“അച്ചായനെ പിടിച്ച് എഴുന്നേല്പ്പിക്കാന് അവള്ക്ക് തന്നെ പറ്റുമോ? രാത്രി ആണുങ്ങള് ആരെങ്കിലും അവിടെ വേണം..ഇരുപതിനായിരം രൂപ വീതം മാസാമാസം തരാമെന്നാ അവന് പറഞ്ഞത്. കാശൊക്കെ മൂത്തവന് മുടക്കിക്കോളും..അവനും അവന്റെ ഭാര്യേം അമേരിക്കേല് വാരുവല്യോ”
ഭാര്യ എന്നെ പ്രലോഭിപ്പിച്ചു. ഒരു രൂപ പോലും തന്നില്ലെങ്കിലും നൂറുവട്ടം അവിടെ പോകാന് ഞാന് തയാറാണ് എന്നവള്ക്ക് പക്ഷെ അറിയില്ലായിരുന്നല്ലോ.
അങ്ങനെ റൂബി എത്തി. ഞാന് അവറാന്റെ വീട്ടില് രാത്രി കിടക്കാന് പോയിത്തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. റൂബിയെ കാണുമ്പോള്ത്തന്നെ എന്റെ ചങ്കിടിപ്പിന്റെ താളം തെറ്റും. വെളുത്ത് ചുവന്ന്, ഇത്ര വടിവൊത്ത ശരീരവും സൌന്ദര്യം തുളുമ്പുന്ന മുഖവും ഉള്ള അവളെ ഒന്ന് തൊടാന് എങ്കിലും കിട്ടിയാല് അത് എത്ര വലിയ ഭാഗ്യം ആയിരിക്കും എന്ന് ഞാന് കൂടെക്കൂടെ ഓര്ക്കും. അവിടെയുള്ള താമസം രണ്ടുമൂന്നു ദിവസം ആയതോടെ എനിക്കൊരു കാര്യം മനസിലായി. റൂബി ഇങ്ങോട്ട് വന്നിരിക്കുന്നത് അവളുടെ താല്പര്യപ്രകാരം അല്ല. അവള്ക്ക് വയസായ അമ്മായിയപ്പനെ നോക്കാന് യാതൊരു താല്പര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ഭര്ത്താവ് നിരബന്ധിച്ചത് കൊണ്ട് മനസില്ലാമനസോടെയാണ് അവള് വന്നിരിക്കുന്നത്. അതിന്റെ എല്ലാ പെരുമാറ്റ പ്രശ്നങ്ങളും അവളില് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവറാന് കിടക്കുന്ന ഭാഗത്തേക്ക് അവള് എത്തിനോക്കുക പോലുമില്ല എന്നും ഞാന് മനസിലാക്കി. പകല് ജോലിക്കാരിയാണ് എല്ലാം നോക്കുന്നത്. സന്ധ്യയോടെ ഞാന് ചെല്ലും. പിന്നെ അവറാനെ നോക്കല് എന്റെ ഉത്തരവാദിത്വമാണ്. രാത്രി റൂബിയെ മനസ്സില് ഓര്ത്ത് ഞാന് പല വാണങ്ങള് വിടും.
അവറാനോട് മനസ്സില് ഉള്ള വിരോധം അവള് എന്നോടും കാണിച്ചതാണ് എന്നെ കുഴക്കിയത്. അവളോട് അടുക്കാന് ഞാന് മാര്ഗ്ഗങ്ങള് തേടി എങ്കിലും സാധിച്ചില്ല. എന്നെ ഗൌനിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെയാണ് അവള് വീട്ടില് പെരുമാറുന്നത്. ഞാനോ അവറാനോ ഉള്ള ഇടത്തേക്ക് അവള് ചെറുക്കനെപ്പോലും അയയ്ക്കില്ല. അവളൊരു അസാധ്യ ചരക്ക് അല്ലായിരുന്നു എങ്കില്, ഞാന് ഒരു നൂറു തവണ തെറി വിളിക്കാനുള്ള കാരണങ്ങള് അവള് തന്നെ ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ അവളുടെ തേന് ഒലിക്കുന്ന പൂറു സ്വപ്നം കണ്ടു നടന്നിരുന്ന എനിക്ക് അവളെ ഒരു കാരണവശാലും പിണക്കരുത് എന്ന നിര്ബന്ധം മനസ്സില് ഉണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ വലിയ പ്രതീക്ഷകള്ക്ക് വക ഇല്ലാതെ കാര്യങ്ങള് നീങ്ങുന്ന സമയത്താണ് ഒരുദിവസം ഭാഗ്യം പാമ്പിന്റെ രൂപത്തില് എന്നെ തേടി എത്തുന്നത്.