തിന്നും ങാ……”.
“…അന്നമ്മോ…വേഗം പോയി വിളബ്…ഇല്ലേല് പട്ടത്തി കുട്ടി നോണ് വെജിറ്റേറിയനാകും….ഹഹഹഹ….”. കാദറിക്ക ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
എന്തോ എനിക്ക് ഇപ്പോഴും ആ ചമ്മല് കാരണം കാദറിക്കയുടെ മുഖത്ത് നോക്കാന് ഒരു മനപ്രയാസ്സം. മാഡവും രാഹൂല് ഈശ്വറുമായുള്ള രതി വിളയാട്ടത്തില് നില മറന്ന് ഞാന് എന്റെ അരക്കെട്ട് കാദറിക്കയുടെ മുഖത്ത വച്ചത് എന്നില് കുറ്റബോധം വളര്ത്തി. കാദറിക്കയുടെ മകളുടെ പ്രായമുള്ള ഞാന് അദ്ദേഹത്തോട് ഒരിക്കലും അങ്ങനെ ചെയ്യാന് പാടില്ലായിരുന്നു. മകളോടുള്ള സ്നേഹമോ അതോ അനുജത്തിയോടുള്ള വാത്സല്ല്യമോ ആയിരിക്കാം അദ്ദേഹം നിലമറന്ന് പ്രതികരിക്കാതിരുന്നതെന്ന് തോന്നുന്നു. മനസ്സില് ആയിരം വട്ടം കാദറിക്കയോടെ മാപ്പ് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞീരിക്കുന്നു.
തീന്മേശയില് കാദറിക്ക എന്റെ അടുത്ത് വന്നിരുന്നു. ഈറനായ എന്റെ തലമുടി തഴുകികൊണ്ട് എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“…എന്താ നീ മര്യാദക്ക് തല തോര്ത്താത്തേ….അനക്ക് പനി പിടിച്ച് കിടക്കാന് വല്ല പൂതീട്ണാ….അന്നാമ്മോ…ടവ്വലെന്തെങ്കിലും ഇടുത്തേ….”.
പക്ഷേ ടവ്വല് കൊണ്ട് വന്നത് സേവ്യറായിരുന്നു. കാദറിക്ക എന്റെ തല നന്നായി തുവര്ത്തി തന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വാത്സല്ല്യം എന്റെ കണ്ണുകളെ ഈറനണീച്ചു. ഭക്ഷണം കഴിക്കാന് നിര്ബദ്ധിച്ചുകൊണ്ട് പാത്രത്തിലേക്ക് വിളബികൊണ്ടിരുന്നു. എന്നിലെ സംഘര്ഷം ഒന്നയഞ്ഞപ്പോള് ഞാന് ഒരു പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് ചപ്പാത്തിയും കോഴിക്കറിയും വിളബി കാദറിക്കയുടെ നേര്ക്ക് വച്ചു.
സാധാരണ ഞാന് നോണ് വെജ്ജിറ്റേറിയന് വച്ചീട്ടുള്ള പാത്രങ്ങളുടെ അടുത്ത് പോലും ഇരിക്കാറില്ല. ആ ഞാന് കോഴിക്കറി വിളബുന്നത് കണ്ട കാദറിക്ക സന്തോഷിച്ചു.
“..മൂം ഇമ്മടെ പട്ടത്തികുട്ടിക്ക് പുരോഗതി ഉണ്ടല്ലേ അന്നാമ്മോ…..”.
“..ശരിയാ….കാദറേ….”.
കാദറിക്കയുടെ നിര്ബദ്ധത്താല് പതിവിലധികം ഞാന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. കൈകള് കഴുകി തിരിയുന്ന നേരത്താണ് കാദറിക്ക കൈ കഴുകാനായി അവിടേക്ക് വന്നത്. കാദറിക്ക കൈകള് കഴുകി തിരിഞ്ഞ നേരം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകള് കൂട്ടി മുട്ടി. എന്നിലെ വിഷമം അണപൊട്ടി ഒഴുകി. ഞാന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാല്ക്കല് കൈ തൊട്ട് വണങ്ങികൊണ്ട് മനസ്സില് അനേക വട്ടം മാപ്പ് ഇരന്നു. ആ ബലമേറിയ കൈകള് എന്നെ പിടിച്ചെഴുന്നേല്പ്പിച്ചു. ഞാന് ആ മാറിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. വാത്സല്ല്യമേറിയ ആ കരങ്ങള് എന്നെ പുല്കി.
“…ന്റെ കുട്ടി കരയാ…എന്റെ വൈഗ കുട്ടി കരയാപാടുണ്ടോ…..”.
“…കാദ്ദറിക്ക മാപ്പ്….”.
അപസര്പ്പക വനിത 3
Posted by