അമ്മയുടെ കൂടെ ഒരു യാത്ര

“മുപ്പത്തിയെട്ട്,”
അയാള്‍ അദ്ഭുതത്തോടെ അവരെ ചുഴിഞ്ഞുനോക്കി. മുഖത്തും നെഞ്ചിലും അരയിലും കാലിലും ഒക്കെ.
“നേരു പറയുന്നതാണോ?”
അവര്‍ ലജ്ജയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു. “മകന് പതിനെട്ട് വയസായിക്കാണും അല്ലേ?”
അവര്‍ തല കുലുക്കി.
“പക്ഷെ വെറുതെ സുഖിപ്പിക്കാന്‍ പറയുന്നതല്ല, കേട്ടോ, മകനാണോ എന്ന് കളിയാക്കാന്‍ ചോദിച്ചതാ, ആങ്ങളയാണെന്നോര്‍ത്തിട്ട്. ശരിക്കും നിങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു ഇരുപത് വയസ്സില്‍ക്കൂടില്ല. എന്തൊരു സൌന്ദര്യം! എന്തൊരു ലുക്ക്!”
അയാള്‍ അത്ര തുറന്ന് സംസാരിച്ചിട്ടും മമ്മിയില്‍ അത് ഒരു തരത്തിലുമുള്ള അസന്തുഷ്ട്ടിയുമുണ്ടാക്കുന്നില്ല എന്ന് ദിലീപ് അദ്ഭുതത്തോടെയോര്‍ത്തു. അപ്പോഴേക്കും ട്രെയിന്‍ വേറൊരു സ്റ്റേഷനില്‍ എത്തി. അവിടെനിന്നും ആരും കയറിയില്ല. അവരുടെ ക്യാബിനിലുള്ളവര്‍ എല്ലാവരും തന്നെ അവിടെ ഇറങ്ങുകയും ചെയ്തു. ഇപ്പോള്‍ ആ ക്യാബിനില്‍ ദിലീപും ഗായത്രിയും ആ ചെറുപ്പക്കാരനും മാത്രമേയുള്ളൂ. അയാള്‍ അല്‍പ്പം കൂടി അവരോട് ചേര്‍ന്ന്‍ അമര്‍ന്നിരുന്നു. ദിലീപിനെ അദ്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് ഗായത്രി മാറിയിരുന്നില്ലെന്നു മാത്രമല്ല, അയാളോട് അല്‍പ്പം കൂടി ചെര്‍ന്നിരുന്നോ എന്നവന്‍ സംശയിക്കുകകൂടി ചെയ്തു.
“നന്നായി എന്നും എക്സര്‍സൈസ് ചെയ്യാറുണ്ട് അല്ലേ?” അയാള്‍ അവരുടെ നേരെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഏയ്‌ ഇല്ല, എന്താ ചോദിച്ചേ?”
“അത് നുണ, ഇത്രേം നല്ല ഫിഗര്‍ എക്സര്‍സൈസ് ചെയ്യാതെ എങ്ങനെ കിട്ടും?” അയാളുടെ കണ്ണുകള്‍ മമ്മിയുടെ മുലകളില്‍ ആണെന്ന് ദിലീപിന് തോന്നി. അവര്‍ ലജ്ജയോടെ പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് അവന്‍ കണ്ടു. “എന്താ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയല്ലേ?”
അപ്പൊഴും അവര്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ലജ്ജയോടെ പുഞ്ചിരി തുടരുക മാത്രം ചെയ്തു. “മോന്‍റെ അച്ചന്‍?’ അയാള്‍ തുടര്‍ന്നു ചോദിച്ചു.
“കുവൈറ്റിലാണ്.”
അയാള്‍ അവരെ അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായി നോക്കി. “എത്ര കാലമായി?”
“പതിനഞ്ചു വര്‍ഷം.”