ഇരിക്കുന്ന പ്രതാപനെ നോക്കി.
അവളുടെ നോട്ടം പ്രതാപന്റെ നെഞ്ചിലേക്കായിരുന്നു. അവിടെ വളർന്നു പന്തലിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന കരടിപോലെയുള്ള രോമക്കാടിലേക്കും മേട ചൂടിൽ വിയർത്തിരുന്ന നെഞ്ചിൽ കിടന്ന അതിലെ സ്വർണമാലയിലേക്കും നോക്കിയപ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തൊരു ചിരി പടർന്നു. ഇവളെയോർത്തിന്നു ആസ്വദിച്ച് കുലുക്കണം എന്ന ആവേശത്തിൽ പ്രതാപൻ ആ വിസ്കി ഗ്ലാസിൽ ഒരല്പം ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്നതും കുടിച്ചിറക്കി.
“കുറുപ്പേ….ഡോ…”
“ആഹ്…” കുറുപ്പ് അവ്യക്തമായി മൂളികൊണ്ട് പവനായി.
“ഞാനിറങ്ങുന്നു….”
“ആഹ്….മോളെ, നീ പോയി കിടന്നോ, ഞാനിവിടെ കിടന്നോളാം…” അവ്യ്കതമായി അവൻ പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ അമ്മ വഴക്കു പറയും….”
“എങ്കിൽ നീയെന്നെ ഒന്ന് പൊങ്ങാൻ സഹായിക്ക്….”
“അയ്യോ!, എനിക്കെങ്ങും മേല, അച്ഛൻ നല്ല ഭാരമാണ്…”
“അയ്യോ! പോകല്ലേ….പ്രതാപാ.” തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് ഷർട്ട് ഇടുന്ന പ്രതാപനെ നോക്കി ഗീതിക വിളിച്ചു.
“എന്തെ ?”
ലോല വിവശയായി തന്നെ നോക്കുന്ന ഗീതികയുടെ കണ്ണിൽ വിരസതയിൽ എരിയുന്ന അവളുടെ കണ്ണിലെ കാമം അവനു വായിക്കാമായിരുന്നു.
“അത്, അച്ഛനെ താഴെ ബെഡിൽ കിടത്തണം…”
“അമ്മയെ വിളിക്ക് ഗീതു, 11 മണിയല്ലേ ആയുള്ളൂ….
“ഇല്ല പ്രതാപാ അമ്മ ഉറങ്ങിക്കാണും, വിളിച്ചാൽ ചിലപ്പോ….”
“ശെരി, നീ കെടത്തിക്കോ, ഞാൻ പോട്ടെ…”
“താനും സഹായിക്ക്…” ഗീതിക അവളുടെ കമ്പിയടിപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദത്തിൽ ഒന്നുടെ കെഞ്ചിയപ്പോൾ പ്രതാപൻ തെല്ലും വെളിവുമില്ലാതെ കിടക്കുന്ന കുറുപ്പിനെ നോക്കി നെറ്റി ചുളിച്ചു. എന്റെ കാശും കൊണ്ട് കുടിക്കേം വെണം, കിടക്കാനും പെടുക്കാനും ഒക്കെ കൂടെനിക്കേം വെണം! അണ്ടി മൈര്.
“ഇവളെക്കൊണ്ട്!!” ശെരി പിടിക്ക് എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കുറിപ്പിനെ ഒരു തോളിൽ ചേർത്തി ഇടുപ്പിൽ പിടിച്ചു പൊക്കുമ്പോ ഗീതികയും കുറുപ്പിന്റെ ഇടം വശം ചേർന്ന് സഹായിച്ചു. പ്രതാപന്റെ ഇടം കൈ പതിയെ ഗീതികയുടെ