ആദിത്യഹൃദയം 6 [അഖിൽ]

Posted by

അവർ ഈ വലിയ ഗർത്തത്തിലേക്ക് അല്ലേ വീണത് ….
ഈ സമയം നിലം പതിച്ചു മരിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ലേ ….???”പ്രധാനി ചോദിച്ചവനെ നോക്കി …
എന്നിട്ട് പതിയെ എല്ലാവരോടുമായി പറഞ്ഞു ….

” അവർ മരിക്കുവാൻ സമയമായിട്ടില്ല …..”

അയാൾ അയാളുടെ വലത്തേ കൈ പാതി ഉയത്തികൊണ്ട് പറഞ്ഞു ….

” അവൻ്റെ മരണം എൻ്റെ ഈ കൈകൊണ്ടായിരിക്കും ….”

” അവളുടെ മരണം മാസ്റ്ററുടെ കൈകൊണ്ടും ….”

അയാളുടെ കൂട്ടാളികൾ എല്ലാവരും അയാളെ തന്നെ നോക്കി നിന്നു…

അയാൾ വീണ്ടും സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി …..

“ഞാൻ മനസിലാക്കിയടുത്തോളം ……..
ഇവിടെയുള്ള എല്ലാ ഗർത്തവും…..
താടകാ നദിയുമായി ബന്ധിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ് ….
അവർ അവിടെനിന്നും രക്ഷപെടും ….
അവർ താടകാ നടിയുടെ തീരത്ത് എത്തും …
അവിടം മുതൽ അവർ നമ്മുടെ നിരീക്ഷണത്തിലാവണം …..”

“നമ്മുക്ക് അധികം സമയം നഷ്ട്ടപെടുത്താനില്ലാ …..
സൂര്യോദയത്തിനു മുൻപ് തന്നെ അവൻ്റെ മരണവും …..
അവളുടെ തിരോധാനവും നടന്നിരിക്കണം …… ”

അത് പറഞ്ഞു തീർന്നതും …..
എല്ലാവരും കൂടെ അവരുടെ വണ്ടിയുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു …
അവിടെ എത്തിയതും കൂട്ടത്തിലെ പ്രധാനി….

“എല്ലാവരും ഒന്ന് ശ്രദ്ധിച്ചേ ….”

അയാളുടെ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നവർ എല്ലാം അയാളെ ശ്രദ്ധിച്ചു നോക്കി ….

“അവളുടെ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന ആ ചെക്കൻ ആരാണെന്ന് നമുക്ക് അറിയില്ല …..
എന്തായാലും എല്ലാവരും ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കുക ….”

“മാസ്റ്റർ പറഞ്ഞത് …. നമ്മൾ തേടി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന പുരുഷ രൂപം …
എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും നമ്മുടെ മുൻപിൽ പ്രതിഷപ്പെടാം എന്നാണ് ….”

ഇത് കേട്ടതും അയാളുടെ കൂട്ടാളികൾ ഓരോരുത്തരായി പറഞ്ഞു തുടങ്ങി ….

“ഇനി അവനായിരിക്കുമോ മാസ്റ്റർ അന്വേഷിക്കുന്ന പുരുഷ രൂപം …??”

“അവനാവാൻ ഒരു സാധ്യതയും ഞാൻ കാണുന്നില്ല …”

“ശരിയാ ….നീ പറഞ്ഞത് …..
പറഞ്ഞു കേട്ടിടത്തോളം അയാൾ …
ഇവനെ പോലെ ഭീരു ആകുവാൻ സാധ്യതയില്ല …”

“നമ്മൾ ഇരുപതോളം പേരുണ്ട് …..
അവൻ ഒറ്റക്കും ….”

“ഇനിയിപ്പോ അവനാണെങ്കിലും ….
നമ്മുടെ എടുത്ത് അവന് പിടിച്ചുനിൽകുവാൻ പറ്റില്ല …

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *