“അതുപോട്ടെ, ഏലസ്സ് ചരടില് ആണോ കെട്ടിയിരിക്കുന്നത്. ഐ മീന് കറുത്ത ചരടില്” കൊതിയോടെ ഞാന് ചോദിച്ചു. അവളുടെ അരക്കെട്ടില് വിശ്രമിക്കുന്ന ആ ലോഹത്തോട് പോലും എനിക്ക് അസൂയ തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“അയ്യോ ഞാന് പണക്കാരി അല്ലെ. അരഞ്ഞാണത്തില് കൊളുത്തി ഇട്ടേക്കുവാ” സിന്ധുവിന്റെ മണിക്കിലുക്കം വീണ്ടും ഞാന് കേട്ടു.
“അരഞ്ഞാണം ഒക്കെ കുഞ്ഞുങ്ങള് അല്ലെ ഇടുന്നത്”
“ഞാനെന്താ പിന്നെ വല്യമ്മ ആണോ? ഇരുപത് വയസ്സേ ഉള്ളു എനിക്ക്, കേട്ടോ”
എന്തിനെന്നറിയാതെ എന്റെ ലിംഗം മൂത്ത് മുഴുക്കുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞു.
“അപ്പൊ കൊച്ചു കുട്ടിയാ അല്ലെ”
“ഉം; പെറാന് പ്രായമായ കൊച്ചുകുട്ടി”
ഞങ്ങള് രണ്ടാളും കുറെ ചിരിച്ചു. അവളോട് എത്രനേരം വേണമെങ്കിലും അങ്ങനെ സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് നില്ക്കാന് കഴിയുമെന്നെനിക്ക് തോന്നി. അത്രയ്ക്ക് സരസമാണ് അവളുടെ സംഭാഷണം. ഒന്നും ഒളിച്ചു വയ്ക്കാതെ നേര്ക്കുനേരെ ഉള്ള സംസാരരീതി. അന്ന് കുറഞ്ഞത് അരമണിക്കൂര് നേരം ഞങ്ങള് സംസാരിച്ചു. വല്ലപ്പോഴും അങ്ങോട്ട് വിളിക്കണമെന്നും, ഒത്താല് ഭാര്യയെയും കൂട്ടി ചെല്ലണമെന്നും പറഞ്ഞിട്ടാണ് അവള് ഫോണ് വച്ചത്. ഫോണ് വിളിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം അവള് തന്നത് എനിക്കുണ്ടാക്കിയ ആഹ്ളാദം ചെറുതല്ലായിരുന്നു. എങ്കിലും ഞാനൊരു ഞരമ്പുരോഗിയാണ് എന്നവള് ധരിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി ആ സ്വാതന്ത്ര്യം ഞാന് അടുത്തെങ്ങും വിനിയോഗിച്ചില്ല. ഭാര്യ വന്നതോടെ പഴയപടി ഞാന് ഫോണെടുക്കുന്ന പരിപാടി അവള്ക്ക് തന്നെ വിട്ടുകൊടുക്കുകയും ചെയ്തു.
അതിനുശേഷം സിന്ധുവുമായി ഞാന് സംസാരിക്കുന്നത് ഏതാണ്ട് രണ്ടു മാസങ്ങള്ക്ക് ശേഷമാണ്.
അന്ന് ഫോണ് വരുമ്പോള് ഭാര്യ വീട്ടിലുണ്ട്. പക്ഷെ അവള് പുറത്ത് തുണി കഴുകുകയായിരുന്നു. സിന്ധുവിന്റെ ശബ്ദം മറുഭാഗത്ത് കേട്ടപ്പോള് എനിക്ക് ദേഹമാസകലം കോരിത്തരിച്ചു. പറഞ്ഞറിയിക്കാന് സാധിക്കാത്ത ഒരു അനുഭൂതിയാണ് എനിക്ക് അവളുടെ കാര്യം. ഒരിക്കലും മനസ്സില് നിന്നും ഇറങ്ങിപ്പോകാന് കൂട്ടാക്കാത്ത അവളുടെ രൂപവും സ്വരവും പെരുമാറ്റവും എന്നെ അത്രമേല് അടിമപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
“ങാ സിന്ധുവോ? ഉമ തുണി കഴുകുകയാണ്. ഞാന് വിളിക്കാം” അവളുടെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോള് എന്റെ പ്രതികരണം അതായിരുന്നു. മനസ്സിന്റെ ആഗ്രഹത്തിനെതിരെ ഉള്ള അതിന്റെ തന്നെ പ്രകടനം.