റോസ്സി : നി അപ്പാപ്പനെ ഒന്ന് നോക്കണേ പോയി.
ഞാൻ മുകളിലേക്ക് പോയി അപ്പാപ്പനെ നോക്കി. അടുത്ത് ഇരിന്നു. ഭക്ഷണം ഒക്കെ കൊടുത്തു.7 മണി ആയപ്പോൾ താഴേക്ക് വന്നു.റോസ്സി കൊച്ചമ്മ ഹാളിൽ ഇരിപ്പോണ്ട്.
ഞാൻ : എബിൻമോൻ എവടെ വന്നോ
കൊച്ചമ്മ : അവൻ വന്നു എന്റെ മുറിയിൽ കുഞ്ഞിനേം നോക്കി കിടക്കാന്.
ഞാൻ : ആ മുറിയിൽ ഉണ്ടോ
കൊച്ചമ്മ : ചെന്ന് നോക്ക്
ഞാൻ ചെന്നപ്പോൾ അവൻ കിടക്കുന്നു.
ഞാൻ : മോൻ എവടെ പോയി. കറങ്ങിയോ എന്നിട്ട്
എബിൻ : ആന്റി ഇല്ലാതെ എന്ത് കറക്കം. ഞാൻ നടക്കാൻ പോയതാ.
ഞാൻ : എന്നാൽ വാ കഴിക്ക്. എന്നിട്ട് നേരത്തെ കിടക്കാൻ നോക്ക്. അല്ലേൽ രാത്രി നടക്കാൻ തോന്നും
എബിൻ : 😂😂😂 ഇന്ന് ഓട്ടമ്മ.
ഞാൻ : വീഴാതെ നോക്കിക്കോ തട്ടി.
എബിൻ : വീണാൽ ആന്റി എന്നെ പോക്കില്ലേ.
ഞാൻ : നി വന്നു വല്ലോ കഴിക്ക്.
ഞാൻ ഭക്ഷണം എടുത്തു വെച്ച്. ഞങൾ കഴിച്ച ശേഷം അതാത് റൂമിലേക്ക് പോയി.
ഞാൻ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു റൂമിൽ കിടന്നു. ഇന്ന് അവൻ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ ചാൻസ് ഉണ്ട് സർ ഇല്ലെല്ലോ. അങ്ങനെ വന്നാൽ ഞാൻ മൈൻഡ് ചെയ്യല്. ഞാൻ റൂം ജനൽ ഒക്കെ ലോക്ക് ചെയ്തു. സമയം ഒരു 11 മണി ആയി.
എനിക്ക് ഒരു സംശയം അവൻ വന്നോ. ഇനി എന്തെടുക്കുവാ എന്ന് അറിയാൻ. ഞാൻ പതിയെ അവന്റെ റൂമിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. റൂം ലോക്ക് അല്ല ഞാൻ മെല്ലെ തുറന്നു
ഞാൻ ഞെട്ടി അവിടെ ആരുമില്ല. ഇനി ഇവൻ എങ്ങോട്ടേലും ഇറങ്ങി പോയോ അറിയാൻ വയ്യല്ലോ. ഞാൻ ഹാളിൽ ഉണ്ടോന്നു അറിയാൻ
അങ്ങോട്ട് പോയി. അവിടെയും കണ്ടില്ല എനിക്ക് ടെൻഷൻ ആയി. അപ്പോളാണ് ശ്രദ്ധിച്ചേ. മാഡത്തിന്റെ റൂമിൽ ഒരു വെളിച്ചം
ഞാൻ അടുത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ചെറിയ മുരിങ്ങലും കുലുക്കവും ഒക്കെ. എനിക്ക് എന്തോ ഒരു സംശയം തോന്നി ഞാൻ മെല്ലെ റൂമിൻറെ ഹോളിൽ കൂടെ നോക്കി. ബെഡ് കുലുങ്ങുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ ആരെയും കാണുന്നില്ല. ആകെ ഒരു വെപ്രാളംവും മോശം ചിന്തകളും.എബിനെ റൂമിൽ കാണുന്നില്ല. ഈ റൂമിൽ സർ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ ഒരു വെട്ടവും ശബ്ദവും. ദൈവമേ എന്താ ഇവിടെ ഒന്നും അറിയാൻ വയ്യല്ലോ. കുഞ്ഞു ഉള്ളതുകൊണ്ട് പുറത്തെ ജനാല അടക്കാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. ഞാൻ അതുകൊണ്ട് പതിയെ പുറത്തേക്ക് പോയി. അവരുടെ റൂമിന്റെ അരികിലെ ജനലിന്റെ അവിടെ എത്തി. ഒരു കട്ട എടുത്തു വെച്ച് റൂമിലേക്ക് എത്തി നോക്കി. കർട്ടൻ ഉള്ളതുകൊണ്ട് അകത്തുന്നു നോക്കിയാൽ അറിയില്ല. ഞാൻ കട്ടന്റെ ഇടയിലൂടെ നോക്കി. എന്റെ ശരീരം ആകെ വിറക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ കണ്ണുകളെ എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. ഞാൻ വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി ഈ തണുപ്പത്തും.