എന്റെ മുഖം അവൾ കയ്യിലൊതുക്കി. എനിക്കവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാൻ തോന്നിയില്ല.. അവളുടെ മുഖം കുറച്ചു കൂടെ കുനിഞ്ഞു എന്റെ ചെവിയോട് അവൾ ചുണ്ടടുപ്പിച്ചു.
“ദീദിയുടെ വിശ്വേട്ടനെ ഞാൻ തൊട്ടിട്ടു പോലുമില്ല.. ”
എന്റെ കണ്ണുകൾ അവളെ അവിശ്വസനീയതയോടെ നോക്കി. അവൾ എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു.. നഷ്ടപ്പെട്ടൂന്നു കരുതിയ സന്തോഷങ്ങളെല്ലാം കൂടി നെഞ്ചിലേക്കിരച്ചു വന്നപ്പോൾ താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറമായി. അവളുടെ കവിളിൽ എത്ര ഉമ്മ വച്ചിട്ടും എനിക്ക് മതിയായില്ല.
“ദീദി എന്നെ വെറുത്തോ ..? ”
അവളതു ചോദിച്ചപ്പോൾ ഹൃദയം വീണ്ടും നുറുങ്ങി.
അവളുടെ കയ്യിൽ കിടന്നു ഞാൻ പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.