“നാളെയിപ്പം എങ്ങും പോകണ്ടല്ലോ കല്യാണത്തിന് ഒരു 12 കഴിയുന്പോൾ ചെന്നാലും മതി 10 മണിക്കെണീറ്റാമതി ഏതായാലും പാതിരാവായി ഒന്നൂടെ കളിച്ചിട്ട് കിടക്കാം”
നാളെ വീണയുടെ കൂടെ ജോലിചെയ്യുന്ന ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ കല്യാണമാണ് അതാണ് ഞങ്ങൾ വീട്ടിൽ പോകാതിരുന്നത്.
“നമുക്കു കുറച്ചൂടെ കഴിഞ്ഞ് ടെറസിലോട്ട് പോയാലോ..?” വീണ ചോദിച്ചു. ഞാൻ മൂളി. വീണയെ ചേർത്തു പിടിച്ചുള്ള ഈ ഇരുപ്പ് എനിക്കെന്നും പ്രീയങ്കരമാണ് …വീണയ്കും. വീണയുടെ സ്വന്തം അക്കൌണ്ടിൽ പണമൊന്നുമില്ല ഞങ്ങളുടെ ജോയിന്റ് അക്കൌണ്ടിലാണ് നിക്ഷേപിക്കാറ് ഞാൻ കിട്ടുന്ന പണം അലമാരയിലേക്ക് വയ്കും അതും തന്റെ ശന്പളവും കൂട്ടി വിനിയോഗിക്കുന്നത് വീണയാണ് എന്റെ പേഴ്സിൽ ആവശ്യത്തിനുള്ള പണം എടുത്തു വയ്കുന്നത് വീണയാണ് വീണയുടെ ബാഗിൽ ആണേൽ പണമൊന്നുമില്ലതാനും!!
ഒരു കടയിൽ കയറിയാലും എന്റെ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ നിന്നും പേഴ്സ് എടുത്താണ് അവൾ പണം കൊടുക്കാറ് ജോയിന്റ് അക്കൌണ്ട് ആണെങ്കിലും തനിയെയാണ് ചെക്ക് ഒപ്പിടീലൊക്കെ… എന്റെ ഒപ്പ് എന്നിലും ഭംഗിയായി വീണയാണ് ഇടുന്നത്!!!. ഒരിക്കൽ ബാഗിൽ പണമില്ലാത്തതിന്റെ പണീം കിട്ടി. ഒരുദിവസം പ്രതീക്ഷിച്ച പോലെ എന്റെ മീറ്റിംഗ് അഞ്ചുമണിക്ക് അവസാനിച്ചില്ല ഏഴുമണി കഴിഞ്ഞ് ഞാനെത്തുന്നവരെ ബസുകൂലിയില്ലാതെ ബാങ്കിനടുത്തുള്ള വെയ്റ്റിംഗ് ഷെഡ്ഡിലിരുന്നു!!! അതിൽ പിന്നെ ബാഗിൽ അൽപം പണം വച്ചേക്കും!!
വീണയുടെ കൈ ഇഴഞ്ഞ് എന്റെ കുട്ടനിലെത്തി വട്ടം പൊതിഞ്ഞു “വാ.. മുകളിലേക്കു പോകാം” വീണ മന്ത്രിച്ചു. ഞങ്ങളെണീറ്റു സ്റ്റെയർകെയ്സ് കയറി മുന്നിൽ കയറിപോണ വീണയുടെ പുള്ളുവക്കുടം പോലുള്ള കുണ്ടികളുടെ ചലനത്തിൽ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഞാനും കയറി. മുകളിലെത്തി പോളിത്തീൻ കവറിലിരിക്കുന്ന പുതിയ ബെഡ്ഡ് ഞങ്ങളിരുവരും കൂടി പിടിച്ച് നറുനിലാവിൽ കുളിച്ചുനിൽക്കുന്ന നീലാകാശത്തിനു കീഴെ ടെറസിന്റെ നടുഭാഗത്തായിട്ടു. ആ ബെഡ്ഡ് ഈ ഒരാവശ്യത്തിനായി മാത്രം വീണ വാങ്ങിയതാണ്!!! അയൽപക്കങ്ങളിലെ വീടുകളെല്ലാം ഓടുമേഞ്ഞതായതിനാൽആരും കാണുമെന്നുള്ള ഭയവും വേണ്ട!!.
അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു….