Posted by അബലത്തിൽ മനസ്സർപ്പിച്ച് നിർമ്മല തൊഴുന്നത് കണ്ട അവൻ ഉള്ളിലെ ദേവി പുറത്തിറങ്ങി നിൽക്കുന്നുവോ എന്നവന് തോന്നി. സത്യത്തിൽ അതിൽ വലുതായി അതിശയിക്കാനൊന്നുമില്ല. ഈ കരയിലെ ആകാരഭംഗികൊണ്ടും, മുഖത്തിലെ ചൈതന്യത്താലും, പനം കുല പോലെ ഉള്ള മുടിയഴകും, വൃത്തിയായുള്ള വസ്ത്രധാരണ രീതിയും, അതിനേക്കാൾ ഉപരി ആകർഷകമായ വ്യക്തത്തിത്വവും മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് വേർതിരിച്ചിരുന്നു. അയൽപക്കത്തെ നാണി തള്ള പറയുന്നത് ഇതു പോലെ സകല ഗുണവും അടങ്ങിയ ഒരു പെണ്ണ് തന്റെ ഇക്കണ്ട ജിവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടില്ല എന്നാണ്.
അമ്പലത്തിലുള്ള സകല പുരുഷപ്രജകളുടെയും ഒളി നോട്ടങ്ങൾ നിർമ്മലയിലാണ്. സ്ത്രികൾ തങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കൻമാരുടെ നോട്ടം പാളുന്നത് കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചിലർ ഭർത്താക്കൻമാരുടെ കൈത്തണ്ടയിൽ പിച്ചി. പട്ടാളക്കാരൻ പുരുഷോത്തമൻ പിള്ള അന്തം വിട്ട് നിർമ്മലയിൽ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് കണ്ട സഹധർമ്മിണി സരോജം ഒരു രൂപ നാണയ വട്ടത്തിലാണ് പിച്ചിയത്. വേദനയിൽ ഒച്ച വെച്ച പുരുഷോത്തമൻ പിള്ളയുടെ രോദനം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നവരിൽ ചിരി ഉണർത്തി.
നടയിലേക്ക് വീഴുന്ന ദീപ പ്രഭയിൽ തന്റെ അമ്മ ഒരു ദേവി വിഗ്രഹമാണെന്ന് അവന് തോന്നി. പ്രസാദം തന്നെ തൊടിക്കുബോൾ ആ ചൈതന്യത്താൽ അവന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു പോയി. നെറ്റിയിൽ ചന്ദനവും മുടിയിൽ തുളസിയിലയും ചെത്തിയും നൂഴ്ന്ന് വച്ച് അമ്മ അവന്റെ മുന്നിലൂടെ തിരിഞ്ഞ് നടക്കുബോൾ അവനും അറിയാതെ അവരിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നുപോയി. അതെ നടക്കുള്ളിൽ നിന്ന് ദേവി ഇറങ്ങിപോകുന്ന പോലെ.
“….നിർമ്മല തൊഴാൻ വന്നാൽ ഇവിടെ മൊത്തം ഒരുപ്രിത്യേക ഐശ്വര്യമാണ് അല്ലെ…. വാരസ്യരെ….” ശാന്തിക്കാരൻ ഇളേത് പൂവ് കെട്ടികൊണ്ടിരിക്കുന്ന പുഷ്പ്പോത്തെ മീനാക്ഷിയോട് പറയുന്നത് കേട്ടിട്ടാണ് അവൻ ഞെട്ടി ഉണർന്നത്.
തിരിച്ച് നടക്കുബോൾ കേശവൻ നബൂതിരി കുളക്കടവിൽ ഇരുന്ന് നിർമ്മലയിൽ തന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സത്യത്തിൽ അയാൾ നിർമ്മലയുടെ അംഗചലനങ്ങൾ കണ്ടുകൊണ്ട് മുണ്ടിനകത്ത് കൂടി അരക്കെട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കൈയിട്ട് കുണ്ണയിൽ തിരുപ്പ് പിടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. നല്ല സുഖത്തിൽ അയാൾ ചെറുതായി മുരളുന്നുണ്ടായിരുന്നു.