അടിമയുടെ ഉടമ 9 [കിച്ചു✍️]

Posted by

അടിമയുടെ ഉടമ 9

Adimayude Udama Part 9 Author [കിച്ചു✍️]

Previous Parts click here

തണുത്ത പുഴ വെള്ളം അരക്കു താഴെ നഗ്നമായ ശരീരത്തെ തണുപ്പിച്ചു ഒഴുകി നീങ്ങുമ്പോളും, യോനിയുടെ ആഴങ്ങളിൽ വിങ്ങുന്ന തേവന്റെ കുണ്ണയുടെ തുടിപ്പുകൾക്കൊപ്പം ചീറ്റി തെറിക്കുന്ന ശുക്ലത്തിന്റെ ചൂടുള്ള ലാവാപ്രവാഹം കണ്ണുകൾ അടച്ചു തികഞ്ഞ നിർവൃതിയിൽ ആസ്വദിച്ചു തേവന്റെ നെഞ്ചിൽ പുറം അമർത്തി ഒരു കാമുകിയെ പോലെ ചാരി നിന്നിരുന്ന യാമിനി തമ്പുരാട്ടി തെന്നലിൻറെ വിളി കേട്ട് ഞെട്ടി.

യോനീനാളത്തിൽ ഒഴുകുന്ന ശുക്ലത്തിൻറെ ചൂടിൽ പുഴവെള്ളം കയറുന്ന സുഖം അനുഭവിച്ചു രതിക്രീഡയുടെ ആലസ്യത്തിൽ അവൻറെ നെഞ്ചിൽ ഒരു കാമുകിയെ പോലെ ചാരി നിന്നിരുന്ന യാമിനി പെട്ടന്നുണ്ടായ സംഭ്രമത്തിൽ നിന്നുണർന്നു, പരിസര ബോധം വീണ്ടെടുത്തു മെല്ല അകന്നു മാറി. അവളുടെ പൂറിനുള്ളിൽ തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരുന്ന കുണ്ണയോടൊപ്പം ശുക്ലവും മറ്റു രതിസ്രവങ്ങളും പുഴവെള്ളത്തിലേക്കു ഒഴുകിയിറങ്ങി.

ജലത്തിനേക്കാൾ സാന്ദ്രത കുറഞ്ഞ ശുക്ലം മെല്ലെ വെള്ളത്തിന് മേലേക്കുയർന്നു. യാമിനിയുടെയും തേവന്റേയും ശരീര ചലനങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ച ചെറിയ ഓളത്തിന്റെ അലകൾ, മുട്ടയുടെ വെള്ളക്കുരു പൊട്ടിയൊലിച്ചതു പോലെയുള്ള ആ ശുക്ലത്തിന്റെ പാടയെ കടവിലേക്ക് തള്ളി വിട്ടു.

അവിടെ കടവിനോട് ചേർന്ന് പുഴയിലേക്ക് ചാഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന പൂവരശിന്റെ, വെള്ളത്തിൽ മുട്ടിനിന്ന ചില്ലയിയിലെ ഇലകളുടെ കൂടെ ആ അടിയാ ചെക്കന്റേയും തമ്പുരാട്ടിയുടെയും കള്ളത്തരത്തിന്റെ തെളിവായി ഒരു വെളുത്ത കറ ആ കടവിനെ വിട്ടു പോകാൻ മടിച്ചു ഓളങ്ങളിൽ മെല്ലെ ഇളകി കളിച്ചു നിന്നു.

വെപ്രാളത്തിൽ പെട്ടന്നു അകന്നു മാറിയപ്പോൾ നെഞ്ചിനു മുകളിൽ ചുരുട്ടി നനയാതെ വെച്ചിരുന്ന യാമിനിയുടെ നൈറ്റി വെള്ളത്തിൽ വീണ് നന്നായി നനഞ്ഞു. നിശബ്ദമായിരുന്ന പുഴക്കരയിൽ കലപില ചിലക്കുന്ന പക്ഷിക്കൂട്ടങ്ങളുടെ പോലെ അവിടെ പെൺകുട്ടികളുടെ ശബ്ദം ഉയർന്നു, അതിൽ തെന്നലിൻറെ ശബ്ദം വീണ്ടും ഉറക്കെ വിളിച്ചു.

“അമ്മേ… അമ്മയെവിടെയാ…”

എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ നിന്ന് പോയ യാമിനിയുടെ നടുക്കം പൂർണ്ണമാക്കികൊണ്ടു പിന്നാലെ പല്ലവിയുടെയും സ്വരം അവൾ കേട്ടു. പല്ലവി തെന്നലിനോട് പറയുന്നു…

“അമ്മ ആ എട്ടു കെട്ടിലെങ്ങാനും കയറിക്കാണും വാ നമുക്ക് അവിടെ നോക്കാം…”

തെന്നൽ മാത്രമല്ല പല്ലവിയും ഉണ്ട് ദൈവമേ ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും വിളികേൾക്കാതിരുന്നാൽ അതിലും പ്രശ്നമാകും പഴയ വീടിനുള്ളിലും തന്നെ കാണാതെ വന്നാൽ അവർക്ക് എന്തേലും സംശയം തോന്നിയാലോ..?

യാമിനി ധർമ്മ സങ്കടത്തിലായി, അവൾ തേവനെ നോക്കി അവൻ ശബ്ദം ഉണ്ടാക്കാതെ കടവിലേക്ക് നീന്തി ചെന്ന് തോർത്തെടുത്തുടുത്തു. ഇനിയെന്ത് ചെയ്യും എന്ന അധ്വാളിപ്പോടെ അവനും മിഴിച്ചു നിന്നു.

പല്ലവിയുടെയും തെന്നലിന്റെയും ശബ്ദം അകന്നു പോകുന്നതറിഞ്ഞ യാമിനി രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു വെള്ളത്തിൽ ഒന്ന് മുങ്ങി നിവർന്നു, എന്നിട്ട് തേവനോട് പുഴയുടെ നടുക്കോട്ടു നീങ്ങിനിൽക്കാൻ ആംഗ്യം കാണിച്ചു. പിന്നെ ഉച്ചത്തിൽ വിളി കേട്ടു…

“മോളേ ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ട് പുഴയിൽ, കടവിലേക്ക് വരൂ…”

തെന്നലും പല്ലവിയും മാത്രമായിരുന്നില്ല കൂടെ തുഷാരയും ഉണ്ടായിരുന്നു. ശരിക്കും അവർ വന്നത് തുഷാരക്കു അവരുടെ പഴയ എട്ടുകെട്ട് കാട്ടി കൊടുക്കാനായിരുന്നു. അമ്മയുടെ ശബ്ദം പിന്നിൽ പുഴയിൽ നിന്നും കേട്ട അവർ നിന്നു, പിന്നെ അൽഭുതത്തോടെ പുഴക്കടവിനു നേരെ നടന്നു. കാരണം അവരുടെ വീട്ടിൽ ആരും തന്നെ പുഴയിൽ ഇറങ്ങാറില്ലായിരുന്നല്ലോ…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *