Posted by “….സോറി അമ്മേ…”. അവൻ നിർമ്മലയുടെ കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു.
“….എനിക്ക് അടുക്കളയിൽ ഒരുപാട് പണിയുണ്ട്….അതുവരെ നീ തേങ്ങാപുരയിൽ പോയി കുറച്ച് തേങ്ങാ പൊളിക്കാൻ നോക്ക്…..”.
“…അമ്മേ അതു വേണോ….ഞാൻ ഇവിടെ തന്നെ നിന്നാൽ പോരെ….”.
“….നിന്നെ ഇവിടെ നിർത്തിയാൽ നീ എന്നെ പൊതിക്കും….അതോണ്ട് നീ പോയി തേങ്ങാ പൊതിക്കാൻ നോക്ക്…ഉണ്ണീ…”.
മറുത്തോരക്ഷരം പറയാതെ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ തേങ്ങാപുരയിലേക്ക് നടന്നു.
കുറ്റബോധത്തിൽ പതിയെ നടന്ന് പോകുന്ന മകനെ കണ്ട നിർമ്മലയ്ക്ക് വല്ലാത്ത വിഷമം തോന്നി. അവനെ തല്ലേണ്ടെരുന്നില്ല എന്നവൾക്ക് തോന്നി. മകന്റെ കാമപ്രാന്ത് ഇനി വരാനുള്ള നാളുകളിൽ ഉറക്കം കെടുത്തുന്നതായിരിക്കുമെന്നത നിർമ്മലയിൽ അതിനിഗൂഢമായ ആനന്തമുണർത്തി.
ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ തേങ്ങാപ്പുരയുടെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ എന്തോ ഒരു അനക്കം കേട്ടു. പമ്മി പമ്മി അവിടേയ്ക്ക് ചെന്നു. നെഞ്ചിടിപ്പ് പടാ പാടാന്ന് മടിക്കുന്നത് അതിവേഗത്തിലായി. പെട്ടെന്നവൻ ഉള്ളിലേക്ക് ചാടിക്കയറി നോക്കി.
ഉള്ളിൽ ഒരു പയ്യനും പെണ്ണും വിറച്ചു നിൽക്കുന്നു.
“….നീ തെക്കേലെ ജാൻസി അല്ലെടി….എന്താടി ഇവടെ പരുപാടി….
വിളിച്ച് നാട്ടാരെ കൂട്ടട്ടെ….”. കിട്ടിയ അവസ്സരം മുതലാക്കി ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അലറി.
“….അയ്യോ ഉണ്ണിയേട്ടാ…. ചതിക്കല്ലേ….”.
“….ഏതാടി ഇവൻ….”.
ജാൻസി പേടികൊണ്ട് വിറച്ച് നിന്നതെ ഉള്ളു. മറുപടി കിട്ടാതെയായപ്പോൾ ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ പയ്യന്റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“……നിന്നെ ഇവിടെയൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ….എന്താടാ നിന്റെ പേര്…”.
“….ചാൾസ് ….വീട് ടൗണിലാ ….”.
“….പൊയ്ക്കോണം…..ഇല്ലേൽ പൊലീസിന് പിടിച്ചു കൊടുക്കും….”.