സ്നേഹമസൃണമായ മിഴികള് ഒരു മിന്നലാട്ടം പോലെ എന്റെ നേരെ വന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു.
ഞങ്ങള് ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറാന് നേരം അകത്തു നിന്ന് ഒരു പെണ്കുട്ടി ഇറങ്ങി വന്നു. ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ ഇളയമ്മയുടെ മകളാണ്. ശ്രീലക്ഷ്മി എന്നാണു പേര്. ഒരു പെന്സില് പോലിരിക്കുന്ന പതിനാറ് കാരി.
കുഞ്ഞേച്ചിയെ കണ്ടപാടെ അവള് വിസ്തരിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കൈ കവര്ന്നു.അവര് പണ്ടേ നല്ല കൂട്ടായിരുന്നു.
“ശ്രീലക്ഷ്മിയെ ഓര്മയില്ല്യെ അമ്പുട്ടന്..!”
ഏട്ടത്തിയമ്മ പരിചയപ്പെടുത്തണോ വേണ്ടയോ എന്ന ഭാവത്തില് എന്നെ നോക്കി.
‘അറിയാം..!”
ഞാന് ശ്രീലക്ഷ്മിയെ നോക്കി വെറുതെയൊന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു. അവള് നല്ലപോലെ ഒന്ന് പരുങ്ങി.
“അമ്മയെവിടെ ഏടത്തീ..?”
കുഞ്ഞേച്ചി അകത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയില് ചോദിച്ചു.
“വാക്സിന് എടുക്കാന് പോയതാ അച്ഛനും അമ്മേം…ഇവിടുന്നു കൊറേ മോളിലോട്ട് പോയാ ഒരു സ്കൂളുണ്ട് അവിടാ…അഞ്ചു മിനിട്ടായേള്ളൂ….നിങ്ങള് കണ്ടു കാണും..ഒരു ഓട്ടോയിലാ പോയെ..!”
വരുന്ന വഴിയ്ക്ക് ഒരു ഓട്ടോ കടന്നു പോയത് എനിക്ക് ഓര്മ്മ വന്നു.
മുത്തശ്ശി കിടപ്പിലായിരുന്നു. അകത്തു കയറി അല്പസമയം അവരോടൊപ്പം ചിലവഴിച്ചു. നല്ല മരുന്ന് മണമായിരുന്നു മുറിയില്..അത് കൊണ്ട് വേഗം തന്നെ പുറത്തിറങ്ങി. ശേഷം കുഞ്ഞേച്ചിയും ശ്രീലക്ഷ്മിയും കൂടെ അവരുടെ വിശേഷങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു.
“രണ്ടുപേര്ക്കും നല്ലപോലെ വിശക്കുന്നുണ്ടാവും ല്ലേ…ഞാന് പെട്ടെന്ന് കൊറച്ച് പപ്പടമെടുത്തു വറക്കെട്ടെ…ഇവിടുണ്ടാക്കിയ പാവക്ക കൊണ്ടാട്ടമുണ്ട്…വരുന്നതറിഞ്ഞിരുന്നേല് വായയ്ക്ക് രുചിയായി വല്ലതും ഉണ്ടാക്കിയേനെ ഏടത്തി..!”
“അതൊന്നും വേണ്ട ഏടത്തീ…ഉള്ളതൊക്കെ മതി…അച്ഛനും അമ്മേം കൂടെ വരട്ടെ.. ഞങ്ങള് ഒന്നിച്ചു കഴിച്ചോളാം..പോരേ അമ്പൂസേ..!”
കുഞ്ഞേച്ചി എന്നെ നോക്കി.
“മതി..വിശപ്പാവുന്നേയുള്ളൂ ഏടത്തീ…എനിക്ക് കുറച്ചു വെള്ളം തന്നാ മതി…!”
ഞാന് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു. ഇപ്പൊ കൊണ്ടുവരാമെന്ന് പറഞ്ഞ് ഏട്ടത്തിയമ്മ തിടുക്കത്തില് അടുക്കളയുടെ നേരെ നടന്നു.
ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ ശ്രദ്ധയില്പ്പെടാതെ ഞാനും അവര്ക്ക് പിന്നാലെ