“““ഉറങ്ങിയോ?”””
ഏകദേശം പത്ത് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മ തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ തിരക്കി…… ഞാൻ അപ്പോഴും കറങ്ങുന്ന ഫാനും നോക്കി ആലോചനയിലായിരിന്നു…..
“““മ്ച്ച്”””
ഞാൻ ഇല്ലെന്ന് ശബ്ദമുണ്ടാക്കി
“““വേറെ പെണ്ണുങ്ങളോടൊന്നും അങ്ങനെ ഫീലിംഗ്സ് തോന്നുന്നില്ലാന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ, അത് സത്യാണോ?”””
“““ഉം””””
പിന്നെയമ്മ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല….. വീണ്ടും മൂകത…. അല്പസമയം കഴിഞ്ഞ് അമ്മ തന്നെ ആ സൈലൻസ് ബ്രേക്ക് ചെയ്തു…
“““ഭാവീല് നല്ലൊരു പെൺകൊച്ചിനെ കണ്ടുപിടിച്ച് കല്യാണം കഴിക്കാന്നെനിക്ക് വാക്ക് തരോ?””””
പെട്ടന്നമ്മ അങ്ങനെ ചോദിച്ചപ്പോൾ ഞാനാകെ അമ്പരന്ന് പോയി….. ഇല്ല, അങ്ങനെ എന്നെകൊണ്ട് കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല.. ഉറപ്പില്ലാത്ത കാര്യത്തിൽ എന്തിനാ വെറുതേ വാക്ക് കൊടുക്കുന്നത്….
“““അത് സമ്മതിച്ചാ…..എനിക്കും സമ്മതാ””””
“““എന്ത്?””””
“““നീ പറഞ്ഞത്….. മനസ്സിന്റെ ആഗ്രഹം…. പോലെ””””
നാണത്തോടെയാണ് അമ്മയത് പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചത്… കേട്ടത് പ്രോസസ് ചെയ്യാൻ എന്റെ തലച്ചോറിന് സാധാരണയിലും കുറച്ച് കൂടുതൽ സമയമെടുത്തു…… തൊട്ടടുത്ത നിമിഷം മലർന്ന് അട്ടംനോക്കി കിടക്കുകയായിരുന്ന ഞാൻ ധൃതിപ്പെട്ട് ചാടിയെഴുന്നേറ്റ് കട്ടിലിൽ മുട്ടുകുത്തി ഇരുന്നു…..
“““ഓക്കെ സമ്മതിച്ചു…. ഞാൻ കല്യാണം കഴിക്കാം”””
അമ്മയ്ക്ക് അടുത്തേക്ക് കുനിഞ്ഞിരുന്ന് ഞാൻ ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു…..
“““എന്റെ തലേ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്യ്”””