Posted by “……എനിക്ക് അമ്മയുണ്ടല്ലോ….എനിക്കമ്മയെ മതി…”.
“……അയ്യേ ഞാനോ…ഞാൻ വയസ്സത്തിയല്ലേ ഉണ്ണ്യേ….”.
“……ആര് പറഞ്ഞു അമ്മ വയസ്സത്തിയെന്ന്….എന്റെ ഓഫിസിലെ പെമ്പിള്ളേരെ മൊത്തം നിരത്തി നിർത്തിയാലും…. അവരൊന്നും എന്റെ പൊന്നമ്മയുടെ എഴയലക്കത്ത് പോലും വരില്ല…..”.
“…..നീ അമ്മയെ ഒരു പാട് പുകഴ്ത്തുന്നുണ്ടല്ലോ……ഹേ…”.
“…..’അമ്മ അത്രക്കും സുന്ദരിയാ ….എന്ത് ഐശ്വര്യമാണ് എന്റെ അമ്മയെ കാണാൻ…..”.
“….എന്തിനാ നിനക്ക് മാതൃപൂജ ചെയ്യാനാണോ…. ????.”.
“…..അതെ അമ്മേടെ അവിടെ എനിക്ക് ഇത് കൊണ്ട് പൂജിക്കണം….ഇത് വരെ ഓർത്തിട്ടാണ് പൂജ നടത്തിട്ടുള്ളത്..ഇനി ശരിക്കും എനിക്ക്….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണന് വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ നിർത്തി.
“…ഓർത്തിട്ട് നീ എന്ത് പൂജയെ നടത്തിട്ടുള്ളത് ഉണ്ണ്യേ…..”.
“….അതമ്മക്കറിയില്ലേ….എന്താണ് ഞാൻ ചെയ്തിരിക്കുകാ എന്നുള്ളത്….”.
“…ഉം…”.
“…പിന്നെന്തുവാ ‘അമ്മ ചോദിച്ചെ…”.
“…ചുമ്മാ…”.
“…ഞാൻ അമ്മയെ ഓർത്ത് വാണമടിക്കാറുണ്ട്…”.
“…അയ്യേ….ഇച്ചിക്കുട്ടി…”. നിർമ്മലക്ക് അവനെ ചെറുപ്പത്തിൽ കളിയാക്കുന്ന വാക്കുകളാണ് പുറത്ത് വന്നത്.
“…അതെ അമ്മയുടെ ഇച്ചിക്കുട്ടി തന്നെയാ….”.
“….എന്നാലും നീ..അമ്മയെ ഓർത്ത്…..”.
“…..അമ്മെ ഒന്ന് മുന്നിൽ വന്ന നിൽക്കുമോ…എനിക്ക് വാണമടിക്കാനാ ….എന്ന് പറഞ്ഞാൽ അമ്മ .നിൽക്കുമോ…????.
“…വിറക് കൊള്ളിയെടുക്കും ഞാൻ ങ്ങാ….”. നിർമ്മല അവനെ തുറിപ്പിച്ച് നോക്കി.
“…ആഹാ…എന്റെ അമ്മ അത്രക്കായോ….”. ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ നിർമ്മലയുടെ കഴപ്പ് പൂറ്റിൽ സാരിക്ക് മുകളിലൂടെ അമർത്തി ഞെക്കി.
“…ഹഹോ…ചുമ്മാ ഇരി ഉണ്ണീ….”. ഇക്കിളിയോടെ നിർമ്മല ഞെരിപിരികൊണ്ടു. അവൻ അവിടെ വീണ്ടും പതുക്കെ തലോടാൻ തുടങ്ങി.
“….എന്റെ അമ്മയെ ഓർത്ത് ഞാൻ എത്ര വാണം വിട്ടിരിക്കുന്നു…ഇപ്പോൾ എനിക്കെന്റെ അമ്മയെ അതിന് കിട്ടിരിക്കുന്നു….”.
“…എതിന്….”. നിർമ്മല കുസൃതിയോടെ അവനെ നോക്കി.