സ്കൂൾകാലത്തെ ഓർമകളിലെ ഏറ്റവും നിറമുള്ള ഒന്നാണ് ബീന മിസ്സിന്റേത്.എന്റെ പേര് ഹാഫിസ്, ഇപ്പോ സിവിൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ് കഴിഞ്ഞ് ദുബായിൽ ഒരു കമ്പനിയിൽ ജോലി ചെയ്യുന്നു.ഒരു അപ്പർ മിഡിൽ ക്ലാസ്സ്‌ ഫാമിലിയിൽ നിന്നാണ് ഞാൻ വരുന്നത്. പക്ഷേ അമിത ചിലവുകളൊന്നും ഇല്ലാതെ മര്യാദക്ക് സ്വന്തം കാര്യം നോക്കി ജീവിച്ചു പോകുന്നു.നാട്ടിലുള്ള കസിൻസിന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലേ എന്റെ ഊഴം ആവു എന്നത്കൊണ്ട് വാണമടി തന്നെ ശരണം.നാട്ടിലുള്ള കാമുകിയുമായി ഇരു വീട്ടുകാരും സംസാരമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു.അവളുടെ മെഡിസിൻ കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞ് ഒരു വർഷത്തിനുള്ളിൽ കല്യാണം എന്ന് പറഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്നു.ഇനി കഥയിലേക്ക് വരാം.
.
12 ആം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് പ്രതീക്ഷിച്ച മാർക്ക്‌ കിട്ടാതെ ആകെ മടുത്തു പോയിരുന്നു മനസ്സ്.എന്നാൽ അത്ര മോശം മാർക്ക്‌ ഒന്നുമല്ല.വീട്ടുകാർക്കൊക്കെ സന്തോഷമായിരുന്നു. പക്ഷേ ഞാൻ പഠിച്ചതിനനുസരിച് മാർക്ക്‌ എനിക്ക് കിട്ടിയില്ല എന്ന ചിന്ത എന്നിൽ നല്ലോണം വളർന്നു.ഏകജാലകം വഴി അഡ്മിഷൻ എടുക്കേണ്ട സമയത്തു ഇഷ്ടപ്പെട്ട രണ്ടു സ്കൂളുകളും പോവാൻ മടിയായിട്ടുള്ള ഒരു സ്കൂളും വെച്ച് അപേക്ഷ അയച്ചു. നാട്ടിൽ ഇഷ്ടംപോലെ സ്കൂളുകളുണ്ടെങ്കിലും പോയി വരാനുള്ള എളുപ്പം കണക്കിലെടുത്താണ് മൂന്നു സ്കൂളുകൾ മാത്രം വെച്ച് അപേക്ഷിച്ചത്. പിന്നെ മാർക്ക്‌ അത്യാവശ്യത്തിനുണ്ടല്ലോ എന്ന ധൈര്യവും.പക്ഷേ വിധി മാറ്റാൻ കഴിയില്ലാലോ.മൂന്നാമത്തെ സ്കൂളിൽ തന്നെ ട്രയൽ അലോട്മെന്റ് വന്നു.മാറ്റി കിട്ടും എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു കാത്തിരുന്നപ്പോ ഫസ്റ്റ് ആലോട്മെന്റും അവിടെ തന്നെ കിട്ടി. ആർക്കും നല്ല അഭിപ്രായമുള്ള സ്കൂളല്ല എന്നതാണ് അങ്ങോട്ട് പോകാനുള്ള മടിയുടെ ഒന്നാമത്തെ കാരണം.പിന്നെ കൂടെ പഠിച്ചവർ വേറെ സ്കൂളുകളിലും.അല്ലെങ്കിലേ വളരെ കുറച്ചു പേരോട് മാത്രമേ ഞാൻ മിണ്ടാറുള്ളു, അതിലും കുറച്ചു പേരെ സുഹൃത്തുക്കളായുള്ളൂ.ഇനി ആരുമില്ലാത്ത ഒരിടത്ത്‌ പോയി പഠിക്കണം.എന്തായാലും പോയി അഡ്മിഷൻ തത്കാലികമായി എടുത്തു.അന്നവിടെ പോയപ്പോഴേ ആ സ്കൂളെനിക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു. പുറത്തുള്ളവര് പറയുന്നത് മുഴുവൻ അലമ്പന്മാരുടെ സ്കൂൾ എന്നാണെങ്കിലും അവിടെ ചെന്നപ്പോ കണ്ട ആളുകളും ടീച്ചർമാരുമൊക്കെ വളരെ ഫ്രണ്ട്‌ലി ആയിട്ടാണ് തോന്നിയത്. അന്നവിടെ അഡ്മിഷൻ എടുക്കാൻ ചെന്നപ്പോഴാണ് ഒരു സുന്ദരിയായ ടീച്ചറെ കാണുന്നത്.പക്ഷേ College വിലെ പിള്ളേരൊക്കെ ഭയങ്കര പേടിയോടെയാണ് അവരോടു സംസാരിക്കുന്നത്. 40 വയസ്സിനോടടുത്ത പ്രായം തോന്നിക്കും. ഒരു ചുവപ്പും കറുപ്പ് ബോർഡർ ഉള്ള സാരിയാണ് വേഷം.ഗൗരവമുള്ള മുഖം. ബാക്കി ബോഡി കാണാൻ ഡെസ്കിനപ്പുറം ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് സാധിച്ചില്ല. എന്നാലും ഒരു അടിപൊളി ചരക്കായിരിക്കും എന്ന് കാണാൻ കഴിയുന്നത്ര കണ്ട് ഊഹിച്ചു. അഡ്മിഷൻ എടുക്കാൻ ചെന്നത് കൊണ്ടും തത്കാലികമായി എടുക്കുന്നത്കൊണ്ടും എന്റടുത്തു അഡ്മിഷൻ ഡ്യൂട്ടിക്ക് ഉണ്ടാരുന്ന ടീച്ചർമാർക്കൊക്കെ ഒരു പ്രേത്യേക താല്പര്യവും ഉണ്ടായിരുന്നു. കാരണം പഠിക്കുന്ന കുറച്ചു പിള്ളേരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിലാണല്ലോ അടുത്ത വർഷത്തെ റിസൾട്ടുകളിൽ മുന്നിൽ വരാൻ കഴിയുകയുള്ളു. എനിക്കാണേൽ അത്യാവശ്യം നല്ല മാർക്കും ഉണ്ട്..അതുകൊണ്ട് കുറെ നേരം എന്നോട് സ്കൂളിനെപ്പറ്റിയും പഠിപ്പിക്കുന്നത് പറ്റിയും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു. അവിടെ നിന്നു ഇറങ്ങുമ്പോഴും പൂർണ മനസല്ലെങ്കിലും പകുതി മനസ്സ് ആ സ്കൂളിൽ തന്നെ തുടരണം എന്ന നിലയിലേക്ക് എന്റെ മനസിനെ മാറ്റിയെടുത്തിരുന്നു. എന്നാലും ബാക്കിയൊക്കെ ഭാഗ്യത്തിന് വിട്ടു വരാനുള്ള രണ്ടും മൂന്നും ആലോട്മെന്റുകളിൽ നോക്കി.അതിലും ഇതേ സ്കൂളു തന്നെ.വരുന്നത് വരട്ടെ എന്ന് വെച്ചു അവിടെ തന്നെ പോയി ചേർന്നു. സ്കൂൾ ട്രാൻസ്ഫർ നോക്കാമെന്നൊക്കെ എല്ലാവരും പറഞ്ഞെങ്കിലും ഇനിയും ഇതിന്റെ പിറകെ പോവാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ട് സയൻസിന് അഡ്മിഷൻ എടുത്തു.