അറിയുമായിരുന്നു..
“ആ തമ്പുരാന് ഇന്ന് അല്പ്പം വൈകിയാണല്ലോ”
രാവിലെ എനെ കാണുമ്പോള് ഇങ്ങനെ എന്നെങ്കിലും കെറുവിക്കുന്ന വര്ത്താനം അവള്ക്ക് പതിവാണ് ഞാന് അത് മിക്കപ്പോഴും മൈന്ഡ് ചെയ്യറും ഇല്ല ..
“ഒന്ന് പോ പെണ്ണെ “
“ഹോ ഇന്ന് തമ്പുരാന് ഉരിയാടിയല്ലോ”
അതിനു മറുപടി പറയാതെ അജു നടന്നു..പാവമാണ് അവള് എന്നവനു അറിയാം..പാടത്ത് പണി നടക്കുമ്പോള് ഒരു മുണ്ട് മാത്രമാണ് അജുവിന്റെ വേഷം പാടവരമ്പിലൂടെ സീതചെച്ചി വരുന്നത് അവന് കണ്ടു…
സീത തെക്കേലെ ബാലന്റെ ഭാര്യാണ് അവരുടെ മകന് തന്റെ ഒരു ആത്മ മിത്രം ആയിരുന്നു ഇപ്പൊ വിദേശത്ത് ആണ് ജോലി..
സീതചെച്ചി ആളൊരു കഴപ്പിയാണ് എന്നത് അജുവിനു മാത്രമേ ഈ നാട്ടില് അറിയുകയുള്ളു..അതും അവന്റെ മുന്നില് മാത്രമേ അങ്ങനെ ഉള്ളു…ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ഉള്ള വര്ത്താനം മാത്രം..
അമ്മയുടെ ആത്മമിത്രം ആയോണ്ട് ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിലും പക്ഷെ അവന് അതിനു നിന്നു കൊടുക്കാറില്ല..
ഇടക്കുള്ള വാണമടിയില് സീത ചേച്ചി ഒരു കഥാപാത്രമാണ്…വിരളമായുള്ള വാണമടി ആയതുകൊണ്ട് തന്നെ അധികം ശ്രദ്ധ കൊടുക്കാറുമില്ല ..
ബാലന് ചേട്ടന് വെള്ളമടി ഉണ്ടെങ്കിലും കുടുംബം നല്ലപ്പോലെ നോക്കുന്ന ആളാണ് പിന്നെ എന്തേ ഈ ഒരു സ്വഭാവം സീത ചേച്ചിക്ക് എന്ന് പലപ്പോഴും അവനു തോന്നിട്ടുണ്ട് പക്ഷെ പെണ്ണല്ലേ ആര്ക്കാണ് അവരെ പൂര്ണമായി മനസിലാകുക ..
“അജുവേ നല്ല പണിയാണല്ലോ”
“എന്നും കാണുന്നതല്ലേ”
അജു അവരെ നോക്കാതെ ചോദിച്ചു..സാരിയാണ് എന്നും സീതയുടെ വേഷം…അവനെ കാണുമ്പോള് മാത്രം സീതയുടെ സാരി വയറു കാണിക്കാന് തുടങ്ങും..നാട്ടിലെ ഏറ്റവും നല്ല സ്ത്രീകളുടെ ലിസ്റ്റില് തന്റെ അമ്മ കഴിഞ്ഞാല് രണ്ടാം സ്ഥാനം സീത ചെചിക്കാണ് പക്ഷെ തന്റെ അടുത്തു ഈ ശ്രിന്കാരം വേറെ ആരുടെ അടുത്തും അവര് കാണിക്കാറുമില്ല
“എന്നും കാണുന്നതാ പക്ഷെ കാണുന്നവര്ക്ക് ഗുണം ഒന്നും ഇല്ലല്ലോ”
“എന്ത് ഗുണമ നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടത് ആവോ”
“അത് കാണിക്കുന്നവര് കണ്ടറിയണം”
ആ വലിയ പാടത്ത് അവര് രണ്ടു പേരും മാത്രമേ ഉള്ളു..സൂര്യന് കിഴക്ക് കീറി വരുന്നതെ ഉള്ളു..
“ഉം”
“എടാ ഈ മസിലൊക്കെ ഇങ്ങനെ കാണിച്ചു നില്ക്കണ്ട ആളുകള് കണ്ണ് വക്കും”
“നിങ്ങള് കണ്ണുവക്കാതിരുന്നാല് മതി”
അവരെ ഒന്ന് നോക്കികൊണ്ട് അജു പറഞ്ഞു..പഴയപ്പോലെ തന്നെ സാരിയിടയിലൂടെ തൂവെള്ള നിറമുള്ള അവരുടെ വയറു കാണാം..അത് എന്നും ഒരു കണിയാണ് അജുവിനു..പക്ഷെ മനസിന്റെ മാത്രമല്ല കുണ്ണയുടെ നിയന്ത്രണവും അവന് ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ട്…
അവരുടെ മനസില് ആഗ്രഹം ഉണ്ട് തന്നോട് എന്നത് ഒരു അറിവണെങ്കിലും അമ്മയുടെ കൂട്ടുക്കാരി ആണ് അമ്മക്ക് നാണക്കേട് ഉണ്ടാക്കാന് പാടില്ല…
“ഞാന് കണ്ണ് വച്ചിട്ട് എന്തുക്കാര്യം നോക്കാന് ഉള്ളവര് നോക്കുന്നില്ലല്ലോ.”
അത് പറഞ്ഞു അവര് അടുത്തുള്ള ഒരു കല്ലില് കാലു വച്ച് പതിയെ ആ സാരി ഒന്ന് ഉയര്ത്തി…അവരുടെ കാലിലെ വെള്ളി കൊളുസില് സൂര്യ രേസ്മികള് വന്നു പതിച്ചു…
വെളുത്ത പാദത്തില് ചുവന്ന നെയില് പോളിഷ് അവരുടെ മാത്രം പ്രത്യകത ആണ് ..വല്ലാത്ത ഒരു ശ്വാസം മുട്ടുന്ന അവസ്ഥ ആണ് അജുവിനു അത് കാണുമ്പോള്…എവിടെയോ ഒരു അനക്കം..ഇതൊക്കെ സ്ഥിരം കാഴ്ചകള്
അജുവിന്റെ കുടുംബവും നിഷയുടെ സ്വപ്നവും [Achu Raj]
Posted by