അംഗലാവണ്യ അമ്മയുടെ കഥ 4 [ഒറ്റകൊമ്പൻ]

Posted by

ഉടുത്തിരിക്കുന്ന അരമുണ്ടിന് കഷ്ഠി മുട്ടിന് താഴേ വരേയേ നീളമുണ്ടായിരുന്നുളളൂ.
ആ വേഷത്തിൽ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന
ഭാമയാൻറ്റിയുടെ അടിവയറും പൊക്കിൾക്കുഴിയും കണ്ട് എൻറ്റെ തൊണ്ട വരണ്ടു.

ആൻറ്റിയുടെ പിന്നിൽ കൂനികൂടിനിന്ന് അരമുണ്ടിൽ പിടിച്ച് പതുങ്ങുന്ന എൻറ്റെ അമ്മയുടെ മുലകൾ പുറത്തേക്ക് തളളി കിടന്നുകുലുങ്ങികൊണ്ട് ജംമ്പറിന് പുറത്തേക്ക് ചാടാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് കൊതിയോടെ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു അങ്കിൾ അപ്പോൾ.

ഞാൻ നോക്കിയപ്പോൾ അമ്മ തൻറ്റെ പൊക്കിളിന് മീതെ മുണ്ട് ഉടുത്തിരുന്നതിനാൽ അമ്മയുടെ മുട്ടുകാലിനും മുകളിലായ്, തുടയുടെ കീഴേവരേയേ മുണ്ടിൻറ്റെ അറ്റം എത്തുന്നുണ്ടായുളളൂ. അതുകൊണ്ട് ഭാമയാൻറ്റിയുടെ പുറകിൽ മറഞ്ഞുനിൽക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് കൂനികൂടി പതുങ്ങുകയായിരുന്നു എൻറ്റെ അമ്മ.

ഭാമയാൻറ്റി അപ്പോഴേക്കും തഞ്ജത്തിൽ അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നിന്നും വെട്ടിച്ച് ഒഴിഞ്ഞുമാറി കളഞ്ഞു…

“അങ്ഹ്.. അങ്ഹ്.. ഭാമേച്ചീ..” എന്ന് ചിണുങ്ങികൊണ്ട് അമ്മ തുട’മറയ്ക്കാൻ ശരിക്ക് കുനിഞ്ഞപ്പോൾ തൻറ്റെ മുലകൾ ജംമ്പറിനകത്ത് നിന്നും പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നത് മനസ്സിലായി ചിണുങ്ങികൊണ്ട് നിവർന്നു…

അപ്പോൾ അമ്മയുടെ കീഴ്തുടയുടെ നഗ്നത മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു.. അമ്മ വീണ്ടും കിടന്നു ചിണുങ്ങികൊണ്ട് കുറച്ച് കുനിഞ്ഞുനിന്നു..

ചെകുത്താനും കടലിനുമിടയിലായ അവസ്ഥയിലായി അമ്മ. നിവർന്നാൽ തുട വെളിവാകും, കുനിഞ്ഞാൽ മുല വെളിവാകും… പാവം അമ്മ

ഇതൊക്കെ കണ്ട് അങ്കിളും, ആൻറ്റിയും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ഭാഗ്യത്തിന് വേറെയാരും ഉണ്ടായില്ല അവിടെയപ്പോൾ.

“ഇങ്ങനെ കിടന്ന് കഷ്ട്ടപ്പെടേണ്ട വല്ല കാര്യമുണ്ടോ എൻറ്റെ ദേവൂ.. നിൻറ്റെ മുണ്ട് പാകത്തിന് ഉടുത്താൽ പോരേ!” എന്ന് ചിരിയടക്കി പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഭാമയാൻറ്റി അമ്മയുടെ അരയിലെ മുണ്ടിൻറ്റെ കുത്ത് ലൂസാക്കിയിട്ട് മുണ്ട് അടിവയറ്റിലേക്ക് താഴ്ത്തികുത്തികൊടുത്തു.

“ഹോ”.. അമ്മയുടെ, ആപ്പിൾ ഞെട്ടുപോലുളള കുഴിഞ്ഞ പൊക്കിൾചുഴിയും, മാർദ്ദവമേറിയ ഒതുങ്ങിയ അടിവയറും, ഇടുപ്പിലെ ഇരട്ട ഞൊറികളും കണ്ട് എനിക്ക് പാല് പോകുന്നതുപോലെ തോന്നി.

മുണ്ട് താഴ്ത്തി കുത്തികൊടുത്ത് അമ്മയുടെ കവിളത്ത് ഒരു നുളള് കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഭാമയാൻറ്റി തുടർന്നു, “ഒരു നാണക്കാരി നടക്കുന്നു.. കാലം മാറിയതുകൊണ്ടാ അല്ലെങ്കിൽ തറവാട്ടിലെ പെണ്ണുങ്ങളുടെ പരമ്പരാഗത വേഷമല്ലേ ദേവൂട്ടീ ഇത്..”

“ൾ..ളേ… ൾ..ളേ.. ൾ..ളേ..” എന്ന കരച്ചിൽ കേട്ട് പെട്ടന്ന് ഞങ്ങളെല്ലാവരും തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.
അപ്പോൾ അഞ്ജലിയാൻറ്റി കരയുന്ന കുഞ്ഞിനെയുമെടുത്ത് സമാധാനിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അതു വഴി വരുന്നു.

ഞങ്ങളുടെ അടുത്തെത്തിയതും കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞ് അമ്മയെ ഒന്ന് നോക്കി.

“എൻജിനാടാ ചക്കരേ കരയുന്നേ..?” എന്ന് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മ വാൽസല്യത്തോടെ കുഞ്ഞിൻറ്റെ കവിളിൽ തലോടി. കുഞ്ഞ് ഉടനെ തന്നെ അമ്മയുടെ നേർക്ക് ഇരുകൈയ്യും നീട്ടീ.

“വാടാ ചക്കരവാവേ..” എന്നുപറഞ്ഞ് അമ്മ കുഞ്ഞിനെ അഞ്ജലിയാൻറ്റിയുടെ കൈയ്യിൽ നിന്ന് വാങ്ങി കൊഞ്ജിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ഇരുവരുടേയും നാടൻ വേഷം കണ്ട് അഞ്ജലിയാൻറ്റി ‘സൂപ്പർ’ എന്ന് കൈകൊണ്ട് കാണിച്ചിട്ട് പറഞ്ഞു,
“ങ്ഹാ.. രണ്ടാൾക്കും ഈ വേഷം നന്നായി ഇണങ്ങുന്നുണ്ടല്ലോ.. മെലിഞ്ഞതായത് കൊണ്ട് എൻറ്റെ ഡ്രെസ്സൊക്കെ നിങ്ങൾക്ക് പാകമാകില്ലല്ലോ.. അല്ലെങ്കിൽ വന്നപ്പോഴേ ചേയ്ഞ്ജ് ചെയ്യാൻ എന്തെങ്കിലും തരാമായിരുന്നു..”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *