“….ടീ….നീ എന്നെ തല്ലി അല്ലേ….കാണിച്ച് തരാടീ…..നീ ഇനി എന്റെ മില്ല് നോക്കി നടത്തീത് മതീ….പലിശക്കാരന് പൊറിഞ്ചു നിന്റെ മോളെ വച്ചു വാണിഭം നടത്തുബോളേ നീ പഠിക്കൂ…..”.
പാര്വതിയമ്മയുടെ കണ്ണുകളില് ഭീതി നിറഞ്ഞു. പലിശക്കാരന് പൊറിഞ്ചു കണ്ണീചോരയില്ലാത്തവനെന്നറിയാം അവര്ക്ക്. വന്ദന വീണ്ടും തല പൊക്കി നോക്കി. ഞാനവളുടെ നേര്ക്ക് തിരിഞ്ഞു.
“..ടീ വന്ദനേ…നിനക്ക് പലിശക്കാരന് പൊറിഞ്ചുവിന്റെ ഒപ്പം കിടക്കണോ….”.
എന്റെ ചോദ്യം കേട്ട് അവളുടെ പകപ്പ് വര്ദ്ധിച്ചു. അത് മുതലാക്കി ഞാന് വീണ്ടും അലറി.
“…പറയടീ വന്ദനേ….”.
“…വേണ്ടാ…..”. അവള് പകപ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“…എന്നാല് പിന്നെ നീ എന്റെ ഒപ്പം കിടന്നോ….എന്താ….പറയെടീ…പാര്വതി പുലയാടീടെ സന്തതീയേ….എന്റെ കുണ്ണ മതിയോ നിനക്ക്….”.
അവള് പകപ്പോടെ മതിയെന്ന് തലയാട്ടി. അതിനപ്പുറത്തേക്ക് പറയാന് അവള് അശക്തയായിരുന്നു. ഞാന് പാര്വതിയമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് കോപത്തോടെ നോക്കി.
“…..കണ്ടെടീ…നിന്റെ മോള്ക്ക് എന്റെ കുണ്ണ മതീന്ന്…..നീ കാണടീ….പൂറീ…നിന്റെ മോളെ ഞാന് കളിക്കണത്….”. എന്റെ അലര്ച്ചയില് പാര്വതിയമ്മ പകപ്പോടെ നോക്കി. ഇനി രക്ഷയില്ലെന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകള് പറയാതെ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
എനിക്ക് ദ്വേഷ്യം അപ്പോഴും കത്തിയേറി വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. കണ്ണുകളില് കത്തിയെരിയുന്ന അരിശം ഇരു സ്ത്രീകളുടെ സൌര്യഭവും ചൂടും പെട്ടെന്ന് തന്നെ കാമമായി മാറി.