ജാൻസി : വൈകിയില്ലേ അതാ..
അമ്മ : മോള് കോളേജിലേക്ക് അല്ലേ, സന്ധ്യ വന്നില്ലേ അപ്പൊ ?
ഞാൻ : ഓ.. ഈ അമ്മയുടെ ഒരു കാര്യം. ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഇന്നവര് സുധാന്റിയുടെ വീട്ടിൽ പോവാന്ന്.
അമ്മ : ഞാൻ മറന്നു
ജാൻസി : സന്ധ്യ ഇല്ലാത്തോണ്ട് ഒറ്റക്ക് പോവേണ്ടി വരുമെന്ന് കരുതിയതാ അപ്പോഴാ അവള് പറഞ്ഞത് കോളേജിൽ പോവുന്ന വഴിയാണ് അജുന്റെ കോളേജെന്ന് എന്നാ അവള് വരുന്നതുവരെ ഇവനെ കൂട്ടാന്ന് കരുതി.
അമ്മ : അതേതായാലും നന്നായി മോളെ ഇവൻ എന്നും വൈകിയ പോവുന്നെ കുറച്ചു ദിവസമെങ്കിലും നേരത്തെ എത്തോല്ല.
ജാൻസി : എന്ന അവനൊരു വണ്ടിമേടിച്ചു കൊടുത്തൂടെ ആന്റി.
അമ്മ : ആ നോക്കണം.
ഞാൻ : അതൊക്കെ ഞാൻ മേടിച്ചോളാം.
ജാൻസി : വാ എന്നാ കേറാൻ നോക്ക്
ജാൻസിചേച്ചി വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു. ഞാൻ പുറകിൽ കയറി
അമ്മ : ചേച്ചിടെ തോളിൽ പിടിച്ചിരിക്ക് മോനേ
ഈ അമ്മയുടെ ഒരു കാര്യം.ഞാൻ മടിച്ചുകൊണ്ട് കൈ ചേച്ചിയുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.
ജാൻസി : മുറുക്കിപിടിച്ചോ ഇന്നലത്തെ പോലെ ആവരുത്.
ഞാൻ മിററിൽ കൂടി ചേച്ചീനെ നോക്കി.ചേച്ചി ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.
അമ്മ : സൂക്ഷിച്ചു പോണേ
ജാൻസി : ശെരിയാന്റി ബൈ
വണ്ടി പതുക്കെ മുന്നോട്ടു പോയി.
ജാൻസി : നീ ഒറ്റമോനാ?
ഞാൻ : അതെ എങ്ങനറിയാം?
ജാൻസി : അത് നിന്റെ അമ്മയുടെ പുന്നാരം കണ്ടപ്പോ മനസിലായി
ഞാൻ കൈ പതുക്കെ തോളിൽ നിന്ന് മാറ്റി പുറകിലെ കമ്പിയിൽ പിടിച്ചു.
ജാൻസി : തോളത്തു പിടിക്കട ചെക്കാ. ഇല്ലേ ഇന്നലത്തെ പോലെ വീഴാൻപോയി എന്റെ വയറ്റിൽ പിടിക്കാനല്ലേ.
അത് കേട്ടതും ഞാൻ വേഗം തോളിൽ പിടിച്ചു
ജാൻസി : ഹ്മ് അപ്പോ പേടിയുണ്ട്.അല്ലടാ നിനക്കെത്ര വയസ്സായി?
ഞാൻ : പതിനെട്ട്. എന്താ?
ജാൻസി : ഏയ് ഒന്നുല്ല. നിന്നെ കണ്ടാൽ പറയില്ല.