വിനോദവെടികൾ [ഒലിവര്‍]

“ കൊതിയൻ” ജാന്വേച്ചി കൊഞ്ചിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു. തൊലിച്ചടി വാശിയോടെ തുടര്‍ന്നു.

“ കൊതിയേറ്റാനല്ലേ അമ്മയില്ലാത്ത നേരം ഇങ്ങനെ ബ്രാ പോലുമിടാതെ നടക്കണത്” ഞാന്‍ തിരിച്ചടിച്ചു.

“ ആഹാ… ഇപ്പൊ കുറ്റം എനിക്കായോ… കൊച്ചുപയ്യനല്ലേ വേറെ വല്ല കുഴീലും ചാടി മണ്ണ് പറ്റണ്ട, കുറച്ചൊക്കെ വീട്ടിൽ കിട്ടിക്കോട്ടേന്ന് വച്ച് കുറച്ച് ഔദാര്യം കാട്ടിയപ്പൊ…”

“ എനിക്ക് വേറൊരു കുഴീയും വേണ്ട ജാന്വേച്ചിയുടെ കുഴി മതി….”

“ അത് മാത്രം വേണ്ട, അതിന് വേറെ ആളുണ്ട്..”

“ അതെന്താ ചേച്ചീ കെട്ടിയോന്റെ മാത്രേ കൊടുക്കുള്ളോ?”

“ പിന്നേയ്… കെട്ടിയോൻ..!”

“ അതെന്താ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ? പുള്ളി ഒന്നും തരത്തില്ലേ?” അവരുടെ മുഖത്തെ പുച്ഛഭാവം എന്നിൽ സംശയമുണർത്തി.

“ അങ്ങേരാണേൽ ഒരു ചെറിയ കുഴി വല്ലോം കാണും… ഇതിപ്പൊ.. കുഴിയല്ല, അവിടം കൊളമായിട്ടുണ്ടാവും…” ജാന്വേച്ചി പറഞ്ഞു.

“ അതെന്തായേച്ചീ… പുറത്തുള്ളവർക്ക് വല്ലോം കൊടുക്കണുണ്ടോ?” ഞാന്‍ കളിയാക്കുന്ന മട്ടില്‍ പറഞ്ഞു. പെട്ടെന്നെന്തോ അബദ്ധം പറ്റിയ പോലെ അവർ ചുണ്ടുകടിച്ചു.

“ ചുമ്മാ വേണ്ടാതീനം പറയാതെ കുഞ്ഞേ.. മൂന്ന് പെറ്റപ്പോഴേക്കും അവിടം വലുതായിട്ടുണ്ടാവുമെന്നാ ഉദ്ദേശിച്ചത്.” ഒന്നുനിർത്തിയിട്ട് അവർ വിഷയം മാറ്റി. “ വേഗം കളയാൻ നോക്കെന്റെ കുട്ട്യേ.. എന്റെ കൈ കഴയ്ക്കുന്നു.”

“ പെട്ടെന്നെങ്ങനെയാ ജാന്വേച്ചി… ചേച്ചിയിങ്ങനെ സഹകരിക്കാതെ നിൽക്കുമ്പോൾ…”

“ എന്തുവേണമെന്നാ കുഞ്ഞ് പറേണത്? ഇത്രേം സഹകരിച്ചാ പോരേ?!”

“ ആ ബ്ലൗസൊന്നഴിച്ച് കാട്ടെന്റെ ചേച്ച്യേ..”

“ അയ്യട.. അതുമാത്രം വേണ്ട.. പിന്നെ വേറെ പലതും കൂടി വേണമെന്ന് തോന്നും… ഒടുക്കം കളിയിലവസാനിച്ച് സ്ഥിരമാക്കിയാൽ എന്റെ കഞ്ഞികുടി മുട്ടും…”

“ സ്ഥിരമാക്കിയാൽ എങ്ങനെയാ കഞ്ഞികുടി മുട്ടുന്നത്? എന്നും നല്ല ചൂട് കഞ്ഞിവെള്ളം കിട്ടുവല്ലേ ചെയ്യുന്നത്…”

“ ആള് വിചാരിച്ചപോലല്ലല്ലോ… അർത്ഥം വച്ചൊക്കെ പറയാന്‍ അറിയാലോ” ജാന്വേച്ചി അത്ഭുതം കൂറി.

“ വിചാരിച്ച പോലല്ലെന്ന് ഇപ്പൊ ചേച്ചി പെരുമാറുന്ന സാധനത്തീന്ന് മനസ്സിലായില്ലേ.. ബ്ലൗസൊന്നഴിക്കെന്റെ ജാന്വേച്ചിയേ… ഞാനും നോക്കട്ടെ ചേച്ചീടെ എല്ലാം വിചാരിച്ച പോലാണോന്ന്” ഞാന്‍ കെഞ്ചി.

“ മ്ംം… ഇപ്രാവശ്യത്തേക്ക് തുറന്നുതരാം. പക്ഷേ തൊടുകേം പിടിക്കുകേമൊന്നും ചെയ്യല്ല്… കേട്ടോ… കാര്യായിട്ടാ പറേണത്.. മോന് ചേച്ചിയെ കളിക്കമെന്ന് വല്ലോം തോന്നി അതിനിടയില്‍ നളിനിയെങ്ങാനും വന്നാൽ തുണിയുടുത്ത് ഓടാന്‍ പോലും തക്കം കിട്ടില്യ”