Posted by ഏകദേശം എട്ടു മണിയോട് അടുത്തപ്പോഴാണ് നന്ദൻ മേനോൻ അരുണിന്റെ അടുത്തെത്തിയത്. അപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ണുകളിൽ ഒരു പ്രത്യേക തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു.
“അരുൺ നമ്മളെ പിന്തുടർന്ന് ഗ്യാംങിലെ ഒരുത്തനെ കണ്ടെത്താൻ പറ്റി. ഇനി എനിക്ക് ഈ യാചക വേഷം ആവശ്യമില്ല.” വളരെ സന്തോഷത്തോടെ ആയിരുന്നു നന്ദൻ മേനോൻ അത് പറഞ്ഞത്..
“സത്യമാണോ നന്ദേട്ടാ ഈ പറയുന്നത്. ” അത്ഭുതത്തോടെ ആയിരുന്നു അരുണിനെ ചോദ്യം.
“നാളെ മുതൽ ഞാൻ അയാളെ പിന്തുടർന്നു പോവുകയാണ്. അതിൽ നിന്നും നമുക്ക് കൂടുതൽ രഹസ്യങ്ങളുടെ ചുരുളഴിയും എന്നു തോന്നുന്നു.” ആത്മവിശ്വാസത്തോടെ ആയിരുന്നു നന്ദൻ മേനോന്റെ മറുപടി.
“പക്ഷേ നന്ദേട്ടാ ഇനി അതിന്റെ കാര്യം ഉണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല. എന്നെ പ്രേമചന്ദ്രൻ വിളിച്ചത് ആ കാര്യം പറയാൻ ആയിരുന്നു. രശ്മിയെ കണ്ടെത്തുക എന്നതായിരുന്നു നമ്മുടെ ഡ്യൂട്ടി. അവളുടെ ബോഡി കണ്ടെത്തിയ സ്ഥിതിക്ക് അ നമ്മുടെ അന്വേഷണം അവസാനിപ്പിക്കാനാണ് പ്രേമചന്ദ്രന് നിർദ്ദേശം.” നിരാശയോടെയാണ് അരുൺ നന്ദൻ മേനോനോട് അത് പറഞ്ഞത്.
നന്ദൻ മേനോൻറെ മുഖത്ത് നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്നു സന്തോഷം എങ്ങോ പോയി മറഞ്ഞു. അതു കണ്ട അരുണിന്റെ മനസ്സിലും ഒരു വിങ്ങൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“അപ്പോൾ നമ്മുടെ അന്വേഷണം വെറുതെയായി എന്നാണോ നീ പറയുന്നത്.” നന്ദന മേനോന്റെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നു.
“അതെ നന്ദേട്ടാ. ഇനി നമ്മൾ മനസ്സിലാക്കിയ കാര്യങ്ങളും നമ്മൾ ശേഖരിച്ച് തെളിവുകളും പോലീസിന് കൈമാറാം. ഇനി അവനെ പോലീസ് അന്വേഷിക്കട്ടെ.”
“വേണ്ട ആരുൺ. പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെ ചെയ്യേണ്ട. ഏതായാലും നമുക്ക് ഒരു രണ്ടു ദിവസം കൂടി കാത്തിരിക്കാം. അനുകൂലമായ തീരുമാനം ഉണ്ടാവുമെന്ന് എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു.” നന്ദൻ മേനോൻ അരുണിനെ ശാന്തനാക്കാൻ നോക്കി ക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
“എനിക്ക് അങ്ങനത്തെ പ്രതീക്ഷ ഒന്നുമില്ല നന്ദേട്ടാ. ആ കേസ് നഷ്ടപ്പെട്ട സ്ഥിതിക്ക് നാളെ മുതൽ നമ്മുടെ ഓഫീസ് തുറക്കുന്നതിനെ കുറിച്ചാണ് ഞാൻ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.”
“അപ്പോൾ നമുക്ക് നമ്മുടെ ഓഫീസ് നാളെ മുതൽ തുറക്കാം അല്ലേ.”
“അതെ ആ കേസ് നമ്മളിൽ നിന്നും പോയിരിക്കുന്ന സ്ഥിതിക്ക് നമ്മളെ പിന്തുടരുന്നവർ നമ്മളെ ഒഴിവാക്കാൻ ആണ് സാധ്യത.” അരുൺ ആലോചനയോടെ പറഞ്ഞു
“അപ്പോൾ അരുൺ. ശരിക്കും നീ ആ കേസ് ഒഴിവാക്കാൻ തീരുമാനിച്ചോ. അതിനു പിന്നിലുള്ള ദുരൂഹതകളെ കുറിച്ച് അറിയാൻ നിനക്കാഗ്രഹമില്ലേ.? രാജന്റെ കൊലപാതകികളെ നിയമത്തിനു മുന്നിലെത്തിക്കാണ്ടെ.?” നന്ദൻ മേനോൻ അരുണിനു നേരെ ചോദ്യ ശരങ്ങളുതിർത്തു.