Posted by വീട്ടിലെത്തിയപ്പോാ അവളുടെ അമ്മയും ചോദിച്ചു..
“നിങ്ങടെ സ്കൂളിലെ ഒരു കുട്ടി നാടു വിട്ടു ല്ലെ..”
“അമ്മയെങ്ങനെ അറിഞ്ഞു..??”
“ഇന്നത്തെ പത്രത്തിൽ കിടപ്പുണ്ടല്ലൊ..
പിള്ളെരായാ പത്രം വായിക്കണം.. അല്ലതെ എങ്ങനാ ലോക വിവരം കിട്ടുന്നത്..??”
അമ്മ കൂടുതലൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..
അവൾക്ക് പത്രം നീട്ടിക്കൊണ്ട് അവർ വീണ്ടും അടുക്കളയിലെ ജോലിയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു..
അവൾ പത്രം നിവർത്തി..
മുൻപേജിൽ തന്നെ താഴെ ഒരു രണ്ട് കോളം വാർത്ത കണ്ടു..
“സ്കൂൾ വിദ്യാർത്ഥിയുടെ തിരോധാനം എന്ന പേരിൽ..”
കണ്ടു കിട്ടുന്നവർ അറിയിക്കുക എന്നും പത്രത്തിൽ അവന്റെ ചിത്രത്തോട് കൂടി തന്നെ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..
അവളുടെ കണ്ണുകൾ പിന്നെയും തുളുമ്പി..
“ദൈവമേ നീ എന്നെ എന്തു വേണ്ടമെങ്കി ചെയ്തോ.. പക്ഷെ ഞാൻ കാരണം അവന്റെ ജീവിതത്തിന് ഒന്നും വരുത്തല്ലെ…”
അവൾ കതക് അടച്ച് കുറ്റിയിട്ടു.. ലിന്നെ ആ പത്രത്താൾ കത്രിക കൊണ്ട് മുറിച്ച് അവന്റെ പടം വെട്ടിയെടുത്തു..
ആ പടം തന്റെ നൊഞ്ഞോട് ചേർത്ത് തഴുകി ശെഷം തന്റെ രണ്ടു വര പുസ്തകത്തിനകത്ത് ഒളിച്ചു വച്ചു..
*******************”
നാട് പ്രാർത്ഥനയാൽ തന്നെ കാത്തിരിക്കുമ്പോൾ, കാദർ മാത്രം ഒരോ ദിനങ്ങളുമെണ്ണി ആ ബംഗ്ലാവിൽ കഴിച്ചു കൂട്ടി..
ഒരോ ദിവസവും ബംഗ്ലാവിനടുത്ത ചായത്തോട്ടത്തിലെ കുഞ്ഞു അരുവിക്കരുകിലേക്ക് സുഭദ്ര മാഡവും പെൺകൂട്ടങ്ങളും അവനെയും കൃഷ്ണനുണ്ണിയെയും കൊണ്ട് പ്രഭാത സവാരിക്കിറങ്ങും..
അരുവിക്കരികെയുള്ള അരളിമരത്തിലാവും പലപ്പോഴും പകൽ മുഴുവൻ അവരെ കെട്ടിയിട്ടിട്ടുണ്ടാവുക..
ഒരോ പകലും ഒരോ രാത്രിയും സ്ത്രീകളുടെ മലത്തിലും മൂത്രത്തിലുമായി അവർ ജീവിതം കഴിച്ചു കൂട്ടി..
പല ദിവസങ്ങളിലും പച്ച മണ്ണിൽ, സമൂഹത്തിലെ ആ ആഡ്യവനിതകൾ വിസർജിക്കുന്ന മലം മാത്രമായിരുന്നു അവരുടെ ഭക്ഷ്ണം..
ദാഹിക്കും നേരം വെള്ളം ചോദിച്ചലയാൻ നേരം മൂത്രത്തുളയിൽ നിന്നും കുടുകുടെ ചാടിയ ചുടു മൂത്രം മാത്രം അവരുടെ തൊണ്ടകളെ നനച്ചു..
ഒരോ സ്ത്രീയുടെയും രോമ രാജികൾ അവരുടെ നാവുകൾ വൃത്തിയാക്കി..