സത്യത്തിൽ രാത്രി മുഴുവനും സജി കേൾക്കാതിരിക്കാൻ അടക്കിപ്പിടിച്ചു സംസാരിച്ചു സംസാരിച്ചു ഇങ്ങനങ്ങു ആയിപ്പോയതാണെന്നു അവരറിയുന്നുണ്ടോ…
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് സൂസമ്മയേയും ഷീലയേയും ആശുപത്രിയിൽ നിർത്തിയിട്ട് ഷിബുവും ജാൻസിയും സജിയും വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു.
വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ ജാൻസിയുടെ അപ്പച്ചൻ വരാന്തയിലിരിപ്പുണ്ട്. അടുത്തു തന്നെ അയൽവക്കത്തെ അന്നാമ്മച്ചേടത്തിയുമുണ്ട്. ജാൻസിയുടെ അമ്മയെ സഹായിക്കാൻ അന്നാമ്മച്ചേടത്തി ഇടയ്ക്കു വരാറുണ്ട്.
” ആലീസിനെങ്ങനെയുണ്ടെടീ മോളേ “
കണ്ടപാടേ അപ്പച്ചൻ ചോദിച്ചു.
” പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല അപ്പച്ചാ. എന്നാലും ഒരു രണ്ടു ദിവസം ആശുപത്രീൽ കിടക്കേണ്ടി വരും”
” എനിക്കും ഒന്നു വരണമെന്നുണ്ടാരുന്നതാ “
” അതൊന്നും വേണ്ട. അപ്പച്ചനീ വയ്യാത്ത കാലും വച്ചോണ്ട് എങ്ങനെ യാത്ര ചെയ്യാനാ. അമ്മച്ചിക്കു കൊഴപ്പമൊന്നുമില്ല. നാളെ കഴിഞ്ഞ് ഇങ്ങു വരത്തില്ലേ ” ജാൻസി പറഞ്ഞു.
” മോളേ ഞാനെന്നാ പോയേക്കുവാ. അടുക്കളേൽ എല്ലാം വച്ചു വച്ചിട്ടൊണ്ട് ” അന്നാമ്മച്ചേടത്തി പോകാനിറങ്ങി.
എല്ലാവർക്കും നല്ല വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഇഡ്ഡലിയും ചമ്മന്തിയും അന്നാമ്മച്ചേടത്തി ഉണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
ഭക്ഷണം കഴിച്ച് ഒരു കുളിയും പാസ്സാക്കിയതോടെ ഷിബുവിനു നല്ല ഉറക്കം വരുന്നതു പോലെ…
ഇന്നലെ ജാൻസിച്ചേച്ചിയുമായി നടത്തിയ പരിപാടിയും ഉറക്കമിളപ്പും ശരീരത്തിന്റെ ശക്തി ചോർത്തിയെടുത്ത പോലെ…
അടുക്കളയിലേക്കു ചെന്നു. ചേച്ചി പാത്രങ്ങളൊക്കെ കഴുകുന്ന തിരക്കിലാണ്.
” സജിയെന്തിയേ ചേച്ചീ “
” അവനെ ഞാനിത്തിരി മീൻ മേടിക്കാൻ പറഞ്ഞു വിട്ടു. അതാകുമ്പം വെച്ചു വച്ചാൽ രണ്ടു ദിവസത്തേക്കു കറിയാകുമല്ലോ “
ചുറ്റുമൊന്നു നോക്കിയിട്ട് പുറകിലൂടെ ചെന്ന് ചേച്ചിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
” എടാ വിടെടാ “
ചേച്ചി കുതറി. ” ആരെങ്കിലും കാണും “.
” ഓ . പിന്നേ… ഇവിടിപ്പം ആരു കാണാനാ. അപ്പച്ചനാ വരാന്തയിലിരിക്കുവാ ”
പിടി മുറുക്കി.