Posted by മേരിച്ചേച്ചി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ എന്നെ ഇടം കണ്ണുകൊണ്ട് കാമാതുരമായ ഒരു നോട്ടം നോക്കിയിട്ട് അവള്‍ പുറത്തേക്ക് പോയി… എനിക്ക് സന്തോഷം കൊണ്ട് ഒന്ന് തുള്ളിച്ചാടാന്‍ തോന്നിയെങ്കിലും ഞാന്‍ എന്നെത്തന്നെ നിയന്ത്രിച്ചു….പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ തട്ടലും മുട്ടലും മുലയ്ക്കു പിടുത്തവുമൊക്കെ മുറയ്ക്കു നടന്നു… ആ വര്‍ഷത്തെ ക്രിസ്തുമസ് കടന്നു പോയി… കരോള്‍ കഴിഞ്ഞതോടെ അവളെ അടുത്തുകാണാനുള്ള ചാന്‍സും കുറഞ്ഞു…
പള്ളിയില്‍ ന്യൂ ഇയര്‍ രാത്രിയില്‍ കത്തിക്കാനുള്ള പപ്പാഞ്ഞി ഉണ്ടാക്കുന്നതിനിടയിലാണ് ഏണിയില്‍നിന്നുള്ള വീഴ്ചയുടെ രൂപത്തില്‍ എനിക്കുള്ള ഭാഗ്യം വന്നെത്തിയത്… മുപ്പത്തിഒന്നാംതിയതി വൈകിട്ട് പപ്പാഞ്ഞിയുടെ അവസാന മിനുക്കുപണികള്‍ക്കിടയിലാണ് മുള കെട്ടിവെച്ച ഏണിയുടെ കെട്ടഴിഞ്ഞ് കാലു കുത്തി ഞാന്‍ വീണത്… കാല്‍ക്കുഴക്കൊരു നീരും വേദനയും…പള്ളീലെ കൈക്കാരനും കപ്യാരും കൂടി എന്നെത്താങ്ങി തൊമ്മി വൈദ്യരുടെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടുപോയി…കുറച്ച് പച്ചമരുന്നൊക്കെ വെച്ചുകെട്ടി നാലഞ്ചു ദിവസം നടക്കരുതെന്ന ഉപദേശത്തോടുകൂടി എന്നെ വീട്ടിലേക്കയച്ചു… പള്ളിയില്‍ പോയി എല്ലാവരുടെയും മുമ്പില്‍ ഷൈന്‍ ചെയ്യാന്‍ പറ്റില്ലല്ലോ എന്ന വിഷമത്തോടെ വീട്ടിലെത്തിയപ്പോള്‍ അപ്പന്‍റെ വക തെറി കൂടുതല്‍ മനോവിഷമം ഉണ്ടാക്കി…
അയലത്തുകാരൊക്കെ കാണാനും സുഖവിവരം അന്വേഷിക്കാനും വന്നു… കൂട്ടത്തില്‍ മേരിച്ചേച്ചിയും ഒപ്പം സൂസിയും വന്നു… ചാകാന്‍ കിടക്കുമ്പോഴും കുറുക്കന്‍റെ കണ്ണ് കോഴിക്കൂട്ടിലാണെന്നു പറയുന്നതുപോലെ എന്‍റെ കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ നിമ്നോന്നതങ്ങളില്‍ അലഞ്ഞുനടന്നു… അത് എന്‍റെ ജവാനെ യുദ്ധസന്നദ്ധമാക്കി…. ഒടിച്ചാടി നടക്കണ്ട ചെറുക്കനാ… അവനിപ്പോ പള്ളീപ്പോലും പോകാന്‍ പറ്റത്തില്ലല്ലോ… അതെങ്ങനാ ഒരു സൂക്ഷം ഇല്ലല്ലോ…ബോധോം പൊക്കണോമില്ലാതെ പാച്ചിലല്ലേ..അവനൊറ്റക്ക് ഇവിടെക്കിടക്കട്ടെ…നല്ലൊരു നാളായിട്ട് എങ്ങനാ പള്ളീ പോകാതിരിക്കുന്നെ… നിങ്ങള്‍ പോകാനൊരുങ്ങി ഇങ്ങു പോരെ.. എല്ലാര്‍ക്കൂടെ അങ്ങ് പോകാം… അമ്മച്ചി നിര്‍ത്താതെ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു…