Posted by
പിറ്റേന്നു ട്രെയിനിങ് കഴിഞ്ഞു ഓഫീസിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പതിവ് പോലെ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് പോകാനായി ബസ്സിൽ കയറി. പക്ഷെ കുറച്ചു ദൂരം പോയപ്പോൾ ബസ്സ് ബ്രേക്ക് ഡൗൺ ആയി. എല്ലാവരും ബസ്സിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി. “വണ്ടി ഇനി പോവില്ല” എന്നു കണ്ടക്ടർ വിളിച്ചു പറയുന്നത് കേട്ടു. ദൂരത്തേക്കുള്ളവർ ടിക്കറ്റ് കാശ് വാങ്ങി അടുത്ത ബസ്സിൽ കേറി, കുറച്ചു പേർ ഓട്ടോ വിളിച്ചു പോയി. ഹോസ്റ്റൽ അടുത്തായതു കൊണ്ടു ഞാൻ നടക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. എൻറെ കൂടെ വേറെ കുറച്ചു ആളുകൾ കൂടി ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ കൂട്ടത്തിൽ അയാളും ഉണ്ടായിരുന്നു. അതെ അയാൾ തന്നെ. ഇന്നലെ ബസ്സിൽ വച്ചു കണ്ട ആ തമിഴൻ. എന്തായാലും അയാളോട് സംസാരിക്കാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഞാൻ : ഹലോ… ഉങ്കളുക്കും ഏനക്കും പോവ വേണ്ടിയത് ഒരേ ഏരിയ താനെ. ഇങ്കെ ഇരുന്തു ഹോസ്റ്റൽ പക്കത്തുക്കു കുറുക്കുവഴി ഏതാവത് ഇറുക്കാ ?
ഞാൻ സംസാരിച്ചപ്പോൾ അയാൾക്ക്‌ വളരെ സന്തോഷമായി.
അയാൾ : നാൻ അന്ത വഴിതാൻ പോരെ.
ഞാൻ : സരി… നാനും ഉങ്കളോട് കൂടെ വരെ.
ഞങ്ങൾ നടന്നു. ഒരു വയൽക്കരയിലൂടെ. വളരെ വിജനമായ സ്ഥലം. ഇന്ന് ഞാൻ ചുരിദാർ ആണ് ഇട്ടത്. ഒരു ഇടവഴിയോരത്തു എത്തിയപ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു.
അയാൾ : ഇന്ത വഴി തനിയെ നീങ്ക വറ കൂടാത്. ഇങ്കേയൊന്നും ആരും ഇല്ലിയെ.
ഞാൻ : അതുക്കെന്ന ?
അയാൾ : ഇല്ലേ… ഇങ്ക നിറയെ പൊറുക്കിങ്ങ ഇരിക്കും. ഏതാവത് ആച്ചുന്ന എന്ന ആകും.
അതു പറയുമ്പോൾ അയാളെന്റെ മാറിലേക്കു നോക്കി വെള്ളമിറക്കി. അയാളുടെ ശ്വാസവേഗം കൂടിയിരുന്നു. ഒരു സംഗമത്തിനായി കൊതിക്കുന്ന എന്റെ കവാടം നനഞ്ഞു തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചപോലെ തന്നെ ആളെ കിട്ടി. കൂട്ടത്തിൽ വിജനമായ സ്ഥലവും. അയാൾ തുടർന്നു : നീങ്ക റൊമ്പ അഴക്. പൊറുക്കിങ്ങ പാർത്ത എന്ന നടക്കുംന്നു തെറിയുമാ ?