“അയ്യോ കൊച്ചമ്മേ അവള് കയറി വന്നത് സത്യമായും ഞാന് കണ്ടില്ല,,,ഞാന് അടുക്കളയില് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു…അവളുടെ കൊച്ചു എങ്ങോ വീണു ആശുപത്രിയില് കൊണ്ട് പോകാന് അല്പ്പം കാശ് ചോദിയ്ക്കാന് വന്നതാന്ന പറഞ്ഞെ ഇപ്പൊ അവളെ കണ്ടപ്പോള്..ശെരിക്കും കൊടുത്തിട്ടുണ്ട് ഞാന് അവള്ക്കു”
തനിക്കു കിട്ടിയ അടി വച്ചു നോക്കുമ്പോള് അവള്ക്കു കൊടുത്തത് തീരെ കുറഞ്ഞുപ്പോയി എന്ന് തോന്നി ശാന്തക്കു..
“അവള്ക്കുള്ളത് ഞാന് വേറെ വച്ചിട്ടുണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞേക്ക്…പിന്നെ ഇതൊന്നും അവള് ആരോടും പറയാതെ നോക്കികോണം..ഇല്ലങ്കില് തല്ലി കൊല്ലും ഞാന് രണ്ടിനേം..മനസിലായോ”
“അയ്യോ അവള് ആരോടും പാറയില കൊച്ചമ്മ…”
“ഹാ അത് വിട് ആലീസേച്ചി….അവരുടെ കുഞ്ഞിനു വയ്യാതോണ്ടാല്ലേ…ശാന്തമ്മേ നിങ്ങള് പോയി അവര്ക്ക് എന്താ വേണ്ടെന്നു വച്ച കൊടുക്ക്…അവള് അതാരോടും പറയാതെ ഞാന് നോക്കികോളാം”
വിനുവാണു അത് പറഞ്ഞതു…ആലീസേച്ചി എന്ന് വിളിച്ചാല് മതി എന്നത് അവന്റെ തന്നെ തീരുമാനമാണ്…
“അവള് അപ്പോള് തന്നെ പോയി കുഞ്ഞേ”
“ഹ എന്നാ ശാന്തമ്മ കുറച്ചു കാശ് കണക്കപിള്ളയോടു വാങ്ങിച്ചു ആശുപത്രിയില് പോയി നോക്കു…”
വിനു ശാന്തയെ റൂമില് നിന്നും പറഞ്ഞുവിടാന് ഒരുങ്ങി..
“എന്താടാ വിനുവേ ഒരു താല്പര്യ കൂടുതല് അവളോട് ..ഇനി ഞാന് അറിയാതെ നീ അവളുടെ കൂടെ കിടക്കുന്നുണ്ടോ”
കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു കിടക്കയിലേക്ക് ഇരുന്നുകൊണ്ട് ആലീസ് ചോദിച്ചു…
“ഓ ഒന്ന് പോ ആലീസേച്ചി നിങ്ങളോട് പറയാതെ ഞാന് എന്നാ ചെയ്യാനാ..ഇതൊരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ കാര്യമല്ലേ”
“ഹാ ഉവ ഉവേ…ശാന്തേ അവന് പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യു”
വിനുവിന്റെ വാക്കുകള് മാത്രം ആലീസ് മറുത്തു ഒന്നും പറയാറില്ല…ശാന്ത താഴേക്കിറങ്ങി പോയി..
“മൈരു ആ മൂടങ്ങ് പോയി..”
“ഹ സാരമില്ലന്നേ നമുക്ക് ഓരോന്ന് അടിച്ചിട്ട് അതങ്ങ് വീണ്ടെടുക്കാം”
അത് പറഞ്ഞു അലമാര തുറന്നു മദ്യവും മറ്റും വിനു എടുത്തു വച്ചു..സാജിത കിടക്കയില് ഇരുന്നു കൊണ്ട് ആലീസിനെ നോക്കി..
‘ഡാ ഈ അനിത കൊള്ളാലോ നല്ല ആറ്റം’ ചരക്ക്.അവളെ ഇത്രയും കാലം നമ്മള് കാണാതെ പോയല്ലോ”