ENTE KADHAKAL 7

ഒരവധി ദിവസം ഉച്ചക്ക് സൈക്കിളുമെടുത്ത് പുറത്തേക്കു പോകാനൊരുങ്ങിയപ്പോഴാണ് ചിറ്റപ്പന്‍ പുറകില്‍നിന്ന് വിളിച്ചത്.. ടാ..നീ ഒന്ന് കടേലോട്ട് ചെല്ല്… ചേട്ടന് എവിടെയോ പോകണം… ഞാനുമൊന്ന് തിരുവന്തപുരം വരെ പോകുവാ… ശരിയെന്ന് പറഞ്ഞ് ഞാന്‍ കടയിലോട്ട് സൈക്കിള്‍ ചവിട്ടി….സൈക്കിള്‍ കടയുടെ പുറകിലെ തണലില്‍ കൊണ്ടു വെച്ചതിനു ശേഷം കടയിലേക്ക് കയറുമ്പോഴാണ് ജോസഫ് ചേട്ടനും അവിടുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്…സാധാരണ എന്തെങ്കിലും അത്യാവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലല്ലാതെ അതിയാന്‍ കടയില്‍ വരാറില്ല. സൂക്ഷിച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ അവരെന്തോ ഗൗരവമായ രഹസ്യം പറയുകയാണെന്ന് മനസ്സിലായി…. സഹചമായ വാസനകൊണ്ടാവും ആ രഹസ്യം എന്താണെന്നറിയാനുള്ള ഒരാകാംക്ഷ…  ഞാന്‍ ചുറ്റും നോക്കി പണിക്കാരെ ആരെയും കാണുന്നില്ല… മെല്ലെ പിന്‍വാതിലിലൂടെ അകത്തു പ്രവേശിച്ചു…പൂച്ചയുടെ കാല്‍വെയ്പോടെ അവരിരിക്കുന്നതിന് പിന്നിലെത്തി…കാതു കൂര്‍പ്പിച്ചു…. സൂസിയുടെ കാര്യമാണവര്‍ പറയുന്നത്…അത്ര വ്യക്തമല്ലെങ്കിലും ശ്രദ്ധയോടെ നിന്നാല്‍ മനസ്സിലാകും… ജോസഫ് ചേട്ടനാണ് സംസാരിക്കുന്നത്…അവള് പത്താം ക്ലാസ്സ് രണ്ട് തവണ എഴുതി തോറ്റു….ടൈപ്പിന് പെക്കോണ്ടിരിക്കുവാരുന്നു…. ഇപ്പൊ അവിടൊള്ള ഒരു ചെക്കനുമായി പ്രേമം… വീട്ടിലാരുമില്ലാഞ്ഞപ്പോ അവനെ വിളിച്ചു വീട്ടില്‍ കേറ്റിയെന്നോ.. നാട്ടുകാരു പിടിച്ചെന്നോ ഒക്കെയാ പറയുന്നെ….അതാ ഇങ്ങോട്ടു കൊണ്ടുവന്നത്… ജോസഫ് ചേട്ടന്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി… ഇതാരും അറിയണ്ടാ.. മേരിയോട് പറഞ്ഞേക്കണം ഇതാരോടും എഴുന്നള്ളിക്കണ്ടാന്ന്… എന്‍റെ വീട്ടുകാരിയോട് പോലും പറയണ്ടാന്ന് പറയണം…… എന്നിട്ടു വേണം നാടുമൊത്തം അറിഞ്ഞ് നാറാന്‍… അപ്പന്‍ വലിയ തത്വജ്ഞാനിയെപ്പോലെ പറഞ്ഞു… അവരുടെ സംസാരം കേട്ടപ്പോള്‍ എന്‍റെ മനസ്സിലെ ദുഷ്ടബുദ്ധി ഉണര്‍ന്നു… അവളോട് തോന്നിയ ആഗ്രഹം പതിന്മടങ്ങായി…അവളെ ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നവഴിയിലേക്ക് സുഖമായി എത്തിക്കുവാനാകുമെന്ന് മനസ്സു പറഞ്ഞു…മനസ്സ് സന്തോഷം കൊണ്ട് തുള്ളിച്ചാടി… കുറച്ചുകൂടി പുറമോട്ട് മാറി ശബ്ദമുമുണ്ടാക്കി നടന്ന് അപ്പന്‍റെ മുന്നിലെത്തി.. നീയിത് എവിടാരുന്നു… നിന്‍റെ ചിറ്റപ്പനോട് പറഞ്ഞുവിട്ടിട്ട് മണിക്കൂറ് ഒന്നായി… അതെങ്ങനാ രണ്ടും കണക്കല്ലേ.. അപ്പന്‍ പരിഭവങ്ങളുടെ ഭാണ്ഡക്കെട്ടഴിച്ചു… നീയിവിടെ കാണണം, ഞങ്ങളൊന്ന് കുട്ടനാട് വരെ പോകുവാ…