക്കും തോന്നി. ഒരുവേള അവള് നില്ക്കുന്ന സ്ഥലം ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. അവള്ക്ക് ചില ഓര്മകള് മിന്നിമറഞ്ഞു. അതെ അമ്മാവനുമായി മോണിംഗ് വാള്ക്കിനിടെ ബന്ധപ്പെട്ട സ്ഥലം. അവിടെയാണ് താനും ഷൈനിയേച്ചിയും നില്ക്കുന്നത്. അമ്മാവന് തന്നില് ആശ തീര്ത്ത സ്ഥലത്ത് നിന്ന് ഷൈനിയേച്ചി നിര്വൃതി പൂണ്ട കഥ പറയുന്നു. ഒന്നും ആരും അറിയിരുന്നില്ല. പക്ഷെ എല്ലാത്തിനും ഈ മാവും പറമ്പും സാക്ഷ്യം.
ഷൈനി: നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നേ…?
ഞെട്ടലോടെ അഷിത: ഏയ് ഒന്നുംല്ല…
ഷൈനി: ഉം വീട്ടില് പോവാം. സമയം ഒമ്പത് കഴിഞ്ഞു. ചിന്നുവിനെ സ്കൂളില് അയക്കണം.
അവര് ധൃതിയില് വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു. നടത്തത്തില് അഷിതയുടെ ചന്തി താളം തട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു കാണാന് ആരുമില്ലാതെ.
—————————————————————————————————
പുറത്ത് മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മാധവന് മുകളിലെ മുറിയില് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങുകയായിരുന്നു. ഒരു നവവരനെ പോലെ. കാരണം ഇന്ന് അഷിതയെ കൊണ്ട് അവളുടെ വീട്ടില് പോവുന്നു. താന് അവളുടെ കഴുത്തില് താലി കെട്ടിയതിനുശേഷമുള്ള ആദ്യ സന്ദര്ശനം. വിജയനെയും വിമലയെയും കയ്യിലെടുക്കണം. പണചെലവുള്ള കാര്യമാണ്. എന്നാലും അവള് തന്റേതാണ്. മാധവന് വെള്ളമുണ്ടും ഷര്ട്ടുമാണ് വേഷം. അയാള് കോണിയിറങ്ങി വന്നു പുറത്തിറങ്ങി ഡോര് അടച്ചുപൂട്ടി കാറെടുത്ത് ഭാരതിയുടെ വീടിന്റെ മുറ്റത്ത് കൊണ്ടുപോയി നിര്ത്തി. കാറില് നിന്നിറങ്ങി പെയ്യുന്ന മഴയില്നിന്ന് ഒരോട്ടം വെച്ചുകൊടുത്തു വീട്ടുമുറ്റത്തേക്ക്. അപ്പോളേക്കും വാതില് തുറന്ന് ഭാരതിയും അഷിതയും കോലായില് എത്തിയിരുന്നു. മുന്നില് നില്ക്കുന്ന ഭാരതിയെയല്ല മാധവന് ശ്രദ്ധിച്ചത്. പിന്നില് നിന്ന അഷിതയെയായിരുന്നു. ബ്ലാക്ക് നിറത്തില് ലൈനുകളോടു കൂടിയ ചുരിദാറാണ് അവള് ധരിച്ചത്. കൂടാതെ ശരീരത്തോട് ചേര്ന്നുനില്ക്കുന്നതും. ആ വെളുത്ത മാദക ശരീരത്തിന് അത് വളരെ ഇണങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കയ്യില് ഒരു ചുവന്ന ബാഗുണ്ടായിരുന്നു. ഷാള് വലത്തെ തോളില് നീളത്തിനിട്ടിരിക്കുന്നു. ഇടത്തേ മുലയുടെ മുകളിലാണെങ്കില് മുടി നീക്കിയിട്ട് മറച്ചിരിക്കുന്നു. അഷിത കൂടുതല് സുന്ദരിയായ പോലെ മാധവന് തോന്നി.
ഭാരതി: ചേട്ടന് ഊണ് കഴിച്ചോ…?
ഞെട്ടലോടെ അഷിതയില്നിന്ന് കണ്ണെടുത്ത് ഭാരതിയെ നോക്കി മാധവന്: കഴിച്ചു
ഭാരതി: ന്നാ വൈകണ്ട.. ചെല്ല് മോളെ
എന്ന് അഷിതയെ നോക്കി പറയുന്ന ഭാരതി.
അഷിത: ശരി അമ്മേ..
ഭാരതി: ചേട്ടന് ഇന്നവിടെ താമസിക്കും അല്ലേ…?
മാധവന്: അതെ…
അപ്പോളേക്കും അഷിത അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കുട നിവര്ത്തിയിരുന്നു. മാധവന് ആ കുടയില് ചൂടികൊണ്ട്
മാധവന്: മോള് ആദ്യം കയറ്
എന്ന് പറഞ്ഞ് കുടവാങ്ങി അഷിതയോടൊപ്പം കാറിന്റെ മറുഭാഗത്തേക്ക് നടന്ന് മുന്നിലെ വാതില് തുറന്നുകൊടുക്കുന്ന മാധവന്. വീട്ടിന്റെ ഉമ്മറത്ത് നില്ക്കുന്ന ഭാരതിക്ക് ഇവര് രണ്ടുപേരുടെയും ഹൃദയത്തിന് മുകളിലെ കാണാന് പറ്റുന്നുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.