” എന്തിനാ ചിരിക്കുന്നേ..? ഞാൻ കരയുന്നത് അത്രക്ക് ഇഷ്ടം ആണോ? ”
എന്റെ ഞെഞ്ചിൽ ശക്തിയായി ഒന്ന് ഇടിച്ചു അവൾ ചോദിച്ചു. എനിക്കല്പം നന്നായി തന്നെ അതു വേദനിക്കുകയും ചെയ്തു.
” നന്ദുവേട്ട… എന്നെ ശെരിക്കും ഇഷ്ടം ആണോ നിങ്ങൾക്ക്? ”
ദേവു ശബ്ദം താഴ്ത്തി സംശയ രൂപേണ ചോദിച്ചു. എത്ര പറഞ്ഞാലും അവൾക്കിനിയും എന്റെ മനസ് മനസിലായിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞതിൽ വല്ലാത്ത വിഷമം വന്നു നിറയുന്നതിനിടയിൽ അവൾ തുടർന്നു.
” എന്നെ കണ്ട അന്നുമുതൽ എന്നോട് വെറുപ്പ് മാത്രമായിരുന്നില്ലേ ഈ മനസ്സിൽ നിറയെ. എത്രത്തോളം എന്നെ ശപിച്ചിട്ടുണ്ടാകും. വെറുത്തിട്ടുണ്ടാകും… അവസാനം വെറുത്തു വെറുത് അതൊരു കുന്നോളം എത്തിയപ്പോൾ പറയുവാ എനിക്ക് നിന്നോട് കടലോളം സ്നേഹം ആണെന്ന്… ആ ആകാശത്തോളം പ്രണയം ആണീ മനസ്സ് മുഴുവനും എന്ന്..സത്യത്തിൽ . എനിക്ക് മനസിലാവാനില്ല ഈ ചെക്കനെ.. ”
അവൾ ശക്തിയായി ഇടിച്ച ഭാഗത്തു വിരലുകള്കൊണ്ടു തഴുകി അവൾ പറഞ്ഞു.
” എന്റെ ദേവൂട്ടി… എന്നെ ഇനിയും സംശയം ആണോ നിനക്ക്? ”
” എന്താ വിളിച്ചേ..? ദേവുട്ടിന്നോ? ”
അവളാശ്ചര്യത്തോടെ എന്റെ മുഖത്തെക്കു നോക്കി.
” അതെ എന്താ? ” ഞാനവൾക്കു സംശയത്തോടെ മറുപടി കൊടുത്തു. അപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഇതുവരെ കാണാത്ത ഒരു തിളക്കം ഉണ്ടായിരുന്നു. ഒന്നുമില്ലെന്നവൾ തല വശങ്ങളിലേക്ക് ചലിപ്പിച്ചു പറയുമ്പോളും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വ്യക്തമായി എനിക്ക് എല്ലാം പറഞ്ഞു തരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
ദേവൂട്ടി എന്ന എന്റെ വിളി അവളിൽ അത്രമാത്രം സന്തോഷമുളവാക്കിയിരുന്നു എന്നവളുടെ ചുവന്നു തുടുത്ത മുഖവും ആ നിമിഷം കൈകളൽ എന്നെ അവൾ ചുറ്റിവരിഞ്ഞതും എല്ലാം എന്നെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തി.
” എനിക്കെന്റെ നന്ദൂട്ടനെ വിശ്വാസമാ…. ”