മുൻപ് ഒരു തവണ വനിട്ടൊള്ളുയെങ്കിലും
ബത്ലേഹമിലേക്ക് ഉള്ള വഴിയൊക്കെ പറച്ചുമാറ്റാൻ കഴിയാത്ത വിധം പ്രവിയുടെ മനസിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ പതിഞ്ഞിട്ടുണ്ടായിരുന്നു……
ബസ് സ്റ്റോപ്പിനടുത്തുള്ള ചായക്കടയും… ചെറിയ പലവ്യഞ്ജനകടകളും ഒക്കെ ഒരു നോക്ക് വീക്ഷിച്ചിട്ട് ….. പ്രവി മെയിൻ റോഡിലൂടെ പതിയെ നടന്നു …..
കുറച്ചു നടത്തിനൊടുവിൽ….. “”ആൻസ് ബത്ലേഹം “” എന്ന് ഒരു ആർച്ചു പോലെ എഴുതിയ ഒരു ഗേറ്റ് നു മുന്നിൽ പ്രവി എത്തിച്ചേർന്നു……
“”ഫെർണാണ്ടസ് സാറിനെ ഒന്നു കാണണമായിരുന്നു…. “””
അവിടത്തെ സെക്യൂരിറ്റിയോട് പ്രവി ആഗമനുദ്ദേശം പറഞ്ഞു…..
അതുകേട്ടപ്പോൾ സെക്യൂരിറ്റി പ്രവിക്ക് ഗേറ്റ് തുറന്നു ഓഫീസ് റൂം ലേക്ക് ഉള്ള വഴി പറഞ്ഞു കൊടുത്തു…..
സെക്യൂരിറ്റി യുടെ നിർദേശം അനുസരിച്ചു പ്രവി അവിടത്തെ ഓഫീസിൽ എത്തിച്ചേർന്നു….
“”ഫെർണാണ്ടസ് സാർ?? …. “””
റിസെപ്ഷനിലെ പെണ്കുട്ടിയോട് പ്രവി ചോദിച്ചു….
“”””സാർ പുറത്തു പോയിരിക്കുകയാണല്ലോ ….. “””
“”ഉം.എപ്പോൾ വരും .. അധികം വൈകുമോ?? …”””
“”അറിയില്ല….കുറച്ചു കഴിയും എന്ന് തോന്നുന്നു….. “””
“””ഉം… അല്ല … ജെനി…. സോറി… ജെന്നിഫർ ഉണ്ടോ?? ….. “””
“”ആ… ജെനി മേം അകത്തുണ്ട്…. “””
“”എനിക്ക് ഒന്നു കാണാൻ പറ്റുമോ…. “””
“”ഒരു മിനിറ്റ് സാർ……. “””
“”സാർ അവിടെ ഇരുന്നോളു…. “”
റിസെപ്ഷൻ ടേബിളിന് മുന്നിലുള്ള കസേരയിലേക്ക് നോക്കി
അതും പറഞ്ഞു ആ കുട്ടി റിസ്പെഷൻ ഡസ്ക്ന്റെ സൈഡിലെ വാതിൽ വഴി അകത്തേക്ക് കടക്കാൻ ഭാവിച്ചു….
പ്രവി അവളുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ആ കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു….
“”സാർ…സോറി..ചോദിക്കാൻ മറന്നു .. ജെനി മേം നോട് ആരു വന്നു ന്നു പറയണം… “”
ആ വാതിൽ തുറന്നു അകത്തു കടക്കാൻ ഭവിച്ച ആ കുട്ടി പെട്ടന്ന് നിന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കികൊണ്ട് പ്രവിയോട് ചോദിച്ചു…
“‘”‘ഓർമ്മത്താളുകളിലെ ഇന്നലകളിൽ
കണ്ടുമുട്ടിയ ഒരു ഏട്ടൻ വന്നിട്ടുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞാൽ മതി …….. “”””
പ്രവി ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞപ്പോൾ …. ചെറു ചിരിയോടേ പറയാം എന്നർത്ഥത്തിൽ മുഖം കാണിച്ചു ആ പെൺകുട്ടി അകത്തേക്ക് പോയി….
പ്രവി കുറച്ചു നേരം അവിടെ ഇരുന്നു ആ ഓഫീസിന്റെ ചുറ്റുപാടും വീക്ഷിച്ചു ….. പ്രവിയുടെ മിഴികൾ അവിടെ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നതിനിടയിൽ ആ ഓഫീസിന്റെ ഒരു സൈഡ് ഭിത്തിയിലെ ഒരു വലിയ പെയിന്റിങ്ങിൽ അവന്റെ മിഴികൾ ഉടക്കി നിന്നു….
പ്രവി കസേരയിൽ നിന്നും എഴുനേറ്റു…. ആ പെയ്ന്റിങ്ങിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു….