സുത്രക്കാരി 2 | Suthrakkari 2
By Radhika Menon
ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലമായി ദീപു. ദേഷ്യം വന്നാൽ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന ശീലമാണ് സുനന്ദയ്ക്ക്. അങ്ങനെയിങ്ങനെയൊന്നും ദേഷ്യം വരാറുമില്ല. ഇപ്പോൾ കേട്ടതു പക്ഷേ, ദേഷ്യത്തിന്റെ സ്വരമല്ല. ഒരപേക്ഷപോലെയാണ്. ലാഡ വൈദ്യന്റെ മരുന്ന് ഫലിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നതിന്റെ ലക്ഷണമായിരുന്നു അവന്റെ ഈ ചിന്തകൾ അവൻ ജീവിത്തിലാദ്യമായിട്ടാവും ഇങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നതുതന്നെ.
ചേച്ചിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടാവും. നിനക്ക് ഉറങ്ങണ്ടോ..
ഇത്തിരിക്കുടി. അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ധ്യതിയിൽ വാസന തുടർന്നു. എങ്കിലൊരു കാര്യംചെയ്യ്. അവൾ അവന്റെ കൈകളെ പിടിച്ച ഗൗണിനു മീതെ മുയൽക്കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കൂർപ്പിൽ വച്ചു. ഇവിടെയൊന്ന് അമർത്തി പിടിച്ചു താ. അതു പറയുമ്പോൾ സുനന്ദയുടെ സ്വരം ചിലമ്പുകയായിരുന്നു. ദീപുവിന് അതൊരു പുതിയ അനുഭവമായിരുന്നു. അനുഭൂതിയായിരുന്നു. അവന്റെ കയ്കളിലൊതുങ്ങതെ മുയൽ,കുഞ്ഞുങ്ങൾ വഴുതിക്കളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
എന്തൊരു രസമാ ചേച്ചീ ഇങ്ങനെ പിടിക്കാൻ. ഉം. ശബ്ദത്തിനൊപ്പം സുനന്ദയിൽ നിന്ന് നേർത്തൊരു ശീൽക്കാരവും ഉയർന്നു. തന്റെ മേനിയിലാകെ രതിദാഹത്തിന്റെ പൂക്കൾ വിരിയുന്നത് സുനന്ദ അറിഞ്ഞു. ശിവപ്രസാദിന്റെ മേൽ സുഗന്ധവും തേനും ചുരത്തിയ ആ പൂക്കൾ ഒന്നര വർഷത്തിനുശേഷം ദീപൂവെന്ന പയ്യന്റെ അരൂകിൽ വിരിയുകയാണ്. നല്ല കരുത്തും ഇരുപതു വയസും ഉണ്ടെങ്കിലും ഏഴുകാരന്റെ ബുദ്ധിയുള്ള അവന്റെ മുന്നില്.
എട0.
ഉമം…
ചേച്ചീടെ ഗൗണഴിച്ചിട്ട് പിടിക്ക്. നല്ല രസമായിരിക്കും. അവന്റെ കൈകളിലൂടെയും ചുമലിലൂടെയും തഴുകി അവൾ പുലമ്പി. നല്ല വാസനയും കാണും.
അവന് സന്തോഷമായി അവനും അതാലോചിക്കുകയായിരുന്നു. ഏതാനു നിമിഷങ്ങൾക്കുശേഷം സുനന്ദ ധരിച്ചിരുന്ന ഗൗൺ ബെഡ്ഡിനു താഴെ വന്നു വീണു. ബയിലൂടെ വിരലോടിച്ച് അവൻ തിരക്കി. ഇത്.
നെഞ്ച് ഉയർത്തി പിന്നിലേക്ക് കയ്യിട്ട് നൂക്ക് വിടർത്തി അവൾ പറഞ്ഞു. അഴിക്ക്.
അവൻ അനുസരിച്ചു. ഇപ്പോൾ മുറിയിലെ ലൈറ്റിട്ടിരുന്നുവെങ്കിൽ വെണ്ണക്കൽ ശില്പപോലെകിടക്കുന്ന സുനന്ദയുടെ നെഞ്ചിലെ മുയൽക്കുഞ്ഞുങ്ങൾ സ്വർണ്ണ ഗോളങ്ങളായത് ദീപുവിന് കാണാമായിരുന്നു. അവയുടെ അഗത്തെ തവിട്ടു വലയവും നടുവിത്രസിച്ചു നിൽക്കുന്ന ഞെട്ടും കാണാമായിരുന്നു.
ദീപു. പെട്ടെന്ന് ഓർമ വന്ന് അവൻ പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി. വെണ്ണപോലെ മൃദുവും കണ്ണാടിപോലെ മിനുസവുമുള്ള സ്വർണ ഗോളങ്ങൾ അവന്റെ കൈകളിൽ കിടന്ന് ഞെരിയുകയും വഴുതി മാറുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു. പെട്ടെന്ന് അവന്റെ മുഖം പിടിച്ച് സ്വർണ്ണ ഗോളങ്ങളിലേക്ക് ചേർത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു.
ങാ… അങ്ങനെ…