“അപ്പു നീ എന്നോട് കള്ളം പറയല്ലേ.. എനിക്ക് ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ല എന്ന് നീ വിചാരിക്കരുത്.. ചില സമയങ്ങളിൽ നീ എന്നോട് പെരുമാറുന്നത് പോലും ശരിയല്ല.. കൊച്ചു അല്ലേ.. പ്രായത്തിന്റെ കുറുമ്പ് അല്ലേ എന്നൊക്കെ വിചാരിച്ചു പോട്ടെ എന്ന് വക്കുമ്പോൾ നീ അത് മുതലെടുക്കരുത്.. അന്ന് നീ എന്റെ വയറിൽ.. ച്ചീ..” ലിസി ചേച്ചി അറപ്പോടെ അത് പറഞ്ഞതും എന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു ഒഴുകി..ലിസി ചേച്ചിക്ക് എല്ലാം മനസിലായിരുന്നു..എന്നിൽ എവിടുന്നോ കുറ്റബോധം അടിഞ്ഞു കൂടി..
“സോ… സോറി..” എന്റെ നിയന്ത്രണം വിട്ടു പോയി.. വാക്കുകൾ പതറി.. കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണുനീർ പുറത്തു ചാടി പോകാതെ ഇരിക്കാൻ ഞാൻ നന്നേ പാട് പെട്ടു.. കുറ്റസമ്മതം നടത്തി ഒരു നീചകനെ പോലെ ഞാൻ തല താഴ്ത്തി നിന്നു.
“പോട്ടെ സാരമില്ല.. അപ്പുന്റെ ചെറിയ കുറുമ്പുകൾ ആയിട്ടേ ചേച്ചി അതിനെ കണ്ടിട്ടുള്ളു.. ഇനി അങ്ങനെ ഒന്നും മോൻ എന്റെ അടുത്ത് പെരുമാറരുത്.. ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിലും ഞാൻ നിന്റെ ചേച്ചി അല്ലേ? മോനു എപ്പോളും ആ തിരിച്ചു അറിവ് ഉണ്ടാവണം.. കേട്ടോ.. ഇനി എന്റെ കൊച്ചു നല്ല കുട്ടി ആവണം.. കേട്ടോ???” മനസു അലിഞ്ഞു ലിസി ചേച്ചി എന്നോട് ആ നിമിഷങ്ങളിൽ തോന്നിയ അറപ്പും വെറുപ്പും ദേഷ്യവും എല്ലാം മറന്നു എന്നെ തന്നോട് കൂടുതൽ അടുപ്പിച്ചു നെറുകയിൽ ഉമ്മ തന്നു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. ഒരു പക്ഷെ അത്രെയും വേഗം ഞാൻ കുറ്റം സമ്മതിക്കും എന്ന് അവരും വിചാരിച്ചു കാണില്ല.
“ഉം..” ഒന്നും അല്ലാതെ ആയവന്റെ വിഷമത്തോടെ ഞാൻ മൂളി.
“വിഷമിക്കേണ്ട അപ്പു.. വന്നേ നമുക്ക് എന്തെങ്കിലും പോയി കഴിച്ചിട്ടു കിടക്കാം.. എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു കൊണ്ടു ലിസി പറഞ്ഞു.. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ കൂടെ നടന്നു.. ഞാൻ വല്ലാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.
കഴിക്കാൻ തോന്നി ഇല്ലെങ്കിലും അവരുടെ ഒപ്പം ഇരുന്നു ഞാൻ കഴിച്ചു എന്ന് വരുത്തി.. അപ്പാപ്പൻ കഴിച്ചു എഴുന്നേറ്റു പോയപ്പോൾ തന്നെ ഞാൻ കഴിപ്പ് നിർത്തി കൈ കഴുകി. ലിസി ചേച്ചിയുടെ വശത്തേക്കു നോക്കാൻ പോലും എനിക്ക് ധൈര്യം കിട്ടിയില്ല.. ഞാൻ മേശയുടെ പുറത്തു ഇരുന്ന ഗെയിം സിഡി കയ്യിൽ എടുത്തു വളരെ പാട് പെട്ടു പടികൾ കയറി.