“കള്ളമൊന്നും പറയണ്ട..ഒക്കെ എനിക്കറിയാം..ചിലത് നിന്നോട് പറയാനുണ്ട്..രാത്രി എന്റെ മുറീല് വരാമോ..”
അവള് ആഹാരം വിളമ്പി അവന്റെ അടുത്തുതന്നെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു. മോഹനന് അവളെ ശങ്കയോടെ നോക്കി. ഉണ്ട്..മുല്ലപ്പൂവിന്റെ ഗന്ധം അവളില് നിന്നും വമിക്കുന്നുണ്ട്.
“ഗോപികേ..നീ മുല്ലപ്പൂ ചൂടിയിട്ടുണ്ടോ..” അവന് സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു.
അവള് തന്റെ കമ്പികുട്ടന്.നെറ്റ്പനങ്കുല പോലെയുള്ള മുടി വെട്ടിച്ച് അവനെ കാണിച്ചു. നൂലില് കോര്ത്ത മുല്ലപ്പൂക്കള് അതില് കണ്ടപ്പോള് അവന് ചെറിയ ആശ്വാസം തോന്നി.
“പറയെടാ..വരുമോ?” അവള് വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“എന്താണ് നിനക്ക് പറയാനുള്ളത്….” അവന് ചോദിച്ചു.
“അത് അപ്പോള് പറയാം..നീ വരില്ലേ?”
“വന്നാല് അമ്മായിയും മറ്റും…”
“എന്റെ മുറിയില് ഞാന് മാത്രമേ ഉള്ളു..നീ പത്തുമണിക്ക് വന്നാല് ആരും കാണില്ല…”
“എനിക്ക് രാവിലെ പോണ്ടാതാണ്..”
“ഓ പിന്നെ..നാളെത്തന്നെ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലണം എന്നിത്ര നിര്ബന്ധം എന്താ…”
മോഹനന് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. ഊണ് കഴിച്ച ഗോപിക പുറം തിരിഞ്ഞു പോകുന്നത് അവന് നോക്കി. അവളുടെ കൊഴുത്ത, സ്വര്ണ്ണ പാദസരം അണിഞ്ഞ കാലുകള് കണ്ടപ്പോള് അവന്റെ സിരകള് തുടിച്ചു. പാവാടയുടെ ഉള്ളില് തമ്മില് തെന്നുന്ന വിരിഞ്ഞ ചന്തികള്. ഛെ..മോഹനന് വേഗം തന്റെ നോട്ടം മാറ്റി ആഹാരം ധൃതിയില് കഴിച്ചു.
ആഹാരം കഴിച്ച ശേഷം അവന് വീണ്ടും മുറിയിലെത്തി ക്ലോക്കില് നോക്കി. മണി ഒമ്പതര കഴിഞ്ഞതെ ഉള്ളൂ. മോഹനന് അസ്വസ്ഥതയോടെ മുറിയില് ഉലാത്തി. ഗോപിക..അവള് എന്തിനാണ് തന്നോട് മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലാന് പറഞ്ഞത്? പൊതുവേ ആരോടും അധികം അടുപ്പം കാണിക്കാത്ത അവള് ഇന്ന് തന്നെ മുട്ടിയുരുമ്മി നിന്നുകൊണ്ട് ചോറും കറികളും വിളമ്പിയതും തന്നെ കാത്ത് അവള് ഇരുന്നതും ഒക്കെ സാധാരണ നടക്കാറുള്ള കാര്യങ്ങള് അല്ല.