പിറ്റേ ദിവസത്തെ ഉദയം. സമയം രാവിലെ 7.15. ആ സമയത്ത് റോഡില് തിരക്കുകുറവാണ്. പക്ഷെ, ആ റോഡിലൂടെ നടന്നു പോവുന്നവും ബൈക്കുകാരും നോക്കുന്നത് റോഡരികിലുള്ള ആ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്കാണ്. കാരണം അവിടെ രണ്ടു മദാലസകള് നില്ക്കുന്നു. അവരുടെ സൗന്ദര്യവും വേഷവും വഴി യാത്രക്കാരെ കൊത്തിവലിക്കുന്നു. പൂക്കളുള്ള നീല ബ്ലൈസും സെറ്റ് സാരിയും ധരിച്ച് അഷിതയും ചുവപ്പ് ബ്ലൈസും സെറ്റ് സാരിയും ധരിച്ച് ഷൈനിയും ബസ് സ്റ്റോപ്പില് ബസ് കാത്ത് നില്ക്കുകയാണ്. ഷൈനിയേക്കാള് ശരീരവും ഉയരവും നിറവും അഷിതയ്ക്കായിരുന്നു.
വഴിയാത്രക്കാരെ നോക്കി ഷൈനി: എല്ലാത്തിന്റെയും കണ്ണ് ഇങ്ങോട്ടാ…?
അഷിത: ഉം ചേച്ചിയെ പരിചമുണ്ടോ അവര്ക്ക്..?
ഷൈനി: പരിചയം ഉള്ളവരും ഇല്ലാത്തവരും നോക്കണത്. നമ്മളെ ശരീരത്തിലേക്കാ.. പ്രത്യേകിച്ച് നിന്റേതിലേക്ക്
നാണത്തോടെ അഷിത: പോ ചേച്ചീ..
ഷൈനി: വേഗം മഹേഷിനോട് നിന്നെ കൊണ്ടുപോവാന് പറ. അല്ലെങ്കില് നാട്ടുകാര് നിന്നെ ഇതുപോലെ നോക്കി കൊല്ലും.
അപ്പോളേക്കും കുറച്ചകലെ നിന്ന് ബസിന്റെ ഓണ് കേട്ടു. രണ്ടുപേരും അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി. അതാ വരുന്നു അവര്ക്ക് പോവേണ്ടുന്ന ബസ്. ആ ബസ് അവരുടെ സ്റ്റോപ്പില് നിര്ത്തി. അതിലേക്ക് കയറുന്ന ഷൈനിയും അഷിതയും. രാവിലെ ജോലിക്ക് പോവുന്നവരായിരുന്നു അതില്. പക്ഷെ ആരും നില്ക്കുന്നില്ല. ബസില് കയറി ഇവരെ അതിലെ യാത്രക്കാര് ശ്രദ്ധിച്ചു. രണ്ടുപേരും അവരുടെ കണ്ണിന് കുളിര്മയേകി. മുന്നില് ഇടതുഭാഗത്തെ സീറ്റില് ഒഴിവുകണ്ട് ഷൈനി വിന്ഡോ സീറ്റ് തിരഞ്ഞെടുത്ത് അതില് ഇരുന്നു. അരികിലായി അഷിതയും. അത് പിന്നിലെ യാത്രക്കാരില് എന്തക്കെയോ മാറ്റങ്ങള് ഉണ്ടാക്കി. കാരണം ഷൈനിയും അഷിതയും ആ സീറ്റിലിരുന്നപ്പോള് അത് അവരെ ഉള്ക്കൊള്ളാതെയായിരുന്നു. അഷിതയുടെ വലത്തെ ചന്തിയും തുടയും പുറത്തേക്ക് തള്ളി നില്ക്കുന്നു. അത് കണ്ടാസ്വദിച്ചിരിക്കുകയാണ് യാത്രക്കാര്. ഈ വേളയില് അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെറുപ്പക്കാരനായ ഒരു കണ്ടക്ടര് വന്നു. അയാള്ക്ക് രാവിലത്തെ കണി ഇവരായിരുന്നു. അയാള് അയാളുടെ അരക്കെട്ട് പരമാവധി അഷിതയില് ചാരി നിന്ന് ചോദിച്ചു.
കണ്ടക്ടര്: എങ്ങോട്ടാ…?
പേഴ്സ് തുറന്ന് പൈസയെടുത്തുകൊണ്ട് ഷൈനി: രണ്ട് അമ്പലപ്പടി
തന്നെ ചിരിനില്ക്കുന്ന കണ്ടക്ടറുടെ കാല് തന്റെ ചന്തിയിലമര്ന്നത് അഷിത അറിഞ്ഞു. പക്ഷെ അവള് ഷൈനിയിലേക്ക് നീങ്ങിയിരുന്നു. കാര്യം മനസിലാക്കിയ ഷൈനി അരികിലേക്ക് നന്നായി നീങ്ങി അഷിതയ്ക്ക് സ്ഥലം ഉണ്ടാക്കികൊടുത്തു. തന്റെ ശരീരത്തില് മറ്റൊരാള് തൊടുന്നത് അഷിതയ്ക്ക് ഇഷ്ടമല്ല. ഇനി എത്ര വലിയവനായാലും. കാരണം അവള് അവളുടെ ശരീരം മാധവന് അര്പ്പിച്ചതാണ്. അതില് മറ്റൊരാള്ക്ക് അവകാശമില്ല. താന് അമ്മാവനെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നു. തന്റെ ഭര്ത്താവിനേക്കാള് വലിയ സ്ഥാനമാണ് അമ്മാവന് അവള് നല്കുന്നത്. കാരണം, താന് ഇപ്പോള് പതിവ്രത തന്നെയാണ്. അഷിത മനസില് തീരുമാനമെടുത്തു. അഷിതയുടെ ഈ നീക്കം മനസിലാക്കിയ കണ്ടക്ടര് ഇളിഭ്യനായി വേഗം ടിക്കറ്റ് മുറിച്ചുകൊടുത്ത് പിന്നിലോട്ട് പോയി.
കല്ല്യാണപെണ്ണ് 8 [ജംഗിള് ബോയ്സ്]
Posted by