ഞാൻ : പിന്നെ എത്ര പറയും?
ജാൻസി : ഒരു പതിനാറു
ഞാൻ : ഓ പിന്നെ എനിക്ക് ദേ മീശയും താടിയുമൊക്ക വരുന്നുണ്ടല്ലോ
ജാൻസിചേച്ചി ഒന്ന് ചിരിച്ചു
ഞാൻ : ചേച്ചിക്കെത്ര വയസ്സായി?
ജാൻസി : പെണ്ണുങ്ങളോടാണോടാ വയസ്സ് ചോദിക്കുന്നെ
ഞാൻ : അതിനെന്താ?
ജാൻസി : ഇവന്റെ ഒരു കാര്യം. നീ പറ എത്ര കാണും?
ഞാൻ : അതെനിക്കെങ്ങനെ അറിയാം
ജാൻസി : എന്നാലും ഒരു ഊഹം പറ
ഞാൻ : മം ഒരു ഒരു ഇരുപത്തഞ്ചു
ജാൻസി : ഡാ ഡാ ആക്കല്ലേ. ഹ്മ് നിന്നെക്കാളും രണ്ട് വയസ്സ് കൂടുതൽ.അവന്റെ ഒരു ഇരുപത്തഞ്ച് ഹ്മ്
ഞാൻ : അപ്പോ ഇരുപത്
എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ചിരിച്ചു
ചേച്ചി വണ്ടിടെ സ്പീഡ് കൂട്ടി. എന്റെ കോളേജിന്റെ മുന്നിൽ എത്തി. ഞാൻ ഇറങ്ങി നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ.
ജാൻസി : ഡാ
ഞാൻ : എന്താ ചേച്ചി
ജാൻസി : നീ ഇങ്ങ് വന്നേ
ഞാൻ വണ്ടിടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു
ജാൻസി : എന്നെ കണ്ടാൽ അത്രേം വയസ്സ് പറയോ
ഞാൻ : ഒന്ന് പോ ചേച്ചി ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ.
ജാൻസി : ആ അതല്ലേലും എനിക്കറിയാം എന്നെ കണ്ടാൽ അത്രേം പറയില്ലാന്നു
ചേച്ചി ചെറിയൊരു സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു
ഞാൻ : പിന്നെ പിന്നെ ആ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം.
ജാൻസി : എന്തറിയാന്ന്?
ഞാൻ : മുഖം ദേ കാറ്റ് പോയ ബലൂൺ പോലെയായി.
ജാൻസി : പോടാ പട്ടി..
എന്നും പറഞ്ഞ് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തുപോയി. വഴക്കിട്ടു പോയതാവോ ആ പോട്ടെന്ന് ഞാനും കരുതി. കോളേജ് വരെയുള്ള ആ യാത്രയിൽ ജാൻസിചേച്ചിയോടുള്ള അകൽച്ച അൽപ്പം കുറഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി.
ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ഷോപ്പിൽ എത്തി അകത്തേക്ക് കേറുന്നേരം റിയാസ് ഇക്ക (മാനേജർ )