Posted by ബെഡിൽ നിന്നുമെണീറ്റു അവസാനമായി അവളെ ഒന്നുകൂടി നോക്കിയ ശേഷം ആത്മാവ് പൊടുന്നനെ ഒരു പുകച്ചുരുളായി മാറുകയും മായുകയും ചെയ്തു.
അപ്പോഴും ശ്രീക്കുട്ടി ബെഡിൽ സുഖ സുഷുപ്തിയിൽ ആയിരുന്നു.
വൈകുന്നേരം ജാനകിയമ്മ വന്നു വിളിക്കുമ്പോഴാണ് അവൾ കണ്ണു തുറക്കുന്നത്.
പിടിച്ച പിടിയാലെ അവളെയും കൊണ്ട് താഴേക്കിറങ്ങി വന്നു.
അവിടെ സോഫയിൽ എല്ലാവർക്കൊപ്പമിരിക്കുന്ന അരുണിനെ കണ്ടതും അവൾക്ക് ചൊറിഞ്ഞു കയറി.
പക്ഷെ വീണയുടെ ദയനീയമായ മുഖം കണ്ടതും തൽക്കാലം ഒന്നും പറയണ്ടാന്ന് വച്ചു.
ജാനകിയമ്മ അവളെ പിടിച്ചു ബലമായി അരുണിന്റെ അടുത്തിരുത്തി.
ഗത്യന്തരമില്ലാതെ ശ്രീ അവിടെയിരുന്നു.
അരുണും ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചായ കുടിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു.
അവളെ ഒന്നെത്തി നോക്കാൻ പോലും ഭയം അവനെ അനുവദിച്ചില്ല.
എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിരുന്ന് ചായ കുടിക്കുന്ന വേളയിലാണ് ജയൻ സംസാരത്തിന് തുടക്കമിട്ടത്.
“മോളെ കഴിഞ്ഞതൊക്കെ മറന്ന് അരുണിനെ നിനക്ക് സ്നേഹിച്ചൂടെ.
അവന്റെ കൂടെയൊരു ജീവിതം ആരംഭിച്ചൂടെ.
വരുണിനെ പോലെ തന്നാ അവൻ ഞങ്ങൾക്കും.
നിങ്ങൾ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കുന്നത് കാണുമ്പോ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സന്തോഷിക്കുക വരുൺ തന്നെ ആയിരിക്കും.”
ജയൻ ഒന്നു പറഞ്ഞു നിർത്തി എല്ലാവരെയും നോക്കി.
അത് കേട്ടതും പ്രതീക്ഷയുടെ പൊന്കിരണങ്ങൾ എല്ലാവരുടെയും കണ്ണുകളിൽ തെളിഞ്ഞു.
മൗനമായി ഇരിക്കുന്ന ശ്രീയുടെ പെരുമാറ്റം കണ്ടതും അവൾക്കും അവസാനം സമ്മതമാണ് എന്നതിന്റെ സൂചനയായി എല്ലാവരും കണ്ടു.
ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചു.
പക്ഷെ ആ സന്തോഷം തല്ലികെടുത്താൻ നിമിഷങ്ങളെ ശ്രീയ്ക്ക് വേണ്ടി വന്നുള്ളൂ.
“എനിക്ക് മുടങ്ങി പോയ IELTS പഠനം പൂർത്തിയാക്കണം.അതിന് ശേഷം ഓസ്‌ട്രേലിയയ്ക്ക് മൈഗ്രേറ്റ് ചെയ്യണം.”
അവളുടെ വായിൽ നിന്നുമുതിർന്ന വാക്കുകൾ കേട്ട് കുടിച്ച ചായ അരുണിന്റെ തൊണ്ടയിൽ കുടുങ്ങി പോയി.
ഉറക്കെ ചുമച്ചു കൊണ്ട് അവൻ വാ പൊത്തി.
ഇതുകണ്ട ചിന്മയി അവന്റെ നെറുകയിൽ പതിയെ തട്ടിക്കൊടുത്തു.
ശ്രീ പറഞ്ഞത് കേട്ട് വിശ്വാസം വരാതെ അവന്റെ കാതുകൾ വിറച്ചു.
ചെവിയിലാരോ മൂളുന്നതുപോലെയെ അവന് തോന്നിയുള്ളൂ.