കൊടിയേറ്റം [ഋഷി]

ഞാനൊരു നിക്കറുമിട്ട് കോണിയിറങ്ങി താഴേക്കു ചെന്നു. എന്റെ ചുന്ദരിയനിയത്തി സീതക്കുട്ടി തൊട്ടിലിൽ സുഖമായിക്കിടന്നുറങ്ങുന്നു.  അവളുറക്കത്തിൽ എന്തോ കണ്ട് ചിരിച്ചു… നോക്കി നിന്നുപോയി.

ആദ്യം ആ ഗന്ധമെന്നെ പൊതിഞ്ഞു. പിന്നെ മാർദ്ദവമുള്ള കയ്യെന്റെ തോളിലമർന്നു. നീ വന്നതവളറിഞ്ഞുകാണും. അമ്മയെന്നെ പിന്നിൽ നിന്നും ചേർത്തു പിടിച്ചു.. എന്തോ മേലാകെ കുളിരുകോരി! എന്റെ ചുമലുകളിൽ ആ മുലകളമർന്നു… കുട്ടാ… അമ്മ കുനിഞ്ഞെന്റെ കവിളത്തുമ്മവെച്ചു. നീയെന്നെ വിട്ടു പോയല്ലോടാ… ഒരു വർഷം നീയില്ലാതെ…

ഞാൻ തിരിഞ്ഞമ്മയെ കെട്ടിപ്പുണർന്നു. വീട്ടിൽ ഞങ്ങളുമാത്രമുള്ളപ്പോളണിയുന്ന വേഷം.. ഒരൊറ്റമുണ്ടും ബ്ലൗസും മാത്രം. ആ വെളുത്തു കൊഴുത്ത മുലകളുടെ പിളർപ്പിലേക്ക് ഞാൻ മുഖമമർത്തി. അമ്മ ശ്വാസമെടുക്കുമ്പോൾ പൊന്തിവന്ന, ചൂടും മാർദ്ദവവുമുള്ള മുലക്കുന്നുകളെന്റെ മുഖം പൊതിഞ്ഞു.  എത്രയോ വട്ടമനുഭവിച്ചതാണ്! അന്നെങ്ങുമില്ലാത്ത വിധം ഇപ്പോഴെന്താണ്.. എന്റെ പൊന്നമ്മയോട് പണ്ടില്ലാത്ത മധുരനൊമ്പരം കലർന്ന ഏതോ ഒരു…ഒരു… അടുപ്പം…തോന്നൽ! എന്റെ കൈകൾ ചുറ്റിയ ആ അരക്കെട്ട് എത്ര മാംസളമായിരുന്നു! കൈവിരലുകൾ തൊടുമ്പോൾ ഞെങ്ങുന്ന പതുപതുപ്പുള്ള കൊഴുപ്പിന്റെ മടക്കുകൾ…

അമ്മയെന്റെ താടിക്കുപിടിച്ച് മുഖമുയർത്തി. എന്നേക്കാളും ഉയരമുള്ള അമ്മയുടെ മുഖം കാണാൻ തല പൊക്കി നോക്കി.

മോനൂ! ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേടാ വീട്ടിൽ ലൂസായ നിക്കറൊന്നും വേണ്ടെന്ന്! നിന്റെ ആരോഗ്യം നോക്കണ്ടേടാ! ആ ഇറുക്കമുള്ള കനം കുറഞ്ഞ നിക്കറെല്ലാം ഞാനലക്കിത്തേച്ച് നിന്റെയലമാരേല് വെച്ചിട്ടൊണ്ട്. പോയി അതിട്. ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്ന് ചെക്കന്റെ ശീലങ്ങളെല്ലാം മാറി. അമ്മയെന്റെ ചന്തിക്കൊരടി തന്നു. ഞാൻ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ അമ്മയെ വിട്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയി.

ഇവിടൊരു കാര്യം. ഇപ്പോഴത്തെ ട്രെൻഡ് ബെർമ്യൂഡയാണല്ലോ. നല്ല സുഖം. കാറ്റുകേറും. ലുങ്കിയെപ്പോലെ അഴിഞ്ഞുവീഴും എന്ന പേടിയും വേണ്ട. എന്നാലമ്മയുടെ കല്പനയുണ്ട്. മോനു വീട്ടില് ഇലാസ്റ്റിക്കിന്റെ ഒട്ടിക്കിടക്കണ നിക്കറിട്ടാ മതി. അതാണ് സപ്പോർട്ടിനു നല്ലത്. ഏതു സപ്പോർട്ട്! എന്തിന്റെ സപ്പോർട്ട്! അതൊന്നുമങ്ങോട്ടേശുകേല. അമ്മയെന്തു പറഞ്ഞാലും വീട്ടിലെ പുരുഷന്മാർ അനുസരിക്കും. അതാ സ്നേഹം കൊണ്ടായിരുന്നു! ദേവുട്ടീച്ചറിനിഷ്ടമില്ലാത്ത ഒന്നും രാമൻ മാഷിനും മോനും വേണ്ടായിരുന്നു.

ഞാനെന്റെ വീട്ടിലെ സ്ഥിരം വേഷവുമണിഞ്ഞ് താഴെയിറങ്ങി. അമ്മയെക്കണ്ടില്ല. മോളൂനേയും. ഉച്ചയായി വരുന്നേയുള്ളൂ. ജനുവരിയായിരുന്നു.  ചൂടും കുറവുള്ള സമയം. ഉമ്മറത്ത് ചാരുപടിയിൽ അമ്മയും, മടിയിൽ മോളുമുണ്ട്. അവൾ കുഞ്ഞു വിരലുകൾ കൊണ്ട് അമ്മയുടെ കവിളുകളിൽ പിടിക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്.