ഒരു കുട്ടി വരച്ചത് എന്ന നിലയിൽ നോക്കിയാൽ തെറ്റില്ല. പ്രതിഭയുടെ ചില പൊടിപ്പുകൾ കാണാൻ ഉണ്ട്.
മാഷേ അവന് നല്ല വാസന ഉണ്ട് എന്നാണ് ഞങ്ങൾ വിചാരിക്കുന്നത്. ഇവിടെ ഈ സ്കൂളിൽ മാത്രം ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞു കൊടുത്താൽ മതിയാവില്ല. മാഷിനെ കുട്ടികൾക്ക് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു എന്നവൻ പറഞ്ഞു.
ഞാൻ നോക്കാം ടീച്ചർ… ഒരു വ്യവസ്ഥ..
എന്താ? അവർ കൗതുകത്തോടെ എന്നെ നോക്കി.
ദേവയാനി ടീച്ചറുടെ ഒരു ചിത്രം വരയ്ക്കാൻ സമ്മതിക്കണം
ടീച്ചർ മനോഹരമായി ചിരിച്ചു. നനഞ്ഞ, മലർന്ന ചുണ്ടുകൾ വിടർന്നപ്പോൾ ഭംഗിയുള്ള പല്ലുകളുടെ കുനുനിര. മുട്ടുകുത്തി, മുടിയഴിഞ്ഞ്, നെറ്റിയിലെ കുങ്കുമം പരന്ന്, എന്റെ മുഴുത്ത കുണ്ണയെ മൃദുലമായ കയ്യിൽ എടുത്ത് താലോലിക്കുന്ന, തൊലി വലിഞ്ഞ് വെളിയിൽ നിന്ന് ത്രസിക്കുന്ന ചുവന്ന മകുടത്തിൽ സർപ്പത്തിന്റെ നാവു നീട്ടി നക്കുന്ന, ദാക്ഷായണിയുടെ ചിത്രം മനസ്സിൽ മിന്നിമറഞ്ഞു.
എന്തിനാണ് വിഷ്ണൂ ഈ കിഴവിയുടെ ചിത്രം വരയ്ക്കുന്നത്?
കിഴവിയോ? സുന്ദരിമാരുടെ ചിത്രങ്ങൾ മാത്രമേ ഞാൻ വരയ്ക്കൂ… അവരുടെ ഇറക്കി വെട്ടിയ ബ്ലൗസിന്റെ മുകളിൽ കണ്ണാടി പോലെ മിനുത്ത ആ പുറത്തും, മുടിയ്ക്ക് താഴെ ആ കഴുത്തിലും ഞാൻ തലോടി.. അവർ എന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു.
പൊങ്ങുതടി – 2 (ഋഷി)
Posted by