വീട്ടുമുറ്റത്തു വണ്ടി എത്തുമ്പോൾ ഉള്ളിൽ നിന്നും രാജീവും രൂപയും അച്ഛനും അമ്മയും എല്ലാം ഇറങ്ങി വന്നു.( രാജീവിന്റെ അച്ഛന്റെ പേര് ഗോപകുമാർ എന്നാണ്. അമ്മയുടെ പേര് ശോഭ എന്നും. ആദ്യ ഭാഗത്തിൽ അവരുടെ പേര് വെളിപ്പെടുത്തിയിരുന്നില്ല..)
രൂപ വന്ന് ആതിയുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ച് അകത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോയി. രാധമ്മയും കൂടെ പോയി. അഞ്ചു നേരെ രാജീവിന്റെ കയ്യിൽ തൂങ്ങി അവന്റെ പ്പവും പോയി.
അവർ പോകുന്നത് മനു നോക്കി നിന്നും. മനുവും ആതിയും എങ്ങനെയോ അത് തന്നെയാണ് രാജീവും അഞ്ജുവും…
അളിയനും അവന്റെ അനിയത്തി കുട്ടിയും. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിടർന്നു. ജീപ്പ് ഓഫ് ആക്കി ഹൻഡ്ബ്രേക് ഇട്ട് അവൻ പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി. അവനെ കൊണ്ടുപോവാൻ അമ്മയും അച്ഛനും അവിടെ നിൽപ്പുണ്ട്.
തനിക്ക് ആരും ഇല്ല എന്ന് സ്വയം വിചാരിച്ച നിമിഷങ്ങൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ ഓടിയെത്തി. ചില സൗഭാഗ്യങ്ങൾ നമ്മൾ കണ്ടില്ല എന്നു വക്കും. അതിൽ ചിലതാണ് രാജീവിന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും ഒക്കെ.
മനു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ തോളിൽ കയ്യിട്ട് അകത്തേയ്ക്ക് നടന്നു. ഉള്ളിൽ കേറിയപ്പോൾ തന്നെ ഹാളിലെ സോഫകളിൽ എല്ലാവരും നിലയുറപ്പിച്ചിരുന്നു. മനു നേരെ രൂപയും ആതിയും ഇരുന്ന സീറ്റിൽ പോയിരുന്നു.എല്ലാവരും തമാശയും വിശേഷങ്ങളും ഒക്കെ സംസാരിച്ചിരുന്നു
അച്ഛൻ: അല്ല മനു എന്താ ഇനി നിന്റെ പരിപാടി… പഴയ പണി നോക്കാൻ ആണോ…
അച്ഛൻ മനുവിനോട് ചോദിച്ചു…
മനു: അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് പരിപാടി ഒന്നും ഇല്ല അച്ഛാ… ഷോപ്പ് തുറക്കാൻ ഉള്ള വഴി നോക്കണം അത്ര തന്നെ….
‘അമ്മ: ആ അത് തന്നെ നല്ലത്…. ഇനി ബോക്സിങ് കീക്സിങ് എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് സമയം കളയണ്ട….
ആതി: ബോക്സിങ്ങോ…??
ആതി ഒന്നും മനസ്സിലാവാതെ എല്ലാവരെയും നോക്കി.
മനു അഞ്ജുവിന്റെ കൂടെ ജോലി ചെയ്യുന്നവൻ ആണെന്നും സ്വന്തമായി ആരും ഇല്ലായെന്നും മാത്രം ആണ് ആതിക്കും അമ്മക്കും അറിയൂ….
‘അമ്മ: അപ്പൊ നിങ്ങൾക്ക് അതിനെക്കുറിച് ഒന്നും അറിയില്ലേ….
ആതിയും രാധാമ്മയും അതിശയത്തോടെ ഇല്ല എന്ന് മറുപടി കൊടുത്തു….
‘അമ്മ: ആ…. എന്നാലേ….18ആം വയസ്സിൽ സ്റ്റേറ്റ് ചാമ്പ്യൻ ആയി നാഷണൽ പ്ലെയർ ആയ മുതൽ ആണ് ദേ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നെ….
ആതിയും അമ്മയും മനുവിനെ അതിശയത്താൽ നോക്കി.
ആതി: എടാ ചേട്ടച്ചാരെ……. അപ്പൊ ഇടിയാൻ ആണല്ലേ…….
അത് കേട്ട് എല്ലാവരും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.കൂടെ റിലേ പോയ ആതിയും അമ്മയും.