ഗോവിന്ദൻ ഉള്ളതുകൊണ്ട് നിനക്കും പേടിക്കണ്ടല്ലോ…”
പുഞ്ചിരിയോടെ അവർക്ക് കൈ കൊടുത്ത് യാത്രയാക്കി..
അവർ ഗേറ്റ് കടന്നു പോയപ്പോൾ കാറിൽ നിന്ന് ബാഗെടുത്ത് ചുറ്റും നോക്കി…
ആറേഴ് ഫാമിലികൾ കുട്ടികളുടെ സ്കൂൾ അടവിന്റെ ദിവസമനുസരിച്ച് ഇന്നലെയും മിനിയാന്നുമായി തന്നെ പോയിരുന്നു…..
എന്റെ ബിൽഡിങ്ങിൽ, താഴെയുള്ള ഒരു ഫാമിലി കൂടിയേ ഇനി പോകാൻ ബാക്കിയുള്ളു.. അവർ കൂടി പോയാൽ പിന്നെ ആ ബിൽഡിങ്ങിൽ ഞാൻ മാത്രമാകും…
“……..ഇയാൾ ഇതെവിടെപ്പോയി???”
പാർക്കിങ്ങിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങും മുൻപ് ഫോൺ കയ്യിലെടുത്തതും റൂമിൽ നിന്ന് അയാൾ ഇറങ്ങിവരുന്നത് കണ്ടു…
മനഃപൂർവം നടത്തമൊന്ന് മെല്ലെയാക്കി…
കോണി കയറും മുൻപ് അയാൾ അടുത്തെത്തിയിരുന്നു..
“……..നേരത്തെ എത്തിയല്ലോ… കുട്ടികൾ വന്നിട്ടില്ല…”
അയാളുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു കള്ളചിരിയുണ്ടായിരുന്നു…
ചുറ്റും നോക്കി വാനിറ്റി ബാഗിൽ നിന്ന് കുറച്ചു പൈസ എടുത്തു നീട്ടി…
“……..എന്തേലും വാങ്ങിയിട്ട് റൂമിലേക്ക് വരുവോ…
എന്തായാലും മതി… “
“……..എന്തായാലും??”
അയാളൊന്നു സംശയത്തോടെ നോക്കി…
“……..മ്മ്… എന്തേലും… കവറിലിട്ട്…
ആരും സംശയിക്കാതിരിക്കാൻ…”
അയാളൊന്ന് ചുണ്ടുകൾ വിടർത്തി…
“……..ഓഹ്… അങ്ങനെ….
ശരി… മ്മ്…. എന്നാൽ പിന്നെ…. കവറു വാങ്ങിയാൽ മതിയോ??”
തല കുനിച്ച്, തന്റെ അരയിലേക്ക് ചൂണ്ടിയപ്പോൾ, കോണ്ടം ആണ് പുള്ളിക്കാരൻ ഉദ്ദേശിച്ചതെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി..
“……..അയ്യേ… പോ അവിടന്ന്…
അതൊന്നും വേണ്ട… ”
ഞാൻ ആകെ ചൂളിപ്പോയി…
“……..അതില്ലാതെ!!!…
ഇനിയെങ്ങാനും ആ നേരത്ത് പുറത്തെടുക്കാൻ പറ്റാതെ സംഗതി അകത്തുപോയാൽ ഈ വയറു വീർപ്പിച്ചു നടക്കുവോ പിന്നെ???
അതില്ലാതെ കേറ്റിയിട്ട്…”
സാരിയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് കാണാമായിരുന്ന വയറിലേക്ക് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ചൂണ്ടി പുള്ളി ചോദ്യം തൊടുത്തു…
“……..അയ്യടാ… പുറത്തെടുത്താൽ കൊല്ലും ഞാൻ….