സോറി..കുഞ്ഞേച്ചി ഇത്തിരി പോലും ഓര്ത്തേയില്ല മോനൂ…വാ…!”
അവളെന്റെ കയ്യും പിടിച്ച് തിടുക്കത്തില് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
ഡൈനിംഗ് ടേബിളില് ഒന്ന് രണ്ടു കാസറോളും പാത്രത്തില് എന്തൊക്കെയോ കറികളുമൊക്കെ അടച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്.
കുഞ്ഞേച്ചി പ്ലേറ്റെടുത്ത് വെക്കുന്നതിനിടയില് ഞാനൊരു കാസറോളെടുത്ത് തുറന്നു നോക്കി. അതിനുള്ളില് കിടക്കുന്നത് കണ്ട് ഞാന് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു പോയില്ലെന്നെയുള്ളൂ.
“ഇതെന്താ കുഞ്ഞേച്ചീ ഈ സ്പെഷല് ഡിഷ്…?”
ഞാന് ചിരിയമര്ത്തിക്കൊണ്ട് അവളെ നോക്കി.
ആ മുഖത്തൊരു ചമ്മിയ ചിരി വിരിഞ്ഞു.
“അതിന്റെ ഷേപ്പൊന്നും നോക്കണ്ട…ടേസ്റ്റോക്കെ ഉണ്ട് ..!”
ചുണ്ട് കടിച്ചമര്ത്തി ചിരി അടക്കിക്കൊണ്ട് അവള് നോട്ടം മാറ്റിക്കളഞ്ഞു.
പത്തിരിയായിരുന്നു സാധനം. നല്ലപോലെ കട്ടികുറച്ചുണ്ടാക്കിയത് കൊണ്ടാവും അതിന്റെയൊക്കെ രൂപം ബഹുരസമാണ്. വട്ടം പോയിട്ട് ഒന്ന് ഒപ്പിക്കാവുന്ന ഒരു രൂപം പോലുമില്ല ഒന്നിനും.
ഞാനതില് നിന്ന് ഒരു കഷണമെടുത്ത് രുചിച്ചു നോക്കി…കൊള്ളാം.. സംഗതി നന്നായിട്ടുണ്ട്.
കടലക്കറി കൂടെ ഒഴിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കെ എന്റെ മുഖഭാവമറിയാനായി കുഞ്ഞേച്ചി പാളി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു കാണുമോ എന്നൊരു വിമ്മിഷ്ടം ആ മുഖത്ത് തെളിഞ്ഞു നില്പ്പുണ്ട്.
“പറഞ്ഞത് ശരിയാ…നല്ല ടേസ്റ്റോക്കെണ്ട്…പിന്നെന്തിനാ ഒരു രൂപം..ല്ലേ..!”
എനിക്കവളുടെ സന്തോഷം മാത്രം കണ്ടാ മതിയായിരുന്നു. അത് കൊണ്ട് കളിയാക്കാനൊന്നും മിനക്കെട്ടില്ല.
ആഗ്രഹിച്ചതുപോലെ തന്നെ ആ മുഖം തെളിഞ്ഞു.
ഫ്ലാസ്കില് നിന്ന് ചായ പകര്ന്ന ശേഷം എനിക്കരികിലായി അവളുമിരുന്നു. ഒരേ പാത്രത്തില് നിന്നു തന്നെ ഞങ്ങള് രണ്ടാളും കഴിച്ച് തുടങ്ങി.
“പറഞ്ഞ പോലെ..അച്ഛന് എന്താ പറഞ്ഞെ ?”
പെട്ടെന്ന് ഓര്ത്തത് പോലെ അവളെന്നെ നോക്കി.
“മ്ഹും…ഒരു വിശേഷമുണ്ട്… അവര് നാളെയേ വരുള്ളൂത്രേ..!”
“ആണോ…സത്യം..?!”
ശരിക്കും വണ്ടറടിച്ചു പോയതുപോലെ ആ കണ്ണുകള് വല്ലാത്തൊരു തിളക്കത്തോടെ വിടര്ന്നു.
“മുത്തശ്ശന്റെ പഴയ ടീമുകളൊക്കെ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന്…ഒരു ദിവസം കൂടെ നിക്കാന്