അഷിത: അതിനെന്താ… അമ്മാവനെടുത്തോ.. പിന്നെ ഒരു കാര്യം ഞാനും അമ്മാവനും അല്ലാതെ മറ്റൊരാള്‍ ഇതറിയരുത്.. കാണരുത്..
മാധവന്‍: ഇല്ല മോളെ.. ഇനി അവന് വാട്‌സ് അപ്പില്‍ ഫോട്ടോ അയക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കുകൂടെ അയച്ചേക്ക്…
അഷിത: അമ്മാവന് ഞാന്‍ ഇവിടെയുണ്ടല്ലോ? പിന്നെയെന്തിനാ എന്റെ ഫോട്ടോ..
മാധവന്‍: മോളെ ഫോട്ടോ കാണുന്നതിന്റെ സുഖം വേറെയൊന്നാ…
അഷിത: അമ്മാവാ ഇനി ബന്ധപ്പെടുമ്പോള്‍ ക്വാണ്ടം ഉപയോഗിക്കണം. വല്ല ഇന്‍ഫക്ഷന്‍ വല്ലതും ഉണ്ടായാല്‍ അപകടാ.. മാത്രമല്ല അത് സെയ്ഫും ആണ്.
മാധവന്‍: മോളെ അതെല്ലാം എന്റെ കയ്യിലുണ്ട്. ഇപ്പൊ നമുക്ക് വേണ്ടത് സമയവും സ്ഥലവുമാണ്..
അഷിത: അമ്മാവാ നാളെ രാവിലെ 5.30ക്ക് ഞാന്‍ മോണിംഗ് വാള്‍ക്കിന് ഇറങ്ങാം. പിന്നാലെ അമ്മാവന് വന്നാല്‍ മതി.. ഇവിടെ ഒരുപാട് സ്ഥലമുണ്ടല്ലോ..?
ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മാധവന്‍: ശരിയാ മോളെ.. ഇപ്പളാ ഞാനതോര്‍ത്തത്്. പുലര്‍ച്ചെയാവുമ്പോള്‍ ആരും കാണില്ല… നമുടെ ഈ രണ്ട് വീടും രണ്ട് ഏക്കറോളം സ്ഥലത്താ നില്‍ക്കുന്നേ… നമ്മളല്ലാതെ ആരും ഈ പറമ്പില്‍ കയറില്ല.. കാരണവന്‍മാര്‍ നമുക്ക് വേണ്ടി സമ്പാദിച്ചതാ..
അഷിത: ഉം
എന്നു പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്ന അഷിതയോട് മാധവന്‍: മോള് എന്നെ അമ്മാവാ എന്നുവിളിക്കേണ്ട..
സംശയത്തോടെ അഷിത: പകരം എന്ത് വിളിക്കും
മാധവന്‍: മാധവേട്ടാ എന്നുവിളിച്ചാ മതി. ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രം അമ്മാവാ എന്നു വിളിച്ചു.
അഷിത: ശരി.. അങ്ങനെയാവട്ടെ…
ഭാരതിയോട് പറഞ്ഞ് അഷിത മോണിംഗ് വാള്‍ക്കിന് സമ്മതം വാങ്ങി. കൂടെ മാധവനുള്ളതുകൊണ്ട് ഭാരതി സമ്മതിച്ചു. ഭാരതിയോട് ഈ ആവശ്യം പറഞ്ഞ് മാധവനെ തന്നോടൊപ്പം ഓടാന്‍ വിടണമെന്ന് ജയയോട് പറയാന്‍ അഷിത പറഞ്ഞു. ഭാരതിയുടെ ആവശ്യം ജയ വഴി മാധവനിലേക്കെത്തി. ജയ ഈക്കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ മാധവന്‍ ആദ്യം മടി അഭിനയിച്ചു. അവസാനം ഉള്ളില്‍ സന്തോഷിച്ച് അതിനുസമ്മതിച്ചു. അങ്ങനെ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ മാധവനും മോണിംഗ് വാള്‍ക്കിന് തയ്യാറായി തോളില്‍ നീളമുള്ള ഒരു തോര്‍ത്തുമിട്ടു ഭാരതിയുടെ വീടിനു മുന്നിലെത്തി. വീടിനു മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്ന അഷിതയെ കണ്ടു മാധവന്‍ഞെട്ടി. അവളുടെ വേഷം തന്നെയായിരുന്നു കാരണം. ചാര കളറില്‍ ബനിയന്‍ ക്ലോത്തുകൊണ്ടുള്ള ഒരു പാന്റും അതേ കളറിലുള്ള ടീഷര്‍ട്ടും. അവള്‍ ഇന്‍സൈഡ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. മുടി പിന്നോട്ടു കെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്നു. അവളുടെ ശരീരവടിവ് ശരിക്ക് അതില്‍ അയാള്‍ കണ്ടു. ഇങ്ങനെയൊരു വേഷത്തില്‍ അവളെ ഇതുവരെ താന്‍ കണ്ടിട്ടില്ല. മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങികൊണ്ട്
അഷിത: വാ അമ്മാവാ പോവാം…
പിന്നാലെ നില്‍ക്കുന്ന ഭാരതിയോട് യാത്ര പറഞ്ഞുപോവുന്ന അഷിതയും മാധവനും. റോഡിലൂടെ അവര്‍ ഓടി. ഓടുന്നതിനിടയില്‍ അഷിതയോട് മാധവന്‍: എന്നെ കൊതിപ്പിക്കാനാണോടി ഈ വേഷത്തില്‍ നീ വന്നത്
ഓടുന്നതിനിടയില്‍ അവളുടെ ചന്തിയില്‍ തടവുന്ന മാധവനോട്
ഓടികൊണ്ട് അഷിത: ഉം.. പതുക്കെ പിടിച്ചു. ഞാന്‍ അടിയിലൊന്നും ഇട്ടിട്ടില്ല. നടു റോഡാണ്. ഒരു വള്ളിയുടെ പുറത്താ ഈ പാന്റ് നില്‍ക്കുന്നത്…
ഇലക്ട്രിക് വെളിച്ചമുള്ള ഭാഗങ്ങളില്‍നിന്ന് മാധവനും അഷിതയും ഓടി. ഓടി ഇരുട്ടിലെത്തമ്പോള്‍ പരസ്പരം കെട്ടിപിടിക്കാനും ഉമ്മവെക്കാനും അവര്‍ മറന്നില്ല. നടത്തത്തിന്റെ ഇടയില്‍ പലരും നടക്കുന്നത് അവര്‍ കണ്ടു.
മാധവന്‍: അഷിതേ.. നമുക്ക് നമ്മുടെ പറമ്പിലേക്ക് പോവാം. അവിടെയാവുമ്പോള്‍ ആരും കാണില്ല
കല്ല്യാണപെണ്ണ് 3 [Jungle Boys]
Posted by