മഴയത്തു പീലി വിടർത്തി ആടുന്ന മയിലിനെ പോലെ ഓരോ ഡ്രെസ്സും വിടർത്തി ദേഹത്തോടു ചേർത്തു വെച്ച് തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന തന്റെ മകളെക്കണ്ട സ്വാതി അതിനു കാരണക്കാരനായ തന്റെ ജയരാജേട്ടനെ സ്നേഹത്തേക്കാൾ കാമത്തെക്കാൾ വല്ലാത്തൊരു ആരാധനയോടെ നോക്കി… അയാളുടെ കാലുകളുടെ കീഴെ ഇരുന്നു കൈ കൂപ്പി അയാളോട് നന്ദി പറയാൻ.. അയാളുടെ മുഖത്തു മുഴുവൻ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടുവാൻ ആഗ്രഹിച്ചുവെങ്കിലും അവൾ അയാളെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട് ഇരുന്നു… അവളുടെ ഇടത്തേ കൈ അയാളുടെ വലതു തുടയിൽ അമർന്നു.. ഒരു നന്ദി രേഖപ്പെടുത്തന്ന പോലെ… ഇതെല്ലാം ജയരാജ് തന്റെ ഇടംകണ്ണിലൂടെ കാണുന്നുണ്ടായിരുനന്നു ….
അൻഷുലിന്റെയും സ്വാതിയുടെയും നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കണ്ട സോണിയമോൾ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു…
സോണിയ: ഇതെന്താ ഇപ്പോ അച്ഛന്റേം അമ്മയുടെയും കണ്ണിൽ പൊടി പോയോ.. രണ്ടാളും കരയുന്നല്ലോ….
അതു കേട്ടതും രണ്ടു പേരും തങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങളിൽ കണ്ണ് തുടച്ചു… സ്വാതി മകളെ കൈകാണിച്ചു വിളിച്ചു… അടുത്തെത്തിയ മകളുടെ മുഖത്തെല്ലാം ഉമ്മ വെച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു…
സ്വാതി: അത് കണ്ണിൽ പൊടി പോയതല്ല… മോൾടെ സന്തോഷം കണ്ടിട്ട് ഞങ്ങൾക്കും സന്തോഷം വന്നതു കൊണ്ട് കരഞ്ഞതാണ്…
സ്വാതിയുടെ ഉത്തരം കേട്ട് മോൾ നിഷ്കളങ്കതയോടെ പറഞ്ഞു…
സോണിയ: ഈ അമ്മ സന്തോഷം വന്നാലും കരയും, സങ്കടം വന്നാലും കരയും… ഹിഹിഹി… അച്ഛനും സന്തോഷം വന്നിട്ടാണോ കരഞ്ഞത്..?
അൻഷുൽ പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മകളെ നോക്കി അതെയെന്ന് തലയാട്ടി… സോണിയമോൾ വീണ്ടും നേരെ ജയരാജിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു കവിളിൽ ഉമ്മ കൊടുത്തിട്ടു പറഞ്ഞു….
സോണിയ: താങ്ക്യൂ അങ്കിൾ….
ജയരാജ് അവൾക്കു തിരിച്ചും ഒരുമ്മ കൊടുത്തിട്ടു പറഞ്ഞു…
ജയരാജ്: മോള് എന്നെ അങ്കിൾ എന്ന് വിളിക്കേണ്ട ഇനി മുതൽ….
സോണിയ: പിന്നെ എന്താ വിളിക്ക… അമ്മ പറഞ്ഞല്ലോ അങ്കിൾനെ അങ്കിൾ എന്ന് വിളിക്കണം എന്ന്… അല്ലേ അമ്മേ…
സോണിയമോൾ അതും പറഞ്ഞു നേരെ സ്വാതിയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞു… സ്വാതിയും ചോദ്യഭാവത്തിൽ അയാളെ നോക്കി… ജയരാജ് സ്വാതിയുടെ കൈയുടെ ഇടയിൽ നിൽക്കുന്ന സോണിയമോളെ മെല്ലെ അടർത്തിയെടുത്തു വീണ്ടും തന്റെ മടിയിൽ ഇരുത്തിയിട്ടു പറഞ്ഞു…
ജയരാജ്: ഞാൻ മോൾടെ അച്ഛനെപ്പോലെ അല്ലേ… മോൾടെ സ്കൂളിൽ അന്ന് മോൾടെ അച്ഛൻ ആയി വന്നു.. മോളെ അച്ഛനെപ്പോലെ ദിവസവും സ്കൂളിൽ കൊണ്ടു ചെന്ന് ആക്കുന്നു.. മോൾക്ക് ഡ്രസ്സ് വാങ്ങി തന്നു…
സോണിയ: എന്നാ ഞാൻ അങ്കിൾനെ അച്ഛാ എന്ന് വിളിക്കാം….
അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് സ്വാതിക്ക് പെട്ടെന്നു ഉള്ളിൽ എന്തോ പോലെ ആയി… അൻഷുലിന്റെ അവസ്ഥയും വ്യത്യസ്തം അല്ലായിരുന്നു… ജയരാജ് എന്താ പറയാൻ പോകുന്നത് എന്ന് രണ്ടു പേരും ആകാംക്ഷയോടെ നോക്കി…
ജയരാജ് അൻഷുലിന്റെയും സ്വാതിയുടെയും മുഖത്തെ ഭാവങ്ങൾ കണ്ട് ഒന്നു ചിന്തിച്ചിട്ട് സോണിയമോളോട് പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് അൻഷുലിന്റെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിയിട്ടു പറഞ്ഞു…
ജയരാജ്: മോൾടെ അച്ഛൻ ഇതല്ലേ… ഞാൻ മോൾടെ അച്ഛനെക്കാൾ വലിയ ആളല്ലേ… അതു കൊണ്ട് മോളെന്നെ വലിയ അച്ഛൻ, അല്ലെങ്കിൽ വല്യച്ഛൻ എന്ന് വിളിച്ചാൽ മതി… കേട്ടോ…