എഡ്ഗറിന് ചെറിയൊരു ആശ്വാസം മനസ്സിൽ തോന്നി
മെറിന -താൻ പേടിക്കണ്ട ചിലപ്പോൾ ജെസ്സിക്ക് നാളെ തന്നെ എല്ലാം ഓർമ്മ വന്നു എന്നിരിക്കും ചിലപ്പോൾ നാല് വർഷം വേണ്ടി വരും
എഡ്ഗർ -മ്മ്
മെറിന -ഇനി പഴയ വീട്ടിലേക്ക് മാറിക്കോ. പതിയെ പതിയെ വില്യം ഉപയോഗിച്ച സാധനങ്ങൾ എല്ലാം കാട്ടി അവളെ തിരിച്ചു കൊണ്ട് വരണം
എഡ്ഗർ -മ്മ്
മെറിന -ഇനി പഴയ മരുന്ന് കൊണ്ടുക്കണ്ട. തല്ക്കാലം അവളെ റീലാക്സ് ആക്ക് മരുന്ന് ഒക്കെ പിന്നെ നൽകാം
എഡ്ഗർ -ശെരി ഡോക്ടർ
മെറിന -എന്നാൽ പോയിക്കോ
എഡ്ഗർ -ശെരി ഡോക്ടർ
എഡ്ഗർ തകർന്ന മനസ്സുമയാണ് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിയത് ജെസ്സി കാണും മുൻപ് അവൻ വിഷമങ്ങൾ എല്ലാം മനസ്സിൽ ഒതുക്കി എന്നിട്ട് അവളുടെ അടുത്ത് ചെന്നു
ജെസ്സി -എന്താ ഇച്ചായ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞെ
എഡ്ഗർ -എല്ലാം ശരി ആവാൻ പോവാ
ജെസ്സി -അണ്ണോ
എഡ്ഗർ -അതെ
ജെസ്സി -നമ്മുടെ കുഞ്ഞിന്റെ കൂടെ നമ്മുടെ എന്റെ ഓർമ്മകളും വരുമല്ലേ
എഡ്ഗർ -അതെ
എഡ്ഗർ അതെ എന്ന് ജെസ്സിയോട് പറഞ്ഞെങ്കിലും അത് ഒരിക്കലും നടക്കില്ല എന്ന് അവൻ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചു. അങ്ങനെ അവർ എസ്റ്റേറ്റിൽ തിരിച്ച് എത്തി. അന്ന് മുഴുവൻ എഡ്ഗർ ആലോചനയിൽ മുഴുകി ഇനി എന്ത് എന്ന് അവൻ ചിന്തിച്ചു. അവസാനം അവന് ഒരു പോംവഴി കിട്ടി. രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതിന്റെ കൂട്ടത്തിൽ അത് പറയാൻ തുടങ്ങി
എഡ്ഗർ -ജെസ്സി
ജെസ്സി -എന്താ ഇച്ചായ
എഡ്ഗർ -നമ്മുക്ക് ഒരു യാത്ര പോയാലോ
ജെസ്സി -എവിടേക്ക്
എഡ്ഗർ -അതൊക്കെ പറയാം താൻ റെഡി അണ്ണോ
ജെസ്സി -എന്നത്തേക്കാ
എഡ്ഗർ -ഈ അടുത്ത് തന്നെ
ജെസ്സി -ഇതെന്താ വല്ല ഹണിമൂൺ അണ്ണോ
എഡ്ഗർ -അന്നെന്ന് കൂട്ടിക്കോ
ജെസ്സി -ശരി. പോകാം
എഡ്ഗർ -ശെരി
അങ്ങനെ ഒരു ആഴ്ച പോകാൻ ഉള്ള തയ്യാർ എടുപ്പ് ആയിരുന്നു അത് കഴിഞ്ഞ്